موضوع: اواتار : کار گذار امپریالسیم لیبرال

سلام


[align=center]


آواتار؛ کارگزار امپریالیسم لیبرال





[size=medium]
به سختی ممکن است که فیلمی را ببینم ولی پیامها و استلزامات آن را مورد تحلیل قرار ندهم. آواتار نیز از آن دسته فیلمهایی است که مرا به تفکر عمیق واداشت چرا که با استقبال زیادی در عرصه بین المللی روبرو شده و به عنوان قهرمان دفاع از حقوق بومی و زیست محیطی شناخته شد. شاید به خاطر این تحسینها بود که من نیز با ذهنی باز به تماشای آواتار نشستم.
آواتار به مثابه آیینهای برای سیاستهای امپریالیستی امروز عمل می کند. این فیلم استعاره ای برای رویدادهای کنونی در افعانستان و آنچه در طول تاریخ به دست امپریالیسم سفیدپوست رخ داده به شمار می آید.
در این فیلم در ابتدا آشکار می شود که ارتش مهاجم سفیدپوست به دنبال گنجینه معدنی است که در زیر درختی قرار دارد که "ناوی" یعنی یک نژاد بیگانه بر روی آن سکونت گزیده است. بلندی این درخت چندین مایل بوده و هزاران خانواده ناوی را در خود جای داده است.
یکی از شگردهای انسانها برای واداشتن ناویها به ترک آن درخت عبارتست از شبیه سازی فردی همانند ناویها با DNA انسانی. این شبیه سازی آواتار نامیده شد. "جیک سالی" همتای سفیدپوست، آواتار را تحت کنترل خود داشت. این امر اشاره ای است به استعمارگریهای اولیه اسپانیا و انگلیس که در آن وارد کردن مردان سفیدپوست از طریق ازدواج به خاندان سلطنتی بومی یکی از راهبردهای آشکار امپریالیستی محسوب می گردید. هدف لیبرالها از این کار عبارت بود از تصاحب زمین، طلا و زنان بومیها.
در فیلم مدنظر این آواتار درصدد خودشیرینی برای ناوی و تحت تاثیر قرار دادن آنها درراستای مهاجرت به جای دیگری برمی آید. واضح است که اگر آواتار در این زمینه موفق نشود، شرکت مقاطعه کاراز نیروهای نظامی میَ خواهد تا دست به کار شوند. مدیر شرکت مقاطعه کار که "جیووانی ریبیس" نقش وی را ایفا می کند، معتقدست "سهامداران شرکت از تصاویر رسانه ای قتل عام بومیان، آزرده می شوند، ولی آنها از پایین آمدن سهم بازار بیشتر متاثر می گردند و از این رو برای بیرون کردن بومیها عجله زیادی دارند".
درهر حال جیک نمی تواند ناویها را به ترک درخت ترغیب کند و ازطرف دیگر عاشق یکی از بومیان نیز می گردد. وی هرگز به بومیها هشدار نمی دهد که مورد تهاجم قرار خواهند گرفت. البته این مسئله تا زمانی است که نیروهای نظامی تهاجم خود را شروع می کنند و در این موقع جیک مجبور به اعتراض می شود.
ارتش از راه می رسد و با منفجر کردن درخت زندگی، ناویها آن را ترک می کنند و به ضدحمله متعارف دربرابر سفیدپوستان مهاجم دست می بازند. شماری از ناویها کشته می شوند ولی در نهایت جیک موفق می شود قبایل مختلف نژاد بیگانه را متحد ساخته و با فرماندهی وی، انسانهای سفیدپوست با شکست مواجه می شوند. رب النوع ناوی روح خود را برای همیشه به جسم آواتار منتقل می سازد و وی به قهرمان مقاومت و رهبر شناخته شده ناویها تبدیل می گردد.
درمجموع این فیلم، کار ترسیم فرهنگ امپریالیستی که هیچگونه مشکلی با تاخت وتاز به زندگی وحشیان و فرزندانشان درراستای منافع تجاری ندارد را به خوبی انجام می دهد. دراین فیلم یک سفیدپوست بیگانه، ناویها را متحد ساخته و تکنولوژی جدیدی (اهلی سازی پرنده بزرگ) را برای شکست نیروهای سفیدپوست ابداع می کند. ایده نجات دهنده سفیدپوست برای برانگیختن اقلیتها به حکایت ناتمامی تبدیل شده است: گربه های وحشی، ذهنهای خطرناک، آخرین سامورایی، رقص با گرگها، گران تورینو، منطقه کور، می سی سی پی می سوزد؛ ولی این فهرست هنوز هم ناتمام به نظر می رسد.
البته من با این مسئله هم مشکل دارم که کار امپریالیستهای لیبرال با قهرمان شدن پایان می یابد. جیک برای نابودی جامعه بومیان توطئه چیده بود و هرگز یک دقیقه قبل از تهاجم، به ناویها اطلاع نداد که مهاجمان در راهند. وی کارگزار امپریالیسم لیبرال سفید بود و کار خود را به عنوان قهرمان داستان خاتمه داد.این فیلم به بتواره سازی درباره واکنش ناویها نیز دست می بازد. ازنظر ذهن سفیدپوست، تنها راه قابل تحسین برای یک جامعه مستعمره و تحتِ ستم عبارتست از وارد شدن در یک جنگ متعارف. حتی در این نسخه هالیوودی از مقاومت نیز واکنش بومیان، به همان معیار دوگانه بالاتر وفادار می ماند.
درواقع، اغلب مردمان تحت استعمار، استعمارگران را به واسطه یک جنگ متعارف شکست نداده اند بلکه بواسطه تاکتیکهای نبرد چریکی فرسایشی، مهاجمان را وادار به عقب نشینی ساخته و موجب گردیده اند تا استعمارگران اراده اشغالگری را از دست دهند. نهایتا اینکه در نسخه های هالیوودی از مقاومت استعماری، نیروهای بومی، مهاجمان را محاصره کرده و حتی بدون دست بند زدن برای رنجاندنشان، آنها را به کشور خود بازمی گردانند. ذهن سفیدپوست دوست دارد تا مقاومت تا این حد ملایم باشد، گرچه مهاجمان استعمارگر، غیرنظامیان، زنان و کودکان را قتل عام می سازند. در عمق تفکر سفیدپوستی، همین برایشان عادلانه است که سرزنش شده و به سرزمین خود بازگردند. این فیلم به خوبی تمایلات استعمارگرانه را به ترسیم می کشد، ولی در ترسیم صحیح مقاومت بومیان دربرابر استعمارگری، بسیار نامناسب عمل کرده است. در پایان من به این فیلم امتیاز پنجاه از صد را می دهم که نسبت به دیگر فیلمهای هالیوودی در این ژانر، نمره بسیار بالایی می باشد.
[/size][/align]

وقتي فيلم هاي گيشه اي جيمز كمرون كه حتي لوكيشن هاش هم تقليد از روي يك انيميشن هست واسه شما اينگونه تجلي پيدا مي كنه ببين فيلم هاي كيشلوفسكي يا ديويد لينچ چي مي شه واسه شما !

اگه منبع رو هم مي زاشتيد خوب بود !

http://www.shafaaq.com/fa/2010-07-25-10-55-36/18-2010-07-25-10-12-48/305-2010-08-30-18-34-51.html

نوشته اصلی توسط P@RSA

سلام


[align=center]


آواتار؛ کارگزار امپریالیسم لیبرال





[size=medium]
به سختی ممکن است که فیلمی را ببینم ولی پیامها و استلزامات آن را مورد تحلیل قرار ندهم. آواتار نیز از آن دسته فیلمهایی است که مرا به تفکر عمیق واداشت چرا که با استقبال زیادی در عرصه بین المللی روبرو شده و به عنوان قهرمان دفاع از حقوق بومی و زیست محیطی شناخته شد. شاید به خاطر این تحسینها بود که من نیز با ذهنی باز به تماشای آواتار نشستم.
آواتار به مثابه آیینهای برای سیاستهای امپریالیستی امروز عمل می کند. این فیلم استعاره ای برای رویدادهای کنونی در افعانستان و آنچه در طول تاریخ به دست امپریالیسم سفیدپوست رخ داده به شمار می آید.
در این فیلم در ابتدا آشکار می شود که ارتش مهاجم سفیدپوست به دنبال گنجینه معدنی است که در زیر درختی قرار دارد که "ناوی" یعنی یک نژاد بیگانه بر روی آن سکونت گزیده است. بلندی این درخت چندین مایل بوده و هزاران خانواده ناوی را در خود جای داده است.
یکی از شگردهای انسانها برای واداشتن ناویها به ترک آن درخت عبارتست از شبیه سازی فردی همانند ناویها با DNA انسانی. این شبیه سازی آواتار نامیده شد. "جیک سالی" همتای سفیدپوست، آواتار را تحت کنترل خود داشت. این امر اشاره ای است به استعمارگریهای اولیه اسپانیا و انگلیس که در آن وارد کردن مردان سفیدپوست از طریق ازدواج به خاندان سلطنتی بومی یکی از راهبردهای آشکار امپریالیستی محسوب می گردید. هدف لیبرالها از این کار عبارت بود از تصاحب زمین، طلا و زنان بومیها.
در فیلم مدنظر این آواتار درصدد خودشیرینی برای ناوی و تحت تاثیر قرار دادن آنها درراستای مهاجرت به جای دیگری برمی آید. واضح است که اگر آواتار در این زمینه موفق نشود، شرکت مقاطعه کاراز نیروهای نظامی میَ خواهد تا دست به کار شوند. مدیر شرکت مقاطعه کار که "جیووانی ریبیس" نقش وی را ایفا می کند، معتقدست "سهامداران شرکت از تصاویر رسانه ای قتل عام بومیان، آزرده می شوند، ولی آنها از پایین آمدن سهم بازار بیشتر متاثر می گردند و از این رو برای بیرون کردن بومیها عجله زیادی دارند".
درهر حال جیک نمی تواند ناویها را به ترک درخت ترغیب کند و ازطرف دیگر عاشق یکی از بومیان نیز می گردد. وی هرگز به بومیها هشدار نمی دهد که مورد تهاجم قرار خواهند گرفت. البته این مسئله تا زمانی است که نیروهای نظامی تهاجم خود را شروع می کنند و در این موقع جیک مجبور به اعتراض می شود.
ارتش از راه می رسد و با منفجر کردن درخت زندگی، ناویها آن را ترک می کنند و به ضدحمله متعارف دربرابر سفیدپوستان مهاجم دست می بازند. شماری از ناویها کشته می شوند ولی در نهایت جیک موفق می شود قبایل مختلف نژاد بیگانه را متحد ساخته و با فرماندهی وی، انسانهای سفیدپوست با شکست مواجه می شوند. رب النوع ناوی روح خود را برای همیشه به جسم آواتار منتقل می سازد و وی به قهرمان مقاومت و رهبر شناخته شده ناویها تبدیل می گردد.
درمجموع این فیلم، کار ترسیم فرهنگ امپریالیستی که هیچگونه مشکلی با تاخت وتاز به زندگی وحشیان و فرزندانشان درراستای منافع تجاری ندارد را به خوبی انجام می دهد. دراین فیلم یک سفیدپوست بیگانه، ناویها را متحد ساخته و تکنولوژی جدیدی (اهلی سازی پرنده بزرگ) را برای شکست نیروهای سفیدپوست ابداع می کند. ایده نجات دهنده سفیدپوست برای برانگیختن اقلیتها به حکایت ناتمامی تبدیل شده است: گربه های وحشی، ذهنهای خطرناک، آخرین سامورایی، رقص با گرگها، گران تورینو، منطقه کور، می سی سی پی می سوزد؛ ولی این فهرست هنوز هم ناتمام به نظر می رسد.
البته من با این مسئله هم مشکل دارم که کار امپریالیستهای لیبرال با قهرمان شدن پایان می یابد. جیک برای نابودی جامعه بومیان توطئه چیده بود و هرگز یک دقیقه قبل از تهاجم، به ناویها اطلاع نداد که مهاجمان در راهند. وی کارگزار امپریالیسم لیبرال سفید بود و کار خود را به عنوان قهرمان داستان خاتمه داد.این فیلم به بتواره سازی درباره واکنش ناویها نیز دست می بازد. ازنظر ذهن سفیدپوست، تنها راه قابل تحسین برای یک جامعه مستعمره و تحتِ ستم عبارتست از وارد شدن در یک جنگ متعارف. حتی در این نسخه هالیوودی از مقاومت نیز واکنش بومیان، به همان معیار دوگانه بالاتر وفادار می ماند.
درواقع، اغلب مردمان تحت استعمار، استعمارگران را به واسطه یک جنگ متعارف شکست نداده اند بلکه بواسطه تاکتیکهای نبرد چریکی فرسایشی، مهاجمان را وادار به عقب نشینی ساخته و موجب گردیده اند تا استعمارگران اراده اشغالگری را از دست دهند. نهایتا اینکه در نسخه های هالیوودی از مقاومت استعماری، نیروهای بومی، مهاجمان را محاصره کرده و حتی بدون دست بند زدن برای رنجاندنشان، آنها را به کشور خود بازمی گردانند. ذهن سفیدپوست دوست دارد تا مقاومت تا این حد ملایم باشد، گرچه مهاجمان استعمارگر، غیرنظامیان، زنان و کودکان را قتل عام می سازند. در عمق تفکر سفیدپوستی، همین برایشان عادلانه است که سرزنش شده و به سرزمین خود بازگردند. این فیلم به خوبی تمایلات استعمارگرانه را به ترسیم می کشد، ولی در ترسیم صحیح مقاومت بومیان دربرابر استعمارگری، بسیار نامناسب عمل کرده است. در پایان من به این فیلم امتیاز پنجاه از صد را می دهم که نسبت به دیگر فیلمهای هالیوودی در این ژانر، نمره بسیار بالایی می باشد.
[/size][/align]

زشت این حرفا به شما نیومده

واقعا تحلیل های سنگین شما و قلم حرفه ای شما تحسین برانکیز! بود!!!
نمیدونید چه لذتی میبرم وقتی فقط تو دو جمله اول تحلیل خط فکری خودم رو به خوانندگان بدبخت ؟؟ف میکنم!

بهتر بود دو خط نه یه خط نه اصلا یه نیم خط از نظر خودت مینوشتی تا با نظراتت آشنا بشیم نه اینکه این استــفراقات فکری رو کپی کنی

ممنون از نقد کپی ـی که گذاشتی.لاقل یه چیزی خودت میزاشتی!نوشته کپی تابلوـه

بدبخت رو ترور شخصی کردین !
منم بگم پس

دوست عزیز کپی میکنی ؟ توی ماه مبارک رمضان ؟ تو این شبهای قدر ؟
زشته به خدا !

سلام

شما چرا همه بر علیه من لشکر گشایی کردید چه زشتی خبر دیگه

چقدر بی ظرفیت هستین

خبر خواه کپی ..؟