موضوع: بدترين هاي فوتبال جهان در سال 2010

بدترين هاي فوتبال جهان در سال 2010

برخلاف همه وب سايتها و نشريات معرف ورزشي که در پايان سال بهترين هاي فوتبال جهان را انتخاب مي کند ما در اين گزارش به معرفي بدترين هاي مي پردازيم!

به جوایز سال 2010 توپ زعفرانی خوش آمدید. ما مانند فیفا (و فرانس فوتبال) مهم*ترین لحظات 12 ماه گذشته را معرفی می*کنیم. اما برعکس فیفا، دوست داریم روی جنبه*های منفی و خجالت*آور تمرکز کنیم و روی جنبه*های آشفته فوتبال (هرچند این کار برای فیفا احتمالا به این معنی است که روی خودشان تمرکز کنند!) این جنبه*ها برای ما جالب است، اما لزوما برای افراد درگیر جالب نیست.

بدترین نادیده گرفته شدن

آدام جانسن (که نتوانست به تیم ملی انگلیس راه یابد)

دیه گو میلیتو
دیه*گو میلیتو هم مدعی فتح این جایزه بود. او پس از فصلی که در آن گل پیروزی*بخش فینال لیگ قهرمانان و فینال جام حذفی را زد، و گل*های فراوانی در سری آ به ثمر رساند، نتوانست در فهرست توپ طلای فیفا جا بگیرد. افسوس که او در این لیست جا نگرفت.

بهترین نادیده گرفتن

وین بریج (منچسترسیتی)
دست دادن او با جان تری را همه دنیا دیدند. البته خب، او با تری دست نداد (به همین دلیل است که این مدافع چپ جایزه «بدترین دست دادن» را هم هم*زمان می*گیرد). میلیون*ها هوادار که بعضی از آنها حتی یک بازی فوتبال را هم قبلا ندیده بودند، این بازی را تماشا کردند تا ببینند آیا یکی با دیگری دست می*دهد یا نه. اما او دست نداد.
برخی خندیدند و برخی گریستند. بازی در نهایت انجام شد. اما جان تری برای چند ثانیه آشفته بود.

بدترین بهترین دوست

جان تری (چلسی)
این یکی احتیاجی به توضیح ندارد.

جایزه ائتلاف محافظه کاران/لیبرال ها برای بدترین تصمیم گیری

لیورپول و جو کول
آفرین به جو کول که قبرستان فوتبال را که فعلا در آنفیلد قرار دارد به حضور جذاب و احتمالا موفقیت*آمیز در آرسنال یا چلسی ترجیح داد. البته پس از شروع فصلی که «هافبک مثلا خلاق» چلسی داشت، هر جای دیگری هم بود فرقی نمی*کرد، چون اساسا به او بازی نمیرسید.

اما در هر حال لیورپول آدم بد این ماجراست. آنها 90 هزار پوند در هفته به بازیکنی می*دهند که هیچ کار خاصی در هیچ دیداری در چهار فصل گذشته انجام نداده (به جز یک پشت پا مقابل منچستریونایتد). آیا این تجارت خوبی است؟ آیا تعجبی دارد که هیکس و ژیلت از لیورپول فرار کردند.؟

بهترین عکس | خوشحالی طرفداران آرسنال از اخراج جو کول

بدترین تصمیم از طرف یک سازمان

اتحادیه فوتبال انگلیس (که پیش از جام جهانی قرارداد جدیدی با فابیو کاپلو امضا کرد)

پس از 9 برد در 10 دیدار مرحله مقدماتی جام جهانی، احتمالا کاملا قابل درک بود که اتحادیه فوتبال انگلیس بخواهد کاپلو را در بلندمدت نگه دارد، تا این که اجازه دهد کاپلو از بندی از قرارداد آن هنگامش استفاده کرده و به میلان فرار کند و مربی اینتر شود.
اما پیشنهاد قراردادی جدید پیش از جام جهانی – جایی که تصمیم*گیری و کارهای تاکتیکی او باعث شد جدایی*اش عملا بهترین گزینه ممکن برای همه طرف*های درگیر شود – تبدیل به یکی از احمقانه*ترین تصمیم*های سال شد. اتحادیه فوتبال پیش از این می*خواست او را نگه دارد و از این می*ترسید که او ناگهان تیم را ترک کند و آنها را دست خالی بگذارد، اما آنها حالا مربی*ای داشتند که کاملا مایل به اخراجش بودند، که البته این بار اخراج او حدود 12 میلیون پوند خرج روی دستشان می*گذاشت. این اشتباهی گران*قیمت است، حتی با معیارهای سرمایه*گذارها.

بدترین تصمیم مربیان
ریمون دومنک، به خاطر تمامی تصمیم*هایش

منصف باشیم، هنگامی که می*بینید تیمتان حاضر نیست در یکی از دیدارهایش در جام جهانی بازی کند، احتمالا بیش از یک یا دو اشتباه بزرگ داشته*اید. برای کارشناسان ورزشی هم غیرممکن است بتوانند از اشتباهات دومنک یکی را انتخاب کنند!

بدترین حرکت ورزشی

لوییس سوارس

در دیوانه*وارترین دقیقه تاریخ جام جهانی بود که لوییس سوارس یاد دیه*گو مارادونا (و البته کمی هم لو یاشین) را زنده کرد و با واکنشی دیدنی تیم ملی اروگوئه را به نیمه*نهایی جام جهانی رساند.
این که او این واکنش را با دستش انجام داد هیچ اهمیتی ندارد. او پس از دیدار با افتخار از این واکنش گفت: «دست خدا حالا متعلق به من است. حرکتی که من انجام دادم حرکت واقعی دست خدا بود. من بهترین دفع توپ تورنمنت را داشتم.

میلوان رایواچ، مربی شکست*خورده غنا مخالف بود و گفت مهاجم آژاکس «متقلبی بی*مایه » است . البته او کمی اغراق می کرد چون تقلبی که سوارس انجام داد هر چه بود بی مایه نبود. البته در نهایت کار سوارس جواب داد و باعث جشن اروگوئه ای ها شد.
او سپس به باشگاهش برگشت و سال را با محرومیت به دلیل گاز گرفتن حریف به پایان برد. گرفتن جایزه فیفا برای عنوان شهروند نمونه خیلی دور به نظر نمی*رسد…

جایزه دستاوردهای ویژه
برایان لاوز

هرگاه یک مربی نقشی عمده در سقوط دو تیم در یک فصل ایفا می*کند باید از او قدردانی شود. برایان لاوز توانست در سال 2010 به این دستاورد نادر که آرزوی همه مربیان است برسد. او برنلی را با ایمنی کامل به مسابقات قهرمانی (لیگ دسته دوم) انگلیس برگرداند و در عین حال شفیلد ونزدی را هم تماشا کرد که به لیگ یک (دسته سوم) انگلیس سقوط می*کند. تیم ونزدی را لاوز پایه نهاده بود. این موفقیت دوگانه صرف نظر از آنچه کارلو آنچلوتی می*گوید بهترین عملکرد بود.

جمله سال

وین رونی
«چه زیباست که ببینید طرفداران خودتان دارند شما را هو می*کنند. حمایت صادقانه یعنی این.» وین رونی، بهترین (واقعا؟) بازیکن انگلیس می*گوید ابراز ناامیدی، پس از یکی از بدترین نمایش*های تاریخ جام جهانی پذیرفتنی نیست.
این جمله، چهارمین فقره در لیست تصمیم*های رونی در سال گذشته بود و نشان می*دهد این مهاجم چه سالی را گذرانده است.
(جمله نایب*قهرمان (البته، یکی از نایب*قهرمان*ها): هری ردنپ پس از آن که تاتنهام توانست بازی باخته مقابل وردربرمن را به تساوی تبدیل کند، درباره تاکتیک*هایش چنین گفت – «آنها توپ را پاس دادند. من به آنها گفتم این کار را بکنند».)

جایزه ارین بروکوویچ برای نشان دادن حماقت فیفا (قسمت اول)

وسلی اسنایدر
مرد هلندی مغز متفکر و خلاق اینتر در جریان سه قهرمانی این تیم بود. او هلند را هم به فینال جام جهانی رهنمون شد.
اما آیا چنین سیاهه درخشانی از دستاوردها آن*قدر ارزشمند بود که اسنایدر را در جمع نامزدهای توپ طلا قرار دهد؟ خب.. نه.
در عوض، سه بازیکن از بارسلونا برای دریافت توپ طلا نامزد شدند، از تیمی که هرچند در 12 ماه گذشته بی*تردید نمایشی پرشکوه داشته، اما نتوانسته بزرگ*ترین جایزه فوتبال را ببرد و در نیمه*نهایی به دست جناب اسنایدر شکست خورد.
دست فیفا درد نکند.

جایزه ارین بروکوویچ برای نشان دادن حماقت فیفا (بخش دوم)

پیشنهاد انگلیس برای میزبانی جام جهانی 2018
خب اعتراف می*کنیم: ما هرگز فیلم ارین بروکوویچ را ندیده*ایم. ما همیشه از فیلم*هایی که جولیا رابرتز در آنها بازی می*کند دوری می*کنیم، مگر آن که ریچارد گیر هم در آنها حضور داشته باشد (که خوشبختانه این دو نفر خیلی با هم فیلم بازی کرد*ه*اند).
از بحث دور نشویم. چیزی که می*خواهیم بگوییم این است که ما تنها می*توانیم تصور کنیم ارین بروکوویچ فیلمی درباره زنی است که مردی که او را دوست دارد مرتبا به او می*گوید چقدر فوق*العاده است، اما در نهایت مرد او را رها می*کند و با دختری پولدار و جسور ازدواج می*کند.
امسال انگلیس نقش ارین بروکوویچ را در ماجرای میزبانی جام جهانی 2018 ایفا کرد. نقش مردی که مثلا او را دوست داشت به هیولایی دوسر رسید که یک سرش مال جک وارنر بود و دیگری مال سپ بلاتر (این احتمالا زشت*ترین هیولای دوسری است که می*توانید تصور کنید). دختر پولدار چه کسی بود؟ خب، روسیه!
با وجود آن که انگلیس بهترین گزارش فنی را داشت، از برنامه*های عالی زیرساختی بهره می*برد و ارائه آنها را همه تشویق کردند، اما فیفا به شکلی تردیدآمیز میزبانی را به روسیه داد. آنها این کار را به شکلی حتی روشن*تر انجام دادند و میزبانی جام جهانی 2022 را به کشور صاحب*نام در زمینه فوتبال قطر دادند.
خوشبختانه مراسم تعیین میزبان جام جهانی هر سال برگزار نمی*شود، وگرنه فیفا برنده همیشگی توپ زعفرانی بود. فیفا، این سازمان بی*مصرف گرسنه پول فلان فلان شده.

جایزه غیرضروری ترین شادی پس از گل

دیه*گو فورلان
گرفتیم دیه*گو، تو بدنت را خیلی دوست داری. اما به نظرت واقعا مجبوری پس از هر گل پیراهنت را دربیاوری؟

تقدیر ویژه

پل اختاپوس
امیدواریم در آرامش باشی، ای پیشگوی خردمند. تو، بی هیچ تردیدی، غیب*گوترین جانور سال 2010 بودی.

جایزه بدترین تیم

انگلیس، ایتالیا و فرانسه
سه تیمی که رویای فتح جام جهانی را داشتند. سه تیمی که آفریقای جنوبی را به شکلی شرم*آور ترک کردند، آن هم در زمانی که هنوز حتی کسی حرفی از فینال هم به میان نیاورده بود.
انگلیس از گروهش صعود کرد، اما این صعود تنبیهی برای هواداران بود چرا که آنها مجبور شده بودند یک بازی دیگر تیمشان را هم تحمل کنند.
ایتالیا، مدافع عنوان قهرمانی در گروهی چهارم شد که در آن راگبی*بازهای نیوزیلند، تیم همیشه قدرتمند و مشهور اسلواکی و پاراگوئه، هشتمین تیم برتر آمریکای جنوبی حضور داشتند. تنها بازگشت خجالت*آور میشاییل شوماخر را می*توان تا حدی با بازگشت مارچلو لیپی در سال 2010 مقایسه کرد.

جایزه بدترین قهرمان تاریخ جام باشگاه*های جهان

اینتر
همیشه شایعاتی درباره جادوگر بودن رافا بنیتس وجود دارد. او این بار اینتر را از قهرمان اروپا به تیمی بی دست و پا در ایتالیا تبدیل کرد. اینتر در سری آ هفتم است، که دستاوردی بزرگ پس از سال*ها حکمرانی مطلق و کسل*کننده به شمار می*رود.
آنها البته در هفته*های گذشته فاتح جام باشگاه*های جهان شدند و این تعداد جوایز خود در سال 2010 را به چهار رساندند (لعنت به آن شکست سوپرجام یوفا به اتلتیکو مادرید). آنها رسما بهترین تیم فعلی فوتبال دنیا هستند. دست فیفا دوباره درد نکند.

جایزه دستاورد یک عمر

گوران اریکسون
مربی سوئدی امسال در بهترین فرمش بود و ماجراجویی*های پول*دوستانه و نسبتا بی*شرمانه*اش را در تور دور دنیایش ادامه داد (البته سفری که از لیگ*های دسته*های پایین انگلیس شروع شد و به آن خاتمه یافت را باید هم این طور توصیف کرد).
او سال را در ناتس کانتی آغاز کرد و این باشگاه پولدار را در نزدیکی*های صعود قرار داد و دستمزدی گزاف برای این کارش گرفت. پس از ترک پست، مربی ساحل عاج در جام جهانی شد. او با یک تساوی ملالت*بار مقابل پرتغال از روشش دفاع کرد و پس از آن که پرتغال کره شمالی را در دیدار دوم گروه در هم کوبید، بخت ساحل عاج برای صعود پیش از آن که حتی شروع شود به پایان رسید.
او پس از آن اقامت موقت شش هفته*ای (که برای آن کلی پول به جیب زد)، به لسترسیتی جدیدا پولدار شده رفت و از آن هنگام تاکنون تلاش می*کند بازیکنانی مانند دیوید بکام را بخرد و در همین حال امثال پل گالاگر را به میدان می*فرستد. اریکسون هنوز دارد به پول گرفتن ادامه می*دهد که این مهم*ترین نکته است.
ظاهرا مرد سوئدی امید بسیاری به شاگردش در این تجارت دارد: کارلوس تبس که در اواخر سال خبرساز شد؛ اما استاد او بود که در سال 2010 به همه نشان داد در این زمینه بی*نظیر است.

مرد سال

دیه*گو مارادونا
اسطوره فوتبال در جام جهانی 1986 (که در آن تقریبا یک*تنه آرژانتین را به قهرمانی رساند)، و آدم بد جام جهانی 1994 (که در آن به حدی مواد مصرف کرده بود که باعث شد مصرف مواد روزانه بن جانسون دونده مانند خوردن آسپرین شود)؛ سال 2010 دوباره سال او بود.
او هیچ ارزشی برای موارد بی*اهمیتی مانند تاکتیک قائل نیست (چیزی که در نهایت باعث شد تیمش مقابل آلمان ببازد)، اما به خوبی بلد است چطور با رسانه*ها صحبت کند و تفکراتش را دقیقا به آنها بگوید. البته حرف*های او اغلب غیر قابل انتشار بود.
تابستان در آفریقای جنوبی رنسانس مارادونا بود. او حتی به بازگشت به ناپل هم فکر کرد (جایی که او میلیون*ها یورو به اداره مالیات بدهکار است و هنوز هم حاضر نیست بگوید پدر فرزند نامشروعش است!)
به افتخار بزرگی این مرد، بهترین جملات او در جام جهانی را در زیر می*آوریم. دیه*گو مارادونا، تو برنده اولین جایزه مرد سال توپ زعفرانی هستی.
بلکبرن، او را استخدام کن...

جنون جادویی قهرمان ما، دیه*گو مارادونا

- دیه*گو به این پرسش ساده که چرا بازیکنانش را در آغوش می*کشد این طور پاسخ می*دهد.
«من هم*جنس*گرا نیستم! اما می*خواهم هنگامی که بازیکنانم مانند امروز عالی بازی می*کنند به آنها تبریک بگویم.»
«من مورینیو را خیلی دوست دارم. شماره او را دارم و شاید به او زنگ بزنم. ما ساعت*ها درباره فوتبال و تاکتیک*های تهاجمی و تدافعی حرف زدیمو او از آنهایی است که دوست دارید به خانه خود بیاورید و هر بار که چیزی می*خواهید از او بپرسید.»
البته مردم همیشه کتاب کنار دستشان قرار می*دهند، اما مارادونا مربیان مشهور دنیا را پیش خود نگه می*دارد.
«خوشحال کردن مسی باعث افتخار همه است، از جمله هم*تیمی*هایش. امروز می*بینید که او با پاستوره و گارسه شوخی می*کند، در حالی که قبلا آنها را نمی*شناخت. او با ورون صحبت می*کند. من داشتم دزدکی به حرف*هایشان گوش می*دادم: جادوگر (ورون) روشنفکر فوتبال است، او از فوتبال خیلی بیشتر از لیو می*داند، ولی وقتی آنها با هم حرف می*زدند مسی کثافت جوابش را می*داد.»
- مارادونا مرتبا به مسی توهین می*کند و به این ترتیب می*خواهد او را خوشحال کند. او به خوبی در این زمینه پیشرفت کرده است.
«بسیاری از روزنامه*نگاران باید از بازیکنان عذرخواهی کنند. نمی*گویم [...]، اما بهتر است همه با هم بهتر رفتار کنیم.»
- مارادونا باز هم با حرف*هایش جنجال*ساز می*شود.
«من 23 گربه وحشی دارم که آماده آن هستند که پوستشان را در میدان جا بگذارند. پس از هر جلسه تمرینی انتخاب ترکیب اصلی کار دشوارتری می*شود.»
- مارادونا کیفیت تیمش را فاش می*کند. او با این حال مارتین دمیکلیس را در ترکیب قرار می*دهد.
«به سطحی می*رسیم که پیراهن آرژانتین شایسته*اش است. آرژانتینی*ها باید آرام باشند چون رقیبان مجبورند هر چه گوشت دارند به سیخ بکشند.»
- مارادونا فاش کرد که آلمانی*ها سلطان کباب دنیا هستند.
«به موزه برگرد.»
- این فوق ستاره سابق فوتبال، احترامش به پله را این طور نشان می*دهد.

سال خوب

گرث بیل

چون تنها هشت هفته در سطحی بازی کرد که نزدیک به کلاس جهانی بود (اگر ضربه زدن به توپ در کنار میدان و دویدن بسیار سریع به دنبال آن را سطح جهانی بدانیم). با این حال او را یکی از بهترین بازیکنان دنیا می*دانند. همین بس است.

گودلاک جاناتان

با نامی که او دارد می*تواند به راحتی در هر انتخاباتی برنده شود (چه کسی می*تواند با شعار «به گودلاک (موفق باشی) در سال 2010 رای بدهید» مخالفت کند؟ البته به جز طرفداران فری*مانی (پول مفت) بنجامین !) این سیاستمدار نیجریه*ای باعث شد تیم نیجریه برای مدتی از حضور در فوتبال بین*المللی محروم شود، آن هم پس از جام جهانی بدی که آنها گذراندند. این دستاوردی بزرگ است.

ویکتور والدس

او انتخاب می*شود چون هیچ کسی نبوده که بتواند مانند او با کمترین کار، بیشترین قهرمانی را به دست بیاورد. او ابتدا رسیدن بارسلونا به قهرمانی لالیگا را تماشا کرد و سپس مانند میلیون*ها هوادار فوتبال در دنیا، قهرمانی اسپانیا در جام جهانی را به نظاره نشست و البته مدال را به گردن آویخت. او البته دستمزد بسیاری هم به دست آورد. بله، سال گذشته برای او واقعا عالی بود.

روی هاجسون

چون تیمی به شدت متوسط به نام فولام را به فینال لیگ اروپا رساند و این رویا را به آنها داد که در لیگ برتر رقیبی جدی برای همه باشند.

سال بد

اشلی کول

نه تنها به این دلیل که با حماقت خودش از همسر خواننده*اش چریل کول جدا شد، بلکه به این دلیل که این کار را پس از آن انجام داد که الهام*بخش آهنگ Three Words او شد که یکی از بدترین ساخته*های موسیقی پاپ است و ضربات سختی در سراسر دنیا به شنوندگان وارد کرد.

ریو فردیناند

چون این مدافع منچستریونایتد در کل فصل تنها 12 بار برای تیمش بازی کرد و با این حال قرار بود در جام جهانی کاپیتان تیم انگلیس باشد. او سپس در آستانه تورنمنت آسیب دید. تنها چیزی که او در سال 2010 نشان داد اعتیادش به توئیتر بود.

آلن شیرر

چون تفسیرهای فوتبالی*اش از هر چیزی که نزدیک به هوشمندی، طنز یا بینش باشد خالی بود، و این نکته خود را در جام جهانی به وضوح نشان داد، جایی که او گفت مربی یونان فردی تنومند از شمال اروپا به نام «ری هارگل» است.

روی هاجسون

چون باشگاهی که قبلا رویای این که تیمی مدعی در لیگ برتر باشد داشت را تحویل گرفت و به لطف خریدهایی مانند کریستین پولسن و پل کانچسکی، آنها را تبدیل به تیمی به شدت متوسط کرد.