موضوع: نقد و برسی بازی Just Cause 3، بازی کن و بقیشو جدی نگیر

وقتی پای عناوین open world به میان می آید ناخودآگاه ذهن گیمر به سوی گیم پلی جذاب و نامحدود آن جلب میشود.اما در طول چندساله اخیر استدیو های سازنده این نوع بازی ها ثابت کرده اند که عناوین اپن ورلد فقط از نظر گیم پلی جذاب نیستند، بلکه از نظر داستانی هم حرف های زیادی برای گفتن دارند. مثلا داستان جان مارستون در RDR را به یاد بیاورید.. قصه عشق و نفرت در دل غرب وحشی و یا داستان قسمت آخر بازی به شدت محبوب GTA که داستانی ناب را از دید چند نفر روایت میکرد. یا بازی بی نهایت محبوب مافیا که از انسانیت گنگسترها حرف میزد یا لس انجلس نوآر که از قهرمان بودن دم میزد...اما وقتی نام جاست کاز به میان می آید همه اینها تبدیل به ارزوی محال میشود.... سری جاست کاز همواره به دنبال یک گیم پلی ناب و نفسگیر و جذاب بوده و اگر فرصتی در این میان پیدا کرده باشد یک قصه ای نوشته که عریضه خالی نماند. داستان در این سری هیچ گاه مهم نبوده و نخواهد نبود. البته فعلا تا به اینجا طرفداران سری از این مسئله ناراحت نیستند اما به قول دیوید کیج نسل هشتم نسلی است که تمامی بازی ها مجبورند در آن یک سری استاندارد هارا رعایت کنند. پس شاید کم کم سری جاست کازهم باید فکری به حال خویش بکند و در مورد دنباله های احتمالی به فکر خلق یک اثر جدید بزند! اما در هر صورت این بازی جذاب است..سرگرم کننده است و همین کافیست...












داستان بازی حاکی از آن است که دیکتاتوری نظامی با نام sebastiano di ravello توانسته کنترل کشور خیالی به نام جمهوری مدیچی را به عهده بگیرد و در آن یک دیکاتوری به راه بیاندازد. و اینبار گیمر مثل دفعات قبل وظیفه دارد در نقش rico rodriguez به مبارز با این ******** به پا خواسته و آن را سرنگون کند(البته به همراه تیم دو سه نفره اش!).داستان همین بود!!..البته از حق نگذریم کمی از داستان بازی shank بهتر بود...و چند پیچش و دابل کراس داستانی هم ان وسط داریم که البته هیچ مهم نیستند و حتی اگر نبودند هم اتفاقی نمی افتاد اما باید باشند تا گیمر کات سین هارا بی هدف نداند..البته اگر کات سین مذکور هم حضور نداشت لطمه ای به جریان بازی وارد نمی آمد.داستان بازی بهانه ای بود برای تجربه گیم پلی جذاب و سرگرم کننده بازی. از همان لحظه اولی که وارد مدیچی میشوید میتوانید هرکاری که خواستید انجام دهید و البته منظورم دقیقا هرکاری است. اگر هوس کردید تا با هواپیما به بمباران مدیچی بپردازید میتوانید درخواست یک جت جنگی کنید تا دوستانتان ان را در اولین فرصت به شما برسانند و یا اگر هوس آر پی جی کردید هم میتوانید همین پروسه را تکرار کنید.کلا هر وقت هرچیزی را خواستید فقط کافیست درخواست کنید تا برایتان فراهم شود... مکانیستم تیراندازی بیش از حد اسان و راحت طراحی شده و اگر در طول بازی آنرا ارتقا هم ندهید مشکلی پیش نخواهد آمدو دشمنان راحت تر از انچه که فکر کنید نابود میشوند. تنوع اسلحه در بازی بسیار بالاست و در صورت کمی تلاش بیشتر تیم سازنده شاید این عنوان حتی میتوانست رکورد borderland را جابه جا کند. اما مشکل اینجاست که سلاح ها تفاوت محسوسی با یک دیگر ندارند.قدرت آتش تقریبا یکسان در کنار هدف گیری کاملا شبیه به یکدیگر باعث شده که گیمر از ایجاد تنوع در اسلحه دلسرد شود و بیشتر بازی را با همان کلت کمری خود ادامه دهد. البته در اواخر بازی به سبک بازی های اینچنینی چند ماشین گان ازاد میشود که قدرت آتششان حرف ندارد و ریکو را حسابی ذوق زده میکند. اما در کل سیستم هدف گیری و سلاح در بازی اصلا در حد یک بازی نسل هشتمی نیست...












اما اگر از اسلحه و هدف گیری فاکتور بگیریم به امکانات ناب و درجه یکی برمیخوریم که واقعا جذاب است. اولین نمونه آن قلاب ریکو است که از شماره اول همراه ریکو بوده و حتی در پوستر ای اصلی بازی حضور دارد. قلاب ریکو نقش همه کاره دارد و میتواند هرکاری بکند. در هنگام سقوط به جایی وصل شده و جان ریکو را نجات دهد و یا دشمنان ریکو را به هم وصل کند یا سقف یک پمپ بنزین را روی سر مردم خراب کند یا چند اتوموبیل را چند صتر متر به هوا پرتاب کند. تنها همین قلاب ریکو میتواند تا ماه ها شمارا سرگرم کند.مطمئن باشید ایده هایی با این قلاب به ذهن شما خواهد رسید که حتی در فیلم های جیمز باند هم عملی نشده... مثلا یکی از دیوانه وار ترین ایده ها بستن و اویزان کردن نزدیک به 20 اتوموبیل به هواپیمایی است که ریکو سوار ان است. حالا چرا ریکو با قلاب خود این تعداد ماشین را از جت خود اویزان کرده؟چون تسلیحات جنگی اف 35 اش تمام شده و برای بمباران دشمن راهی بهتر پرتاب کامیون حمل سوخت بر سر دشمن به ذهنش نرسیده!! بازی همین قدر دیوانه وار و جذاب است. اما پس از قلاب امکانات بی نهایت جذاب دیگری هم هست...چون راه های بی شماری در بازی وجود دارد. مثلا حمله با هلی کوپتر یا تانک یا جت جنگی یا حتی قطار!؟ و ...گیم پلی کاملا در خدمت خرابی به بار آوردن های ریکوست و مشکلی هم وجود ندارد. اما اگر به خاطر داشته باشید اکثر گیمرها در قسمت قبلی بزرگترین سرگرمی خودرا رفتن به مکان های بلند و یا سقوط آزاد از این معرفی کرده بودند. حالا در قسمت جدید یک اچیومنت یا ترافی برای بازی در نظر گرفته شده که در آن باید به بلند ترین نقطه در بازی بروید. همچنین امکانات جدید در بازی به گیمر اجازه تجربه بیشتری میدهند. مثلا در این قسمت چتر نجات همیشه قابل دسترس است و شما در هر ارتفاعی که باشید میتوانید از آن استفاده کنید. حتی اگر از روی یک سقف یک ماشین به پائین بپرید.اما پرش از ارتفاعات همراه با چتر نجات لذت خاصی دارد و گیمر میتوانید به ارامی و همراه با سکوت و آرامش از طبیعت زیبایی مدیچی لذت ببرد.از طرفی مهم ترین ویژگی اضافه شده در این قسمت امکان پرواز ریکو با لباس مخصوص است...












ریکو با این لباس میتواند به مدت نامحدود در آسمان پرواز کند و به هر نقطه ای که میخواهد سرک بکشد. این لباس سریع ترین وسله نقلیه بازی هم هست و پس از مدتی قطعا به محبوب ترین ویژگی بازی نزد گیمر بدل میشود.به طور کل در بازی امکان پرواز و آویزان شدن و معلق ماندن به صورت انبوه وجود دارد و گیمر حتما باید از آنها استفاده کند چون به معنای وقعی کلمه لذت ویژه ای دارد که حسابی به گیمر میچسبد.اما از اینها که بگذریم بازی مقداری جنبه فان و سرگرمی هم دارد.مثلا راه های عجیبی برای از بین بردن بعضی دشمنانتان وجود دارد.به طور مثال شما میتوانید کپسول گاز به دشمنان ریکو ببندید و با شلیک به آن فرد مورد نظر را ببینید که مثل کارتون ها در حال پرواز به سمت آسمان و سپس سقوط با کله به سمت زمین ....یا مثلا وصل کردن پای دشمن مسلح به اتوموبیل و حرکت دادن آن که منجر به تکه تکه شدن دشمنانتان خواهد شد.در جای جای بازی هم میتوانید سرگرمی های جالبی از جمله ساختن آدم برفی یا خورد کردن درخت و یا اسکی کردن یا حتی بانجی جامپینگ پیدا کنید...نگران گم کردن مکان ماموریتتان هم نباشید..تمامی مکان های مورد نظر و پایگاه های دشمن روی نقشه با علامت قرمز مشخص شده که به شما امکان دسترسی اسان به آنها را میدهد.اگرهم فکر مسافت هستید بازهم نگران نباشید چون وسایل نقیله (همانطور که پیش تر ذکر شد) به وفور در بازی موجود است و بسیاری از آنها از سرعت خوبی هم برخوردارند و میتوانند ریکو را در مدت زمان کوتاهی به مقصد برسانند.نقشه خوب و پرجزئیات کار شده ..البته قطعا قابل قیاس با بازی هایی مثل risen نیست که گیمر به خاطر پیدا کردن جزئیات در ان باید ساعتها به گشت و گذار بپردازد..ماموریت ها هم نسبتا تنوع خوبی دارند..البته بیشتر آنها خلاصه شده در کشتار دشمنان و خراب کردن پایگاه روی سر آنها..که اگر بازی خیلی هنر کند در ماموریت بعدی میخواهد که شیوه رسیدن به پایگاه را تغییر دهید و هیمن باعث میشود بعد از مدتی تعداد زیادی از ماموریت ها برای گیمر تکراری شوند.اما بعضا ماموریت های جذابی هم پیدا میکنید.مثلا منفجر کردن هواپیمای دشمن و ربودن خلبان در آسمان در حالیکه های جک کرده..یا دزدیدن یک تاکسی که مسافر مهمی دارد و به قتل رساندن مسافر و جلوه دادن قتل به صورت یک حادثه...البته ضعف در این قسمت بیشتر مربوط به مبارزات تن به تن میشود که بیش از حد ساده کار شده و قطعا به مزاج گیمرهای حرفه ای نخواهد ساخت...












همه این ویژگی مستلزم داشتن یک گرافیک جذاب و دلنشین است که به راستی چنین است.بازی از نظر جلوه های بصری عالی کار کرده.تمامی سطوح کشور مدیچی پوشیده از گل گیاه است،کافی است وارد یکی از مزارع شوید تا خودتان از نزدیک متوجه مطلب بشوید.فیزیک گل ها و درختان فوق العاده طراحی شده و در صورت کوچک ترین فشاری مانند واقعیت آسیب خواهند دید.مدیچی یک کشور ساحلی چهار فصل !! است.به طوری که در ارتفاعات میتوانید مقداری زیادی برف پیدا کنید و به اسکی بپردازید.فیزیک برف هم عالی طراحی شده و به خوبی میوانید رد پا ریکو را حتی در اغاز مسیر ببینید.طراحی وسایل نقیله و ساختمان ها هم تا حد قابل توجهیی خوب است و حسابی به گیمر میچسبد.اما نقطه ضعف این بخش برمیگردد به طرحی آب و دریا..متاسفانه اصلا طراحی این بخش خوب نیست و فیزیک آب بسیار سطحی و ابتدایی کار شده و در صورت شنای ریکو در آب ضعف های بیشتری هم نشان خوهد داد..زیر آب در کف در یا هم که خالی از هرگونه جزئیاتی است.و شاید اگر خوش شانس باشید بتوانید پس از چند دقیق یک جلبک یا ستاره دریایی پیدا کنید.از اینها گذشته بعضا باگ های عجیبی در بازی وجود دارد که البته اصلا لطمه ای به روند بازی وارد نمیکنند و باید قبول کرد بازی های دنیای باز به دلیل بزرگی محیط بالاخره باید چندتا باگی داشته باشند.مثلا راه رفتن توریست ها روی هوا یا فرو رفتن آنها در زمین و یا میل شدید به خودکشی که واقعا خنده دار است.از مردم عادی که بگذریم دشمنان هم در طول بازی کم باگ ندارند.مثلا بعضی از آنها حتی در صورت دیدن و بعضا برخورد گلوله هم عکس العملی نشان نمیدهند و بی حرکت مشغول تماشای اطراف میشوند یا اینکه شروع به شلیک به یاران خودی میکنند و یا از همه بدتر پشت سر ریکو راه میافتند و مدام تهدید میکنند که اگر تسلیم نشود اورا میکشند.که البته این اتفاق نمی افتد!!..جدای از همه این مسائل بزرگ ترین ایراد بازی افت فریم بازی است..این نسخه بازی بسیار شلوغی است و محیط های نسبتا پر جزئیاتی دارد.اما بعضا به صورت ناگهان بازی دچار افت فریم میشود.مثلا مشغول قدم زدن در مزرعه هستید که بازی به شدت کند میشود یا مشغول مبارز با تعداد بی شماری دشمن هستید که بازهم بازی به شدت کند میشود..و این اعتراض بسیاری از گیمرهارا به همراه داشت.. صفحات لودینگ طولانی هم که روی اعصاب گیمر راه میروند و بعضا باید لودینگ های 5 دقیقه ای را تحمل کنید!! البته لازم به ذکر است که تمامی این مشکلات در بروز رسانی های بعدی برطرف شد(نه به صورت کامل) و ایرادات به را به شکل محسوسی کاهش داد...












هوش مصنوعی بازی هم کاملا متوسط است..بعضی از دشمنان بسیار ضعیف و بد عمل میکنند و باید گفت معلوم نیست برای چه طراحی شده اند(پیش تر ذکر شد) ولی بعضی از آنها واقعا متفاوت هستند..نه اینکه خوب باشند، بلکه به طور غیر طبیعی باهوش و توانمند ساخته شده اند..به طور مثال وقتی به سمت آنها شلیک میکنید دقیقا مثل ماتریکس جاخالی داده و با چرخش در اسمان و بالارفتن از دیوار به سمتتان شلیک میکنند ! سختی بازی اصلا یکسان نیست و این واقعا کلافه کننده است . اما صدا گذاری بازی به طرز بی نقضی عالی کار شده و میتوان نمره قبولی به آن داد.صدای کاراکترها عالی کار شده و لهجه های آنها به خوبی حس میشود.صدای بعضی کاراکترها مثل ریکو هم جنبه فان و طنز قضیه را دارد و بعضا شنیدن متلک هایش حال گیمر را جا می آورد.از طرفی صدای سلاح ها هم در طول بازی بسیار خوب طراحیشده و میتوان تفاوت انهارا حتی از روی صدای شلیک هم تشخیص داد.حتی افکت های صوتی اب هم خوب کار شده و در صورت انجام حرکات متفاوت فقط یک صدا را نخواهید شنید.افکت صوتی شکسته شدن ساقه گلها و درختان هم حتی در بازی وجود دارد که در نوع خود جالب است.اما لذت بخش ترین افکت های صوتی مربوط به سقوط ******* و منفجرشدن زیلو هاست که لذت خاصی به همراه دارد در نوع خود بی نظیر است..اما در مورد موسیقی اینگونه نیست..یعنی با شاهکار سروکار ندارید و منتظر آثار هانس زیمر یا رامین جوادی نباشید اما بازهم میتوانید به آن امید داشته باشید.موسیقی خاص نیست اما جذاب است..به خصوص موقع حمله به پایگاه های دشمن و یا سقوط های ازاد..











در کل این بازی را زیاد جدی نگیرید و از آن انتظار زیادی نداشته باشید.بلکه سعی کنید از ان لذت ببرید.. به خصوص قلاب ریکو.بعضی تجربه های موجود در این بازی واقعا همتا ندارند پس حتما دل به دریا بزنید و انهارا انجام دهید.. فراموش نکنید گیم برای لذت بردن و سرگرمی است و جاست کاز به معنای واقعی کلمه یک گیم است..بازی کن و بقیشو جدی نگیر....












ممنون از صبر و حوصله شما




نظر شما چیه؟