حبیب در اولین مصاحبه خود عنوان کرد: هیچ‌گاه به دنبال ابتذال نبودم

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

از مدتها قبل زمزمه بازگشت حبیب محبیان معروف به حبیب در محافل مختلف مطبوعاتی و رسانه*ای به خصوص سایت*های خبری مطرح شده است که ابتدا با رضا رشیدپور مجری صدا و سیما در سایت شخصی*اش همراه با عکس مشترکش با وی این خبر را اعلام کرد که بدنبال آن این خبر در بسیاری از سایت*ها منعکس شد.

در این میان سایت*های مختلف و مراجع رسمی دولتی اظهار نظرهای مختلفی را اعلام نموده*اند، همانند اینکه آقای حبیب محبیان تقاضای کنسرت در تهران نموده است ولی مسئولین هنری وزارت ارشاد طی اظهار نظری اعلام داشتند تقاضای مجوز آلبوم موسیقی حبیب در دست بررسی دارند.

به منظور اینکه به ابهامات، تکذیب*ها و تاییدهای افراد و مراجع مختلف پایان دهد، مصاحبه*ای چالشی با آقای حبیب محبیان انجام داده است که از نظر شما می*گذرد.

آقای محبیان بفرمائید چه شد که بعد از *یک فاصله طولانی به ایران بازگشتید؟
حس ایران دوستی در وجود من شعله می*کشید. مدتها بود که با خودم کلنجار می*رفتم اما هر بار که تصمیم گرفتم یک مشکل خانوادگی و روزمرگی پیش می*آمد و مانع می*شد تا اینکه یک باره همه چیز را کنار زدم و قصد دیار کردم.

شما که وطن دوست بودی چرارفتی؟
اوایل انقلاب احساس این بود که فضای مناسبی برای اجرای موسیقی میسر نیست من هم با شدت علاقه*ای که به کار آهنگ سازی و خواندن داشتم تصمیم به رفتن گرفتم اما باید به جرات بگویم که متأسفانه آن مدینه فاضله خیالی 15 سال مرا از علائقم یعنی موسیقی دور و خانه نشین کرد. جالب اینکه بدانید در این مدت از دو جنبه زجر می کشیدم یکی فاصله از مملکت خود و دیگری از موسیقی.

چه مدت در آنجا کار موسیقی انجام ندادید؟
حدود پانزده سال در منزل درگیر فعالیت*های اقتصادی بودم و برای خودم آهنگ می*ساختم اما پس از آن با دیدن مشکلات موسیقی*های موجود تصمیم گرفتم مجددا کارهای خود را ارائه دهم.

با این روحیه فکر نمی کنید دیر تصمیم به بازگشت گرفتید؟
شاید، اما زندگی در غربت گرفتاری*ها و مشکلات خاص خودش را دارد.

چه شد تصمیم برای بازگشت گرفتید؟
فشار غربت و علاقه شخصی به وطن و تشویق همسر و فرزندم برای زندگی در ایران. اما مستحضر هستید از بین بردن زندگی که با آن همه سختی و مشقت در آمریکا درست کردم به شدت و ریسک پذیر بود.

من برای رسیدن به اهدافم ضررهای زیادی متحمل شده*ام اما این بار بالاخره با هر دشواری که بود توانستم تمام زندگی خود را در آنجا رها کرده و به سمت اصالت واقعی خود یعنی کشورم بازگردم، ضمنا متوجه شدم که حاکمیت نظام با هنر و موسیقی مخالف نیست بلکه با ابتذال و دور شدن از فرهنگ مردم مخالف است.

ایران و زندگی در آن با تمام خاطرات و فرهنگ و عقاید دینی و مذهبی در واقع شروع دوباره زیستن پس از سه دهه دوری و غربت است که برای من لذت و شیرینی وصف ناپذیر عجیبی به همراه دارد.

تعبیر و نگاه سی ساله شما نسبت به ایران چیست؟
مردم دوست داشتنی ایران همیشه لبریز از احساس، محبت و مهربانی هستند در هیچ کجای دنیا این زندگی سراسر عاطفه و نوع دوستی و باهم بودن را ندیدم. اراده قوی این ملت واقعا غرورآفرین است. باور کنید ایران به یک قدرت بلا منازع تبدیل شده است. این باعث فخر ایرانیان است.

یعنی ورود شما به این دلایل بستگی داشت؟
بلی، اما مسائل دیگری هم دخیل بود از جمله تهاجم بی منطق و مبتذل به فرهنگ و به ویژه موسیقی ایرانی. متأسفانه هر چند وقت یک بار متوجه می*شدم که فلان خواننده بعد از کسب شهرت در ایران از کشور خارج شده و به کشورهای دیگر و شبکه*های ماهواره*ای پناه می*برند. من برگشتم تا به آنهایی که سودای رفتن دارند ثابت کنم که آنجا خبری نیست هیچ کجای دنیا کشور خود آدم نمی*شود.

حالا که برگشتید قصد دارید مجددا به عالم هنر برگردید؟
فعلا بدنبال آرامش زندگی و لذت بردن از موهبت معاشرت با مردم بزرگوار و صمیمی و آداب و رسوم ارزشمندی که مدتها با آن فاصله داشته*ام، هستم. از آنجا که من هم مثل همه ایرانیان متعلق به این سرزمین هستم، چنانچه بتوانم خدمتی در جهت رشد و شکوفایی موسیقی کشورم داشته باشم با کمال میل ادای دین می*کنم البته در این مدت حدود یکسالی که در ایران هستم تقاضای همکاری در زمینه هنر را در چارچوب*قوانین و مقرارت کشور داشته*ام.

یعنی برای فعالیت مشکلی ندارید؟
ببینید من هیچگاه به دنبال ابتذال نبوده*ام حتی قبل از انقلاب در طول این سی سال هم تلاش کرده*ام هیچگاه از معیارهای اصولی موسیقی کلاسیک و فاخر و فرهنگ اصیل ایرانی خارج نشوم. به نظرم همیشه نحوه فعالیت من با بقیه متمایز بوده.

شما سابقه کارهای من را ملاحظه کنید. من همیشه و در هر حالتی با عقاید و باورهای خودم زندگی کردم. من این حرف را برای اینکه به ایران آمدم نمی*زنم بلکه در طول این سی سال گذشته کارنامه*ام کاملا واضح و روشن است.

وقتی که طی سال*های قبل آثاری در مورد رزمندگان، امام علی (ع)، عید غدیر و چندین قطعه مذهبی دیگر که خواندم در ایران نبودم که گفته شود بخاطر اینکه تأییدی بگیرم آنها را اجرا کرده*ام. در واقع اجرای این کارها صرفا* به خاطر اعتقادات من بوده، در عین حال از فضایی که در ایران برای کسانی که بخواهند به اصل خویش برگردند بوجود آمده و از لطف مردم و مسئولان تشکر می*کنم.

آیا این اواخر کار جدیدی از خود ارائه کرده*اید که از طرف شبکه*های تلویزیونی پخش شده باشد؟
نه به هیچ وجه. الان حداقل بالغ بر 2 سال است که هیچ همکاری نداشته و اساسا*من با هیچ شبکه*ای قرار دادی ندارم و رسما*به همه شبکه*های ماهواره*ای اعلام کرده*ام موافق پخش برنامه*هایم در آن شبکه*ها نیستم. اما علی*رغم این اقدام ممکن است شبکه*ای این درخواست را رعایت نکرده باشد که متقابلا* من هم باید راهکارهای قانونی عدم پخش آثارم را در آن شبکه*ها پیگیری کنم.

اما کارهایی که از شما مطرح می*کنند که با برخی ارزش*های مورد قبول مردم همخوانی ندارد در این رابطه چه توضیحی دارید؟
همانطور که اشاره کردم من شخصا تاکنون تلاش کرده*ام در آثارم هنجارشکنی نشود و سعی کرده*ام ارزش*های مورد قبول مردم را رعایت کنم اما از جانب تهیه کننده یا طرف قراردادم متاسفانه ممکن است تنها در چند اثر (از مجموعه حدود 130اثر تولید شده*) این موضوع رعایت نشده باشد که این کار صرفا* توسط قراردادم بوده و این تنها به فضای نامناسب لس آنجلس بر می*گردد و اینجانب در آن نقشی نداشتم.

در واقع اثر خریداری شده به نحوی میکس شده که برای فروش در شبکه*های ماهواره*ای جذاب باشد و این کار به من ربطی نداشته است. در عین حال جا دارد که از این بابت از مردم عزیز عذرخواهی کنم، اما همانطور که در محتوای روند کلی تولیدات من مشخص است در اکثریت قریب به اتفاق در کار*هایم من این مراقبت و حساسیت وجود داشته است. زیرا همیشه خود را پایبند ارزش*های ملت خوب و با صفای خودم می*دانم مضاف بر اینکه کارهایی نیز قبل از انقلاب اجرا کرده*ام که محتوای مذهبی داشته است.

شما در حال حاضر با این سابقه چه پیغامی برای نسل جدید این هنر دارید؟
در موسیقی و محتوای اشعار سلامت نفس و احترام به ارزش*های انسانی و فرهنگی کشور قبل از هر چیزمهم است. نسل جدید باید بداند موسیقی یک زبان انتقال فرهنگ است. پس در انتخاب شعر، آهنگ و اجرا باید دقت عمل داشته باشند زیرا یک هنرمند از توانایی وجودی و ذاتی خود بر خواسته و تنها اثر اوست که ماندگار است. پس در تولید آن دقت عمل اجتناب ناپذیر است و باید تلاش کنیم که فرهنگ اصیل خودمان را تولید و با زیبایی هر چه بهتر منتقل کنیم.