همه اخراجی های یک دهه اخیر پرسپولیس

[align=center]همه اخراجی های یک دهه اخیر پرسپولیس[/align]

[align=center][برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید][/align]

شیث رضایی بطور رسمی از پرسپولیس اخراج شد و حالا این مدافع پرحاشیه پرسپولیس باید بدنبال تیم دیگری برای ادامه فوتبالش باشد. این برای دومین بار است که کاپیتان دوم سرخپوشان اخراج را تجربه می کند. اخراج آخرین راه برای مقابله با بازیکنان پرحاشیه ای است که نظم تیمی را بر هم می زنند. این واژه از اواخر دهه هفتاد وارد فوتبال ایران شد و اگر از اخراج های چندین باره بهروز رهبری فر توسط علی پروین بگذریم که هر بار با گل و شیرینی و عذرخواهی از سلطان، قضیه فیصله پیدا می کرد، بیشتر اخراج های موقت و دائمی بازیکنان در دهه اخیر اتفاق افتاده است:

6 فروردین 1380 و در اوج دعواهای مدیریتی در باشگاه پرسپولیس خبر اخراج 8 بازیکن پرسپولیس از سوی علی پروین منتشر شد. احمدرضا عابدزاده مهمترین نفر در بین این اخراجی ها بود که گفته می شد به علت شرکت در مهمانی ترتیب داده شده از سوی عباس انصاری فرد (مدیرعامل وقت باشگاه) به مناسبت صعود پرسپولیس در جام باشگاههای آسیا، مورد غضب پروین قرار گرفته است. رضا شاهرودی، ادموند بزیک، محمد برزگر، هادی مهدوی کیا، علی اکبریان، مجتبی فرجی و مهدی نکونام دیگر بازیکنان اخراجی بودند. البته عابدزاده دوباره به تیم بازگشت ولی تعداد دیگری از اخراجی ها مثل بزیک و مهدوی کیا برای همیشه از پرسپولیس جدا شدند.

آبان ماه 1382 ، وینگو بگوویچ سرمربی پرسپولیس که خوب نتیجه نمی گرفت تصمیم به اخراج دو بازیکنی گرفت که معتقد بود اخبار تیم را به بیرون می دهند و باعث ایجاد حاشیه در تیم می شوند. ابراهیم اسدی و امیرحسین اصلانیان از سوی بگوویچ اخراج شدند. اسدی به ذوب آهن رفت، اما اصلانیان چند ماه بعد در یک تصادف به شدت آسیب دید و برای همیشه خداحافظی کرد.

اردیبهشت 1383، وینگو بگوویچ در آخرین روزها حضورش در پرسپولیس حکم اخراج 7 بازیکن را صادر کرد که به اعتقاد او برای پرسپولیس مفید نبودند. حمید استیلی، کریم باقری، حسن خان محمدی، رضا جباری، محمد برزگر و پژمان جمشیدی اخراجی ها پرسپولیس بودند که البته گفته می شد دستور اخراج آنها مستقیما از سوی اکبر غمخوار صادر شده بود. برخی از این بازیکنان دوباره به تیم بازگشتند، اما حمید استیلی برای همیشه خداحافظی کرد.

اردیبهشت 1385، آری هان سرمربی هلندی پرسپولیس دستور اخراج 3 بازیکن سرشناس قرمزها را صادر کرد: علی انصاریان، حامد کاویانپور و داود فنایی. به عقیده این مربی هلندی این 3 بازیکن کارآیی لازم را نداشتند و برای تیم حاشیه درست می کردند. علی انصاریان به استقلال رفت و فصل ناموفقی را با این تیم سپری کرد. حامد به ترکیه رفت که بعدا به علت دوپینگ از تیم کایزری اسپور نیز اخراج شد.

آبان 1385، مصطفی دنیزلی حکم اخراج محمدرضا مامانی و کریم باقری را به علت بی نظمی در تمرینات صادر کرد. این دو بازیکن بعد از مدت کوتاهی به تیم بازگشتند، اما دنیزلی در یک محفل خصوصی گفته بود بعد از اخراج کریم فهمیدم که این بازیکن چه جایگاه مهمی در تیم دارد، چرا که بسیاری از مسولان باشگاه و خارج از باشگاه برای بازگشت او تماس گرفته و وساطت کردند در حالی که برای بازگشت مامانی کسی یک تماس هم نگرفت!

اردیبهشت 87، بعد از شکست سنگین مقابل استقلال اهواز و به خطر افتادن جایگاه پرسپولیس در جدول لیگ برتر، افشین قطبی دستور اخراج شیث رضایی و محمدرضا مامانی را داد که مورد قبول باشگاه نیز قرار گرفت. پرسپولیس بعد از اخراج این دو بازیکن کمی آرامش گرفت و در نهایت به قهرمانی لیگ برتر دست یافت. شیث و مامانی برای فصل بعدی نیز جایی در تیم نداشتند.

بهمن 87، بعد از بازی مقابل پیام مشهد در تهران، عباس انصاری فرد مقابل دوربین های تلویزیونی اعلام کرد که علی کریمی کاپیتان تیم به دلیل مصاحبه هایش علیه مدیریت باشگاه از تیم اخراج شده است. علی کریمی در یک مصاحبه جنجالی به ماجرای چک های پاس نشده انصاری فرد و ... پرداخته بود و انصاری فرد هم بعد از بازی حکم اخراجش را صادر کرد.