فوتبال ایران در سال ۸۹

فوتبال ایران در سال ۸۹



[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

در روزهای آغاز سال ۸۹، علی کفاشیان، رئیس فدراسیون فوتبال، وقتی می*خواست بگوید فوتبال ایران در چه وضعیتی قرار دارد، انگشتان یک دستش را باز *کرده و *گفت: "امسال ما با پنج بحران بزرگ روبرویم که هر کدامش می*تواند وضع ما را بهم بریزد".

اشاره او به بازیهای قهرمانی فوتسال آسیا در ازبکستان، قهرمانی نوجوانان آسیا در ازبکستان، قهرمانی جوانان آسیا در چین، بازیهای آسیایی گوانگجو و بالاخره جام ملت*های آسیا بود که ایران در همه آن*ها به جز اولی با ناکامی روبرو شد و سال ۸۹ را به سال ناخوشایندی برای هواداران فوتبال تبدیل کرد.

در بازیهای فوتسال آسیا در ازبکستان، ایران برای دهمین بار قهرمان آسیا شد تا فدراسیون اولین خوان سال ۸۹ را به سلامت پشت سر بگذارد.

اما نوجوانان علیرغم همه سرمایه گذاری*ها و اردوی*های داخلی و خارجی، در بازیهای نوجوانان آسیا در ازبکستان ناموفق بوده و از گروه خود بالا نیامدند. این در حالی بود که در دوره قبل، ایران در همین شهر تاشکند جام را بالا برده بود و جواز جام جهانی را بدست آورده بود.

در بازگشت تیم نوجوانان به ایران، همه آنهایی که دلخوشی از مربی کم نام و نشان این تیم داشتند، از فدراسیون به دلیل "انتخاب غلط مربی" مورد انتقاد قرار دادند.

از سوی دیگر، تیم جوانان نیز در چین و با مربیگری علی دوستی، که اتفاقا خیلی*ها او را مثال خوبی در رده مربیان پایه می*دانستند، با وضعیت مشابهی رو به رو شد. واکنش برخی کارشناسان این بود که گفتند علی دوستی مربی خوبی است اما برای ۱۶ ساله*ها نه ۱۹ ساله*ها.

اما تیم المپیک ایران که با غلام پیروانی در مسابقات گوانگجو شرکت کرده بود نیز نتوانست نتیجه بگیرد. پیروانی که بعد از ماه*ها جدل و با اما و اگر هدایت تیم امید را بر عهده گرفته بود، همه را ناامید کرد. تیم امید با ارائه بازیهای ضعیف و نتایج نامطمئن در نیمه نهایی برابر ژاپن متوقف شد.


ناکامی*های تیم امید ایران بار دیگر در دوره مربیگری غلام پیروانی تکرار شد

تنها رویداد باقیمانده تا پایان سال، جام ملت*های آسیا ۲۰۱۱ بود که پس از ماه*ها مجادله بر سر افشین قطبی، تیم ایران باز هم نتوانست موفقیتی کسب کند. ایران در یک چهارم نهایی برابر کره جنوبی و در وقت اضافه با یک گل شکست خورد و به ایران برگشت. نتیجه*ای که در ایران چیزی نزدیک به فاجعه نامیده شد.

آنچه فدراسیون فوتبال ایران از آن می*ترسید بر سرش آمد. به غیر از فوتسال در هیچ تورنمنتی موفقیتی بدست نیامد و از هواداران تا رسانه*ها و نمایندگان مجلس از اعتراض و انتقاد و تهدید کوتاهی نکردند.

اما در کنار نتایج ضعیف بدست آمده، فوتبال ایران در سال ۸۹ با اتفاقات و ویژگی*های دیگری نیز همراه بود.

غیبت بزرگ تماشاگران


[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

میزان بالای تعداد تماشاگران فوتبال، که یکی از برتری*های فوتبال ایران به حساب می*آمد، در سال گذشته دچار افت چشمگیری شد. در بعضی از بازیهای ملی مانند انتخابی المپیک برابر قرقیزستان، تعداد حاضران در استادیوم آزادی به سختی به هزار نفر رسید. حتی تیم پرسپولیس، رکورددار تعداد طرفداران در لیگ قهرمانان آسیا، بازی حساس با الوحده را تنها با ۱۵ هزار تماشاگر برگزار کرد.

این واقعیت در ارزیابی*های کنفدراسیون فوتبال آسیا شکل نگران کننده خود را بیشتر عیان کرد. آنجا که نشان می*داد عمده تماشاگران ایران در استادیوم*ها در بهترین حالت متعلق به تیم*های پرسپولیس و استقلال بوده، و لیگ فوتبال ایران در مقایسه با رقبای آسیایی از فقر تماشاگر رنج می*برد. وضعیتی که به دلیل کیفیت پایین بازی*ها و پخش تلویزیونی گسترده لیگ*های اروپایی با خطر جدی روبروست.

دردسر بزرگ سرمربی


[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

علی کفاشیان چندبار در مصاحبه*های خود گفته بود که مشکل*ترین کار او و فدراسیون، تعیین سرمربی تیم ملی است. با این وجود، فدراسیون از تجربه مذاکرات با مربیان خارجی نظیر خاویر کلمنته، و یا برکنار کردن مربیانی چون علی دایی و محمد مایلی کهن نتوانست بهره*ای بگیرد و کار با افشین قطبی نیز برایشان درگیری دائمی ایجاد کرد.

این درگیری نه فقط در رسانه*ها و سازمان*های قدرتمند سیاسی، بلکه در داخل خود فدراسیون هم بود. تا آنجا که نایب رئیس فدراسیون به ناگهان از مذاکره با فاتح تریم و تغییر مربی قبل از جام ملت*های آسیا خبر داد. خبری که در مصاحبه*های دیگر تکذیب *شد.

این بحران با جدایی داوطلبانه قطبی و با طرح آوردن یک مربی بزرگ خارجی، وارد فاز تازه*ای شد، که کارلوس کی روش، سرمربی پیشین تیم ملی پرتغال و فاتح تریم در مرکز داستان ناتمام مشکلات فدراسیون فوتبال در تعیین سرمربی در آخرین روزهای سال بودند.

روابط خارجی و بازیهای دوستانه



تاثیر مسائل س**سی و وضعیت ناپایدار روابط ایران با دیگر کشورها، محدود به پایان غم انگیز مذاکره با کی روش پرتغالی نشد. در سال گذشته بار*ها بازیهای دوستانه ایران لغو شد. دیدار تدارکاتی ایران با نیجریه یکی از این بازی*های انجام نشده بود.

فدراسیون فوتبال ایران در دریافت مبالغ مالی از سوی سازمان*هایی مانند کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا هم در تنگنا بود، که نمونه آن توقیف یک میلیون دلار ارسالی از سوی *ای اف سی به فدراسیون ایران بود که در بانک*های نیویورک متوقف ماند.

اما در این میان، ایران دو بازی غیر منتظره انجام داد که البته با سر و صدای زیادی توام شد. دیدارهایی با برزیل و روسیه در ابوظبی که حسرت تماشاگران برای دیدن بازیهای جذاب ملی در داخل کشور را بیشتر کرد.

سال کمرنگ لژیونرها


جواد نکونام و مسعود شجاعی جزو معدود لژیونرهای ایرانی حاضر در لیگ*های اروپایی هستند

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
لژیونرهای ایرانی هم در سال قبل به کمترین تعداد رسیدند. دیگر کسی در امارات و قطر بازی نکرد و تعداد اروپایی*ها با بازگشت مهدوی کیا، آندارنیک تیموریان و وحید هاشمیان، تنها به دو بازیکن ایرانی عضو تیم اوساسونای اسپانیا ختم شد. پس از سال*ها رفت و آمد فوتبالیست*های ایران به اروپا حالا فقط جواد نکونام و مسعود شجاعی در لالیگا بازی می*کنند.

انتقال ناگهانی علی کریمی به شالکه 04 هم نتیجه*ای در زمین فوتبال نداشت و پای هافبک ۳۱ ساله ایران را به زمین باز نکرد.

مرگ فوتبال ایران؟

بالا رفتن هزینه*ها، نبود درآمد و کسری بودجه یکی از دغدغه*های مهم برخی از باشگاه*ها و فدراسیون فوتبال ایران در سال ۸۹ بود. رئیس فدراسیون در یکی از مصاحبه*های پایان سال گفت: بدهی زیاد داریم هرچند کار را پیش می*بریم.

فدراسیون نتوانست از اسپانسرهای داخلی یا خارجی درآمدی داشته باشد. قرارداد سه ساله فدراسیون با تلویزیون هم که با تهدید کنفدراسیون فوتبال آسیا و با مبالغ سالیانه ۸، ۱۱ و ۱۳ میلیارد تومان به امضا رسیده بود در حال پایان است.

حالا وقت آن رسیده بود که با یک برنامه جدی*تر قرارداد بهتری بسته شود و درآمد منطقی*تری بدست آید که حداقل کمتر از لیگ کشورهای همسایه مانند امارات نباشد. رئیس فدراسیون در آخرین جلسه سازمان لیگ گفت: اگر درآمدی وجود نداشته باشد کیفیت کار پایین می*آید و فوتبال رو به فنا شدن می*رود.

فدراسیون برای فروش حق پخش لیگ بر*تر ایران مذاکره با شبکه*های خارجی را به عنوان اهرمی برای پیشرفت کار مطرح کردند: "سعی می*کنیم رقیب*سازی کنیم. با شبکه الجزیره هم مذاکراتی داشتیم. اما هنوز به توافق نرسیدیم. اگر مبلغ واقعی حق پخش تلویزیونی به فوتبال پرداخت نشود باید منتظر مرگ فوتبال ایران باشیم".

با همه این مانور*ها، هیچ راهبرد قانونی برای تحت فشار قراردادن صدا و سیما و گرفتن پول بیشتر تحقق نیافت. علاوه بر این، بلوکه شدن ۲۰۰ میلیون تومان از دارایی فدراسیون به خاطر شکایت علی دایی هم شاید آخرین ضربه مالی به فدراسیون فوتبال ایران بود که سال را با بدهکاری به پایان ببرد.

باخت در بیرون از زمین

وقتی انتخابات جدید کنفدراسیون فوتبال آسیا (ای اف سی) فرا رسید ایران با نامزد*هایش هوادران را بیشتر از گذشته متعجب کرد. برای اولین بار، رئیس سازمان تربیت بدنی ایران (علی سعیدلو) برای نایب رئیسی کنفدراسیون فوتبال نامزد شد و فشار او باعث شد تا علی کفاشیان در لحظات آخر از نامزدی کمیته اجرایی استعفا دهد.

آقای سعیدلو علیرغم هشدارهای بن همام در تهران عقب نکشید تا در کنگره دوحه قبل از جام ملت*ها بازنده شد و در نتیجه، ایران پس از سال*ها در کمیته اجرایی بی*صندلی شد و نقش مدیران ایرانی در فوتبال بین المللی آسیبی جدی دید.

جایگاه ایران کجا بود؟

در پس همه برد و باخت*ها و بالا و پایین رفتن*ها در رده بندی فیفا، ارزیابی جامع کارشناسان *ای اف سی نشان می*دهد که جایگاه ایران در بین بزرگان آسیایی در سال گذشته در جای پنجم بوده است.

این بررسی با لحاظ نکات مختلف داخل و خارج زمین بازی انجام گرفته است. جایگاه پنجمی با نتایج بدست آمده در سال ۸۹ بی*تناسب به نظر نمی*رسد. در مجموع وضعیت و نتایج فوتبال ایران در ۱۲ ماه گذشته، چندان متفاوت از کارنامه سال*های اخیر این تیم نبوده است.