امیر علی*اکبری قهرمان کشتی فرنگی جهان در سال ۲۰۱۰ و دارنده مدال های برنز جهان و طلای آسیا در سال ۲۰۰۹ است. او این شایستگی را داشت که مدال طلای المپیک را نیز به ویترین افتخارات خود اضافه کند و تا سال*ها برای کشتی ایران افتخار آفرین باشد اما تقدیر سرنوشت دیگری برای او رقم زد و برای همیشه از دنیای کشتی کنار رفت.اما این پایان راه علی*اکبری نبود. او پس از این اتفاق رو به رشته MMA یا همان هنرهای رزمی ترکیبی آورد و به علت سابقه قهرمانی جهان در کشتی خیلی زود با پیشنهاد امضای قرارداد از سوی یکی از باشگاه*های مطرح آمریکا روبرو شده و قرارداد 5 ساله*ای را با این باشگاه امضا کرد. او پس از ماه*ها تمرین در کمپ این باشگاه در تایلند حالا در انتظار گرفتن ویزا و سفر به آمریکاست تا شاید کار خود را در حرفه ای ترین لیگ این رشته ورزشی به نام UFC آغاز کند.علی*اکبری که دیگر دستش به مدالهای کشتی نمی رسد، حالا آرزوهایش را در رینگ مبارزه و رسیدن به کمربند مخصوص قهرمانی UFC و جایزه های میلیون دلاری آن می*بیند. او آمده تا ثابت کند علی*اکبری تمام شدنی نیست.علاقه ای به نبش قبر گذشته ندارد و می*گوید"به حدی در کشتی سختی کشیدم که وقتی محروم شدم گفتم خدا را شکر دیگر راحت شدم!"اما با این وجود او همچنان نسبت به کشتی* تعصب دارد و با چهره*ای برافروخته از کری خوانی های رضاکایالپ سنگین وزن کشتی ترکیه علیه ایرانی*ها خشمگین است: " اگر من کشتی می*گرفتم اجازه نمی دادم او تا این حد بی ادبی کند و برای سنگین*وزن*های ما کری بخواند."علی*اکبری با وجودیکه معتقد است محمد بنا با او و مرحوم بابک قربانی خوب تا نکرده و نتوانسته رقابت تنگاتنگ آنها را به خوبی مدیریت کند اما او را از لحاظ فنی و دلسوزی برای کشتی*گیران مورد تمجید قرار می*دهد: "وقتی فرنگی*کاران تیم ملی خوب تمرین می*کردند او کیف می*کرد.از تمرینات فیلمبرداری می کرد و شب تا صبح در خانه کشتی فیلم ها را آنالیز می کرد."او از رقابت شدید با بابک قربانی برای پوشیدن دوبنده تیم ملی هم گفت و مرگ ناگهانی او را تلخ*ترین خاطره زنگی*اش دانست.امیر علی اکبری با حضور در ایسنا پاسخگوی سوالات متعددی شد که این گفتگو را در ادامه می*خوانید:*علی*اکبری و ماجرای ورود به رینگ مبارزهپس از محرومیتی که در کشتی فرنگی برایم به وجود آمد و مجبور به کناره گیری از کشتی شدم در این فکر بودم که به فعالیتم در رشته دیگر ادامه بدهم. همان زمان چندین پیشنهاد برای فعالیت در رشته MMA (هنرهای رزمی ترکیبی) به من شد که یکی از کانادا بود و همچنین یکی از طرف یکی از دوستانم در آمریکا که خیلی در این باره مصر بود. من نیز در باره این رشته تحقیق کردم و با یک شرکت آمریکایی به نام پارادایم که بسیار معتبر است و پیشنهاد عقد قرار داد را به من داد قرار داد 5 ساله ای را به امضا رساندم. این شرکت در رشته*هایی مانند بسکتبال و فوتبال آمریکایی نیز بصورت حرفه*ای تیم دارد و بسیار شناخته شده است. بخاطر همین راهی یک از کمپ*های آن*ها در پوکت تایلند شدم تا با انجام تمرینات و متعاقب آن پیگیری کارهای مربوط به اخذ ویزا بتوانم راهی آمریکا شوم و در لیگ UFC که معتبرترین لیگ MMA در سراسر جهان است کار خود را آغاز کنم.اشکال این است که سطح مسابقه*های MMA در کشورهایی مانند استرالیا و تایلند پایین است و وقتی ورزشکاران دیگر سابقه فعالیت من را می*بینند جا می*زنند و حاضر به انجام مسابقه نیستند
همه مبارزه کنندگان در تلاشند و این آرزو را دارند که به این لیگ بروند. این شرکت خیلی من را راهنمایی کرد و پیشنهاد داد که به لیگ UFC بروم. من هم با تحقیقی که انجام دادم دیدم بیشتر کسانی که در این رشته موفق شده*اند به لیگ UFC رفته*اند.MMA چیست؟MMA ترکیبی از رشته*های کیک بوکسینگ، جوجیتسو، کشتی و بوکس است، به همین دلیل اسم آن نیز هنرهای رزمی ترکیبی است. مبارزان در این رشته از کفش استفاده نمی*کنند و با دستکش با پنجه آزاد به روی رینگ می*روند. همچنین برای جلوگیری از آسیب دیدگی محافظ بدن مانند محافظ دندان نیز دارند.
* MMA آنگونه که مردم فکر می*کنند خطرناک نیسترقابت*های سطح پایین سه راند 5 دقیقه*ای و در لیگ حرفه*ای 5 راند 5 دقیقه*ای دارد و همان قوانینی که در جوجیتسو، کیک بوکسینگ و بوکس وجود دارد در این رشته نیز وجود دارد. در این رشته نباید به پشت سر حریف یا کاسه سر ضربه وارد کرد و یا نمی*توان از آرنج برای ضربه به حریف استفاده کرد. یا در خاک نمی*توان ضربات سنگینی به حریف وارد کرد و یا در خاک با لگد به او ضربه زد. اگر داور احساس کند آسیب جدی به حریف وارد می*شود سریعا مسابقه را قطع می*کند. در حال حاضر که پول*های بسیار زیادی در این رشته رد و بدل می*شود، MMA بسیار قانون*مدارتر شده و سلامت ورزشکاران از مهم*ترین اولویت*های این رشته است.شاید افرادی که از بیرون به این رشته نگاه می*کنند احساس کنند این رشته بسیار خطرناک است و از حضور در آن ترس زیادی داشته باشند اما در واقع اینگونه نیست چرا که مسابقه داور دارد و در لحظه*ای که احساس کند سلامت ورزشکار به خطر می*افتد فورا مسابقه را قطع می*کند. مسابقه 5 داور دارد که با دقت مبارزه را زیر نظر دارند.*بیشتر مبارزان در این رشته کشتی*گیر بوده اندبسیاری از فعالان در رشته MMA کشتی*گیر هستند و من با تحقیق روی قهرمانان 7 وزن متوجه شدم که 6 وزن آن سابقه حضور در کشتی داشته*اند. بنابراین خیلی تشویق شدم که به این رشته روی بیاورم. پس از آن چند فیلم تمرینی از مدیر برنامه*هایم گرفتم و دیدم در این رشته می*توان از بسیاری از فنون کشتی استفاده کرد. بعد که به صورت حرفه*ای*تر وارد این رشته شدم متوجه شدم MMA ورزش بسیار حرفه*ای در سطح دنیاست و مبارزات لیگ UFC در اکثر کشورهای دنیا آن هم در شبکه های کارتی بینندگان زیادی دارد. بنابراین تصمیم جدی خود را گرفتم تا به صورت حرفه*ای در این رشته به فعالیت بپردازم.*در تایلند هفته*ای یکبار تمرین کشتی می*دهموقتی وارد تمرین*ها شدم خیلی خوب تمرین کردم و بهتر دیدم که باید در جوجیتسو و بوکس نیز کار کنم. قبل از اینکه به این کمپ بروم مدیر برنامه*هایم با آن*ها صحبت کرده بود و آن*ها در جریان سابقه فعالیتم در کشتی بودند. پس از ورودم به این کمپ با استقبال بسیار خوب آن*ها مواجه شدم. الان شرایط بسیار خوبی در این کمپ دارم و هفته*ای یک جلسه نیز خودم به اعضای تیم تمرین کشتی می*دهم. در مجموع جمع*مان بسیار دوستانه است و آن*ها نیز از من خیلی راضی هستند.
*در اولین رقابت بر روی رینگ حریف روسی را بردمبه خاطر اینکه مربیانم آنالیزی از عملکرد من در وضعیت سرپا و اجرای فنون در این حالت داشته باشند، تشخیص دادند یک مسابقه موی*تای را برای من ترتیب دهند که خوشبختانه در این رقابت شرکت کردم و توانستم حریف روسی را شکست دهم. مربیانم از عملکرد من بسیار راضی بودند. موی*تای رشته*ای است که فقط در حالت سرپا می*توانی مبارزه کنی اما در MMA می*توانی حریف را نیز خاک کنی. من اصلا برای پول در رقابت*های موی*تای شرکت نکردم و صرفا برای آنالیز کارم توسط مربیان بود که حضور در این مسابقه باعث شد با ضعف*هایم آشنا شوم و برای رفع آنها کار کنم.*کسی حاضر نیست با من مبارزه کند!اشکال این است که سطح مسابقه*های MMA در کشورهایی مانند استرالیا و تایلند پایین است و وقتی ورزشکاران دیگر سابقه فعالیت من را می*بینند جا می*زنند و حاضر به انجام مسابقه نیستند. در حال حاضر مدیر برنامه*هایم در حال گرفتن ویزای آمریکا است تا پس از رسیدن به این کشور بتوانم با اجرای تمرینات زیر نظر باشگاه پارادایم بصورت حرفه*ای به فعالیتم ادامه بدهم. اگر مبارزی پیدا شود که با من حاضر به مبارزه باشد، در لیگ AFC که لیگ استرالیاست به روی رینگ می*روم و 30 روز به کمپ تمرینی مان در تایلند می*روم و 50 روز دیگر نیز در این لیگ مسابقه خواهم داد. اما اگر مبارزی پیدا نشود، همچنان روی بوکس تمرکز می*کنم تا زمانی که بتوانم ویزای آمریکا را بگیرم.
در دنیا چندین لیگ است که مسابقه*های MMA را برگزار می*کنند اما هیچ کدام سطح*شان مانند UFC نیست. 50 درصد فنون MMA با کشتی در ارتباط است و وقتی مبارزان که سطح*شان پایین است سابقه من را می*بینند، از مبارزه با من سر بازمی*زنند چرا که باخت آن*ها می*تواند تاثیر بسیار بدی در رتبه*بندی*شان داشته باشد. به خاطر همین موضوع برای من گرفتن مبارزه توسط مدیر برنامه*هایم کار بسیار سختی شده است اما این کار برایم در لیگ UFC راحت خواهد بود چرا که در آنجا مبارزان در MMA اجبار دارند که مبارزه کنند بنابراین من راهی برای پیشرفت در این رشته به غیر از حضور در لیگ آمریکا ندارم.*با روزبهانی تمرین بوکس می*کنماز آنجا که در MMA فنون زیادی از بوکس مورد نیاز است باید مقداری در بوکس نیز حرفه*ای تر عمل کنم بخاطر همین در مدتی که در ایران هستم با احدی و روزبهانی مشغول تمرینم و یکی دو جلسه هم در باشگاهی در شهریار تمرین کشتی می*کنم.*کار اصلی ام با رسیدن به آمریکا آغاز می*شودرسیدن به UFC کار بسیار سختی است اما کار من به خاطر پیشینه*ام در کشتی بسیار راحت*تر است و آن*ها وقتی سابقه من را در کشتی مشاهده کردند، از حضورم در آنجا استقبال زیادی داشتند. شاید با 4 یا 5 مبارزه بتوانم قرارداد ببندم و در این لیگ معتبر مبارزه کنم. وقتی به لیگ UFC برسم کار در آنجا کاملا با نقاط دیگر دنیا متفاوت است و تمام مبارزان حرفه*ای عمل می*کنند و به نوعی کار اصلی من در MMA در آنجا شروع می*شود. UFC لیگ کاملا حرفه*ای است. حتی از شبکه*های تلویزیونی برای پخش مبارزات این لیگ رقم بالایی دریافت می*شود. به نظر من تا 10 سال آینده درآمد MMA به بوکس حرفه*ای هم می*رسد. این رشته پرسرعت*ترین رشته ورزشی رو به رشد در دنیاست و نمایش خیلی خوبی برای هر کشوری است که بتواند در لیگ UFC نماینده داشته باشد.قبل از روز آخری که می*خواستم از ایران بروم رفتم دیدن بابک در زندان، او خیلی پهلوان شده بود و اندامش به حدی آماده و ورزیده شده بود که واقعا با دیدن او ترسیدم به طوری که اگر از همان زندان به مسابقه جهانی اعزام می*شد به نظر من به راحتی قهرمان جهان می*شد، من واقعا از دیدن هیبت او در زندان ترسیدم.
*ایران استعدادهای بسیار خوبی در MMA داردمتاسفانه شناختی از این رشته در ایران وجود ندارد. جا دارد که این رشته بیشتر در داخل کشور شناسانده شود چرا که ایران استعدادهای بسیار خوبی دارد که می*توانند برای رسیدن به کمربند در همه اوزان حتی در لیگ UFC حضور داشته باشند.*ایرانیان فعال در MMAقبلا فرد ایرانی به نام مددی در این رشته فعال بود که مقیم سوئد بود اما با پرچم سوئد در مبارزات حاضر می*شد که در نهایت هم قراردادش کنسل شد. در حال حاضر هم یک ایرانی دو رگه در لیگ آمریکا حضور دارد که البته می*گوید آمریکایی هست و اصلا فارسی هم بلد نیست. امیدوارم روزی برسد که شاهد حضور هموطنان*مان در این رشته باشیم. یکی دو جا شنیدم که در ایران این رشته را تمرین می*دهند و یکی دو تیم نیز برای حضور در مسابقه*های MMA به ارمنستان رفته*اند. البته سطح این بازی*ها بسیار پایین*تر از لیگی مانند UFC است اما برای شروع، کار خوبی است. کسی که بخواهد در این رشته فعالیت حرفه*ای کند، باید از لیگ UFC در آمریکا این کار را آغاز کند. مدیر برنامه*هایم بسیار راغب است در ایران کمپ آموزش این رشته را دایر کند. معتقدم اگر این رشته به صورت حرفه*ای وارد ایران شود، ما مدعیان زیادی در لیگ UFC برای رسیدن به کمربند خواهیم داشت.*برخورد سخت مسئولان UFC با بی اخلاقیمسئولان لیگ UFC از تمام مبارزان تعهد می*گیرند تا کوچک*ترین خطایی در اماکن عمومی انجام ندهند در غیر این صورت قرارداد آن*ها سریعا لغو می*شود و جریمه سنگینی نیز برای مبارزان در نظر گرفته می*شود و هیچ جای بخششی برای این کار باقی نمی*گذارند. اما متعاقب آن اگر کار خوب و مثبتی از سوی مبارزان نیز انجام شود، در جهت تشویق آن گام برمی*دارند. آن*ها هدف*شان این است این رشته وجهه خوبی در دنیا داشته باشد.*برخورد سخت با دوپینگ در MMAلیگ UFC قوانینی مانند وادا دارد و در آن به شدت دوپینگ را کنترل می*کنند. در بازی*های مهم ورزشکاران باید هر ماه سه بار تست دوپینگ بدهند و در مجموع خیلی سفت و سخت با این پدیده مبارزه می*کنند.
* 4 تا 7 میلیون دلار جایزه گرفتن کمربند در UFCدر لیگ UFC در هر وزن 60 - 70 مبارز وجود دارد که به صورت دوره*ای با هم مسابقه می*دهند و هرچقدر مسابقه*های بیشتری را ببری، در رنکینگ در رده بالاتری قرار می*گیری و اگر بتوانی 7 یا 8 مسابقه را پیروز از رینگ خارج شوی، در مسابقه*های دستیابی به کمربند شرکت داده می*شوی. به شخصی که موفق شود در لیگ UFC به کمربند دست یابد بین 4 تا 7 میلیون دلار جایزه می*دهند و ورزشکار باید هر 6 ماه یک بار از کمربند خود دفاع کند وگرنه آن را از دست می*دهد. این درآمد تا 10 میلیون دلار نیز می تواند باشد به شرطی که چند کمربند را بدست بیاوری و معروف شوی. همچنین مبارزان در UFC در فیلم*های سینمایی هالیوود در نقش*های خشن بازی می*کنند که از آن طریق نیز به درآمدهای بالایی دست می*یابند.تمامی سختی راه من رسیدن به لیگ UFC است. باشگاهی که با من قرارداد بسته با ورزشکارانی قرارداد می*بندد که احساس کند در* آینده می*تواند از طریق آنها به درآمدزایی بالایی برسد به همین دلیل چهار پنج مربی حرفه*ای بر کار ورزشکار نظارت می*کنند و آن*ها نیز کمپ بسیار خوبی برای تمرین،* تغذیه خوب، ماساژور و موارد دیگر را برای ورزشکار در نظر می*گیرند تا او را به سطحی بالا برسانند تا در نهایت با حضور در لیگ UFC و بردهایی که خواهد داشت به درآمدزایی مورد نظرشان دست یابند.*مبارزی برایم پیدا شود دوست دارم در امارات هم مسابقه بدهمامارات در حال حاضر در این رشته فعال شده و ورزشکاران زیادی را از کشورهای مختلف جذب می*کند اما برای ورزشکاران ایرانی بسیار سخت مبارزه می*دهند و اگر هم بدهند به کسانی که بدانند بسیار ضعیف هستند می*دهند. اما اگر مبارزی پیدا شود که در امارات با من مسابقه بدهد بسیار علاقه*مندم که در آنجا به روی رینگ بروم.*باید برای اسپانسرم سوددهی داشته باشممن اسپانسر دارم ولی تا به حال در این رشته مبارزه نکرده*ام. این رشته به گونه*ای است که مبارز باید درآمدزایی کند که این درآمدزایی از طریق تعداد بردهای او بیشتر خواهد شد. هرچقدر که بتوانی در مسابقه*ها پیروز شوی سطح خود را بالاتر می*بری. در حال حاضر اسپانسرم برای من ماهی سه چهار هزار دلار برای هزینه*ها و تغذیه* و تمریناتم خرج می*کند تا من را به سطح بالا برساند و از این طریق بتواند با حضورم در مسابقه*های مختلف و بردهایی که به دست می*آورم، ضمن درآمدزایی برای خودم به او هم سود برسانم. همانطور که گفتم یکی از مهم*ترین دلایلی که باعث شد مسئولان این باشگاه حرفه*ای به سراغ من بیایند به خاطر افتخاراتم در کشتی جهان بود. من در 120 کیلوگرم MMA مبارزه می*کنم و آن*ها آمادگی این را دارند تا با بیشترین سرمایه*گذاری بر روی من، من را به بالاترین سطح در UFC برسانند. رسیدن ایرانیان به آمریکا کار بسیار سختی است و تاکنون هیچ ایرانی نداشتیم که به آمریکا برود و در لیگ UFC مبارزه کند. اما راه برای من بازتر است و ویزای من ورزشی خواهد بود که مدت آن سه ساله است و مشکلی برای ورود و خروج نخواهم داشت.* تمریناتم کاملا متحول شده استقدرت مطلق در این رشته حرف اول را نمی*زند. قدرت تاثیرگذار است اما تنها 30 درصد موفقیت در این رشته به قدرت ورزشکار بستگی دارد و بقیه آن سرعت، تمرکز ذهنی و تداوم قدرت است. سیستم تمرین من نسبت به زمانی که در کشتی بودم به طور کامل متحول شده است. شاید در این 6 -7 ماه کلا سه بار وزنه نزده باشم اما در کشتی هفته*ای سه بار وزنه می*زدم. در این رشته تمرین*های انفجاری و استقامتی در دستور کار قرار دارد.
*اگر اطلاعات داشتم شاید از اول MMA را به جای کشتی انتخاب می کردم!MMA نمایش بسیار بزرگی در دنیاست و روز به روز در حال پیشرفت است. این رشته مانند فوتبال در دنیا در حال مطرح شدن است و مطمئنا آینده خوبی خواهد داشت. من از بچگی عاشق کشتی بودم و الان هم کشتی را دوست دارم اما از روزی که وارد این رشته شدم، علاقه*ام روز به روز به آن بیشتر می*شود. شاید با دید الان که شرایط کشتی و MMA را مشاهده می*کنم مطمئنا این رشته را به جای کشتی انتخاب می*کردم چرا که MMA انتها ندارد اما در کشتی وقتی یک ورزشکار قهرمان المپیک می*شود، دیگر به سقف آرزوهای خود رسیده و انگیزه*ای برای کار بیشتر ندارد اما در MMA اگر بتوانی کمربند را به دست بیاوری، چهار میلیون دلار برنده می*شوی و اگر این موضوع را چند بار تکرار کنی تا 10 میلیون دلار هم به یک ورزشکار می*دهند.*دیگر به کشتی فکر نمی*کنماگر شرایط باز هم برایم مهیا شود که به کشتی برگردم مطمئنا دیگر این کار را نمی*کنم چرا که من دیگر به کشتی فکر هم نمی*کنم. حتی اگر بگویند امسال می*توانی در مسابقه*های جهانی آمریکا هم به روی تشک بروی باز قبول نمی*کنم چرا که دوست ندارم به کشتی برگردم.*می*خواهم پلی برای دیگر ایرانیان باشممن صرفا دنبال پول نیستم چرا که معتقدم اگر یک ورزشکار صرفا به دنبال منافع مالی باشد، راه به جایی نمی*برد. من این ورزش را به خاطر این شروع کردم چرا که 16-17 سال در ورزش زحمت کشیدم و باید به اهدافی که دارم برسم. من برای بدنم چندین سال زحمت کشیده ام و نمی خواهم این زحمت هدر برود. دوست دارم اولین نفر در ایران باشم که به این رشته وارد می*شود و پلی برای ورود دیگر ایرانی*ها به این رشته باشم.* این رشته نبود همیشه در حسرت کشتی می*ماندمبا شناختی که از این ورزش پیدا کردم فهمیدم دنیای این ورزش بسیار بزرگتر از کشتی است. شاید اگر به رشته ورزشی MMA وارد نمی*شدم و این رشته را هیچ وقت نمی*شناختم همیشه در آرزو و حسرت کشتی می*ماندم.*با رفتن بابک مرگ را لمس کردمبدترین خاطره در طول عمرم فوت بابک قربانی بود. روزی که شنیدم بابک فوت کرده تا سه چهار روز چشمم باز بود و به سقف نگاه می*کردم. او از سال 86 تا 91 حریف مستقیم من در تیم ملی بود و هر روز در تمرین*ها با هم می*جنگیدیم اما بیرون تشک همیشه با هم دوست بودیم. او که از دنیا رفت، مرگ را با همه وجودم لمس کردم و احساس کردم مرگ در کنار من نشسته است چرا که او خیلی به من نزدیک بود و چند سال همیشه با هم بودیم و با هم جنگیدیم و خاطره ساختیم. وقتی او از دنیا رفت مرگ را به خوبی لمس کردم و تا چند شب خوابم نمی*برد.*بابک را که دیدم ترسیدم!قبل از روز آخری که می*خواستم از ایران بروم رفتم دیدن بابک در زندان. او خیلی پهلوان شده بود و اندامش به حدی آماده و ورزیده شده بود که واقعا با دیدن او ترسیدم. به طوری که اگر از همان زندان به مسابقه جهانی اعزام می*شد به نظر من به راحتی قهرمان جهان می*شد. من واقعا از دیدن هیبت او در زندان ترسیدم. او صبح و بعدازظهر در زندان تمرین می*کرد و تمرین*هایش به گونه*ای بود که در اردوی تیم ملی هم تا این حد آماده نمی شد. حتی من وقتی دست به دور گردن او انداختم دستانم به زور به هم می*رسید!*محروم شدم گفتم خدا را شکر که راحت شدموقتی دو گوزن بالغ با هم درگیر می*شوند شاخ*شان به هم گیر می*کند تا جفت*شان از بین بروند. من و بابک هم اینقدر با هم جنگیدیم تا هر دوی ما نابود شدیم. سه ماه تا مسابقه*های جهانی مانده بود و هنوز نمی*دانستیم کدام*مان قرار است عازم مسابقه*ها شویم و این باعث شده بود فشار روانی زیادی به ما وارد شود. در تمرین*ها طوری یکدیگر را می*زدیم که از هوش می*رفتیم. اگر 5-6 کشتی هم می*گرفتیم به اندازه*ای که با هم سرشاخ می*شدیم خسته نمی*شدیم. شب می*خوابیدیم و باز صبح کارمان همین بود. دیگر آنجا برایمان زندان شده بود. بعد مربیان تیم ملی هم تکلیف ما را روشن نمی*کردند که قرار است کدام*مان را به مسابقه*های جهانی اعزام کنند. فقط می*گفتند مجموع تمرین*ها ملاک است و همین باعث شده بود دو نفری خودمان را در تمرین بکشیم تا به تیم ملی برسیم.این سختی*ها اینقدر به ما فشار آورده بود که وقتی محروم شدم، گفتم خدا را شکر که از این وضعیت راحت شدم. واقعا خیلی فشار روانی روی ما بود. ما همان موقع به مربیان می*گفتیم سه مسابقه انتخابی بگذارید و کلکش را بکنید. یا من به تیم ملی می*رسم یا بابک قربانی اما آن*ها حاضر به انجام این کار نشدند.
*بنا با ما خوب تا نکرد اما او بهترین استدر حال حاضر سرمربی تیم ملی شاید کاری ندارد ورزشکارش چه کاری انجام می*دهد و چگونه تمرین می کند اما محمد بنا در زمان ما در تمرین*ها دوربین می*گذاشت و از شب تا صبح این فیلم*ها را نگاه می*کرد تا ایرادات کشتی*گیران را به آن*ها گوشزد کند. الان فقط رسول خادم این کار را می*کند و با جان و دل در کشتی آزاد تمرین می*دهد. بنا آدم کوچکی نبود هرچند با ما خوب تا نکرد اما معتقدم او از لحاظ فنی بسیار خوب بود اما چون دو کشتی*گیر خوب در یک وزن داشت،* بلاتکلیف بود و نتوانست خوب مدیریت کند تا تکلیف من و قربانی را مشخص کند.*بنا نباید خانه نشین باشدبه نظر من او نباید خانه*نشین شود. وقتی ما خوب تمرین می*کردیم بنا عشق می*کرد و شب تا صبح از خوشحالی راه می*رفت و به ما می*گفت وقتی شما خوب تمرین می*کنید من عشق می*کنم. الان شما ببینید در نوجوانان و جوانان فرنگی واقعا چه کار خاصی انجام می*شود؟ اصلا استعدادپروری در کشتی فرنگی انجام می*گیرد؟* پول یک بلیت آمریکا را می*دادند تا تیم ملی نوجوانان با اتوبوس به آذربایجان نرودبرای جام جهانی کشتی آزاد 40 - 50 نفر به این کشور رفتند اما تیم ملی جوانان را با اتوبوس راهی کشور آذربایجان می*کنند. در حالی که اگر با بلیت 10 میلیون تومانی سفر به آمریکا حساب کنیم، اگر یک نفر آدم اضافی را به آمریکا نمی*بردند می*توانستند تیم ملی کشتی جوانان را با هواپیما به آذربایجان ببرند. مسئولان این همه آدم را همراه خود به جام جهانی که درجه 2 هم محسوب می*شود می*برند اما تیم ملی جوانان را که نفرات آن در ابتدای کار قرار دارند و باید به آن*ها انگیزه بدهیم با اتوبوس به آذربایجان می*رود و برمی*گردد.من خودم کشتی*گیر بودم و می*دانم اگر یک کشتی*گیر 20 ساعت در اتوبوس باشد، دیگر نمی*تواند روی تشک بایستد چه برسد به اینکه مبارزه کند. این خیلی برای کشتی ما بد است که چند تا بچه که اول راه هستند را با اتوبوس و با خطرات بسیار زیاد جاده راهی کشور دیگری کنند به این بهانه که پول ندارند.*پیشنهاد آذربایجان اغواکننده بود اما نتوانستم قبول کنمدر آن زمان از لحاظ اقتصادی شرایط برایم بسیار سخت شده بود و هیچ توجهی به من نمی*شد. با اینکه محروم بودم بدنم بسیار آماده بود. از سوی دیگر پیشنهاد آذربایجانی*ها بسیار اغوا کننده بود. من به آنجا رفتم و حتی سه ماه هم با آن*ها تمرین کردم. اما وقتی به آذربایجان رفتم دیدم آنجا فقط پول است و هیچ چیز دیگری نیست. در حالی که در کشور ما معنویات جلوتر از مادیات است و اینکه یک ورزشکار در دل مردم کشورش باشد خیلی باارزش*تر از این پول*هاست. شاید در اینجا به خاطر قهرمانی در جهان فقط 30 میلیون تومان بدهند اما این مقدار پول به اعتقاد من بیشتر از 300 هزار دلار آذربایجان می*ارزد.پولی که آن*ها به من پیشنهاد دادند به حدی بود که اگر دو سه سال برایشان کشتی می*گرفتم تا عمر داشتم می*توانستم بخوابم و هیچ کاری انجام ندهم و در بهترین شرایط زندگی کنم ضمن اینکه آن*ها حقوق و جایزه*های بسیار خوبی نیز برای موفقیت در مسابقه*های مختلف به من پیشنهاد دادند.*از کشتی*گیران حمایت شود تشک را شخم می*زنند!از وقتی که ورزش*های توپی آمده*اند به رشته*های پرافتخاری مانند کشتی کمتر توجه می*شود در صورتی که ورزشهای توپی کار خاصی انجام نمی*دهند. وقتی برای پرسپولیس 60 میلیارد تومان در سال خرج می*شود، اگر همین مقدار پول را امسال که سال المپیک است بین کشتی*گیران پخش کنند شما ببینید کشتی*گیران تشک مسابقه را شخم می*زنند یا نه!*فرق کرار جاسم با سوریان و نوروزی چیست؟مسئولان برای طلای المپیک 250 سکه جایزه می*دهند که واقعا خنده*دار است. در ورزش ما متاسفانه نخبه*کشی می*شود. کل بودجه ورزش به فوتبال و والیبال می*رود و ورزش*هایی مانند کشتی،* وزنه*برداری و تکواندو مظلوم واقع شده*اند. چطور می*شود بازیکن بیگانه*ای مانند کرار جاسم در سال میلیاردی پول بیت المال را می*برد و در آخر هم به همه توهین می*کند اما سوریان و نوروزی با آن همه افتخارآفرینی باید فقط 200 میلیون بگیرند و حرفی هم نزنند. به قرآن قسم این جور خرج کردن درست نیست و کسانی که پول بیت*المال را این گونه هزینه می*کنند باید جوابگو باشند.*بزرگ*ترین حسرت در کشتیخیلی دوست داشتم با لوپز قهرمان جهان و المپیک از کوبا هم کشتی می*گرفتم اما قسمت نشد. او 8 سال است که به کسی در دنیا به جز یکی دو مورد که همه علت آن را می*دانند، نباخته است. نمی*گویم او را می بردم اما خیلی دوست داشتم با او پنجه در پنجه شوم تا بدانم او کیست که اینقدر قدرتمند است.
*اگر بودم نمی*گذاشتم کایالپ ترک برای ما کری بخواندکایالپ کشتی*گیر سنگین*وزن ترکیه 5-6 سال بود که کشتی*گیران ما را می*برد و خیلی کری می*خواند و بی*ادبی می*کرد و به سنگین*وزن*های ما می*خندید. من یک بار در مسابقه*های دانشجویان جهان 3 بر 2 مقابل او بازنده شدم اما دفعه بعد در نیمه نهایی مسابقه*های جهانی 2013 بوداپست توانستم او را شکست بدهم و این برد خیلی به من چسبید و بهترین خاطره*ام شد. الان وقتی می*بینم کایالپ برای کشتی*گیران ما باز هم کری می*خواند و در مواردی بی*ادبی می*کند، خیلی برایم سنگین است که چرا وضعیت کشتی*گیران سنگین*وزن ما به گونه*ای است که او این حرف*ها را بزند. اگر بودم نمی*گذاشتم کشتی*گیری مثل او برای ایرانی*ها کری خوانی کند.*در زیر زمین تمرین می*کردم چون عاشق کشتی بودماز اول در محله خلیج فارس تهران سکونت داشتیم و در حال حاضر نیز همان جا زندگی می*کنیم. شرایط اقتصادی ما نیز تعریفی نداشت و مثل همه کشتی*گیران که از اقشار ضعیف جامعه بودند ما نیز به همین شکل بودیم اما محتاج کسی هم نبودیم و هیچ وقت دستمان را جلوی کسی دراز نکردیم. واقعا امکانات بسیار ضعیفی داشتیم و شرایط تمرینی*مان خیلی سخت بود اما در حال حاضر دو باشگاه در آن محله زده*اند که بچه*ها تمرین می*کنند. در آن موقع ما جایی تمرین می*کردیم که در یک زیرزمین قرار داشت و سقفش به حدی کوتاه بود که کسی نمی*توانست به راحتی بایستد و تمرین*ها را نگاه کند اما آن زمان به حدی کشتی را دوست داشتم که تا سه چهار سال در آن وضعیت تمرین می*کردم چرا که عاشق کشتی بودم.
