در پادکست شین او مک و میک فالی چه گذشت؟
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]
خب در این مقاله سعی شده صحبت های شین مکمن و میک فالی در برنامه ی TELL ALL بازگو بشه که هم کسانی که مصاحبه را ندیدند و هم کسانی که بعضی از جاهای مصاحبه را متوجه نشده اند بتونند استفاده کنند.
خب ابتدا میک فالی میگه که خیلی هیجان زده است که مجری این برنامه هست و شین مکمن کنار اون نشسته.میک فالی متذکر هم میشه که استون کلد دچار یک مصدومیت شدید از ناحیه ی شانه شده برای همین من مجری برنامه شدم.
خب میریم سراغ صحبت ها.
میک فالی– اینکه بعد از هفت سال غیبت برگشتی چطور بود.
شین– افتخار خیلی خوبی بود اون شب توی دیترویت.من اصلا انتظار چنین واکنشی نداشتم.من موهای بدنم سیخ میشه وقتی به واکنش مردم در آن شب فکر میکنم.
فالی– اون شب طرفداران خیلی به تو احترام گذاشتند.واقعا طرفداران به خاطر احترام اینگونه تشویق میکردند.حالا یه سوال دارم ازت.اینکه به عنوان پسر وینس مکمن بزرگ شدی چه حسی داشت و اینکه دوستات چگونه باش کنار میومدند؟
شین- پدرم توی دوران کودکیم خیلی میرفت.و من هم مثل همه ی پچه های دیگه که پدرشون کنارشون نبود دوست داشتم اون کنارم میببود.من خیلی دلم برای پدرم تنگ میشد چون اون اکثرا در حال سفر بود.من همیشه آرزو داشتم که اون بیشتر در کنارم باشه.
فالی- این یه مشکل جهانی برای بچه های کشتی کج کاران هست.
شین- آره قبول دارم.پدرم یه چهره ی مشهور بود ولی خب من اینو به عنوان قسمتی از زندگی قبول کردم.من نمیتون تصور کنم که بچه های افراد مشهور چگونه باهاش کنار میان ولی من کنار اومدم.
فالی- وقتی که بچه بودی بیشترین عصبانیتی که از پدرت دیدی چی بود؟
شین- چندین بار چنین اتفاقی افتاده بود.ولی وقتی که 17 سالم بود یکی از دوستام با موتور اومد.پدرم همیشه به من میگفت که از موتر دور باشم چون میدونست که من آدم آدرنالینی هستم.خب من هم یک روز روی موتور نشستم و دزدکی بدون کلاه رفتم بیرون.من خیلی زیاد سرعت گرفتم و از حد مجاز خیلی بیشتر سرعت گرفتم.وقتی که برگشتم دوستم منتظرم بود.من نمیدونستم که پدرم اونجاست.اون داشت با پت پترسون برای شو ها کار میکرد.پدرم اومد بیرون و با دوستم خداحافظی کرد و ما هم زود فرار کردیم.اونجا جایی بود که من پدرم را در عصبانی ترین حالت دیدم.
البته یک بار دیگه هم بود.ما یه آلاچیق داشتیم که زیرش استخر بود.پدرم و پت پترسون همیشه توی اون آلاچیق صحبت میکردند.من یک بار تصمیم گرفتم که پدرمو بندازم توی استخر.خب من پشت شاخ و برگ ها مخفی شدم و پدرم را از پشت پرت کردم توی استخر.اونم زود از استخر پرید بیرون و منو یک روز توی ماشین حبس کرد تا اینکه بالاخره مادرم اومد منو بیرون آورد.اون روز پدرم خیلی عصبانی شد چون جلوی دوستاش شرمنده اش کردم.
فالی- شین خیلی انرژی داره و میتونه مردم را توی بد دردسرهایی بندازه.حالا شین تاحالا برای دوستات گردن کلفتی کردی؟
شین- من همیشه ضد گردن کلفتی بودم و با بچه هایی هم که برای من گردن کلفتی میکردند مشکلی نداشتم.من هیچ وقت دعوایی را شروع نکردم ولی از پس خودم بر میومدم.
فالی- اینکه اطراف شخصیت های WWE رشد کردی چجوری بود؟
شین- من همیشه دوست داشتم توی بیزینس بزرگترا دخالت کنم و از کوچکی در بیام و جهانی بشم.من به خودم افتخار میکنم.
فالی- Billy Graham و آندره د جاینت خیلی روی تو تاثیر گذاشتند.درسته؟
شین- آره.من همیشه میخواستم با آندره د جاینت تیم بشم و همیشه به پدرم میگفتم من میخوام به بزرگی آندره د جاینت رشد کنم نه اندازه ی تو.من عاشق شخصیت Billy Graham بودم و اون هر از گاهی توی بک استیج با من وقت میگذروند.میدونی من خوش شانس بودم که میتونستم به رختکن برم.
فالی- تو هیچ وقت به خاطر اینکه جزوی از خانواده ی مکمن بودی به اوج نرسیدی و خود وینس هم به این افتخار میکنه که تو از پایین شروع کردی.
شین- من از وقتی که خیلی بچه بودم به عنوان کارمند شروع به کار کردم.من حتی لباس ها و طناب ها را حمل میکردم.من همیشه دوست داشتم که توی بیزینس دخالت داشته باشم و این برای من مهمه که هرکاری میکنم در بهترین حالت باشه.من میخواستم که بازیکن فوتبال بشم ولی به دلیل مصدومیت زانو نتونست اونو ادامه بدم و پدرم منو راضی کرد که از فکرش بیام بیرون.من توسط Al Snow آموزش دیدم و پا در این عرصه گذاشتم و راضی هم بودم البته اون جوراب هایی که تو توی دهنم گذاشتی طعم خوبی نداشت
فالی- اون جوراب ها همیشه تمیز بودند.
فالی- چقدر مهمه که احترام افراد را در بک استیج بدست بیاری؟
شین- بی نهایت مهمه و من اینو کم کم فهمیدم.وقتی که من در رسلمنیا X-Pac را شکست دادم به این احترام دست پیدا کردم.
فالی- تو تبدیل به یک کشتی گیر عالی شدی.
شین- ممنون
فالی- این قضیهاز وقتی شروع شد که تو با کرت انگل در کینگ آف د رینگ مسابقه دادی و تو در حد جهانی مبارزه کردی.چرا تو باید اینقدر خوب باشی در صورتی که نیاز نیست؟
شین- من همیشه میخواستم ثابت کنم که چیزی بیشتر از پسر رئیس هستم و خودم به تنهایی میتونم هر کاری بکنم.این مسابقه خیلی چیزها به من داد.من فکر میکردم که یه چندتا مسابقه میدم ولی مردم بیشتر و بیشتر خواستند و من هم بهشون دادم.من همیشه سعی میکنم که از دفعه ی قبلی ام بهتر باشم و در هر شویی مسابقه دارم اون شو را بدزدم و از آن خود کنم.
فالی- مسابقه ی مورد علاقه ای که خودت هم توش بودی چیه؟
شین- در کنار مسابقه ای که با آندرتیکر در رسلمنیا داشتم ، مسابقه ام با کرت انگ در کینگ آف د رینگ.کرت عالی کار کرد و همه از مسابقه تعریف میکردند و میدونی وقتی ما به بک استیج رفتیم همه برایمان دست زدند و گفتند عجب مسابقه ای بود.این مسابقه یکی از برترین تجربه هایی بود که من داشتم.
فالی- تو توی پشت صحنه ی Montreal Screwjob حضور داشتی.کمی درموردش برامون بگو
شین- قلب پدرم شکسته بود و از کاری که قرار بود انجام بده ناراحت بود.پدرم واقعا نمیخواست اینجوری بشه و به برت هارت التماس میکرد.پدرم میگفت که رفتن برت هارت برای بیزینس خوب نیست ولی برت از یه زاویه دیگه به قضیه نگاه میکرد.ولی اونا به بن بست رسیده بودند.من بارها از پدرم خواستم که مطمئنی که میخواهی بری توی رختکن و اون میگفت آره.اون میخواست که مثل یه مرد با این قضیه رویرو بشه.همه میدونستیم که اگه برت پدرم را ببینه اونو میزنه و خب پدرم رفت جلوی برت هارت و اون هم یک مشت زد درست توی چانه ی پدرم.پدرم برای چند دقیقه از حال رفت و روی زمین نشست.پدرم میخواست به همه نشون بده که اون روی تصمیمی که گرفته هست.تصمیمی که هم برای بیزینس و هم برای برت خوبه.
فالی- چرا WWE را ترک کردی؟
شین- این قضیه با قضیه ی پدرم با پدربزرگم فرقی نمیکنه.پدربزرگم با اینکه پدرم میخواست هالک هوگان را به WWE بیاره مخالف بود ولی پدرم ایده هایی داشت که میخواست انجام بده.
پدرم زیاد از ایده های من استقبال نمیکرد.این موجب شده بود که همکاری ما دیگه حال و هوای خوبی نداشته باشه.من هم اجازه ندادم که رابطه ی بیزینس روی روابط شخصیمون تاثیر بذاره و برای همین WWE را ترک کردم.من پدرمو خیلی دوست دارم. من همچنین میخواستم برای خودم موفقیتی درست کنم که از آن خودم باشه و من به کاری که کردم افتخار میکنم.این ترک کردن به من اجازه داد که چشم هایم برای بیزینس بازتر بشود.
من دست های پدرم را گرفتم و به او گفتم که از همه ی کارهایی که برای من انجام دادی متشکرم ولی دیگه نمیتونیم باهم کار کنیم و روابط خودمون خیلی مهم تره.
فالی- رابطه ات با استفانی چطوره؟
شین- خوبه.من اونو دوست دارم و به کاری که کرده افتخار میکنم.از وقتی که من WWE را ترک کردم ،روابطمون تغییر آنچنانی نداشته.رابطه ام با تریپل اچ هم همونه.
فالی- میشه بیشتر توضیح بدی؟
شین- (به نظر شین مردد شد).تریپل اچ خواهرم را خوشحال میکنه و من هم از این بایت خوشحالم.
فالی- داری از سوال طفره میری.
شین- نه.
فالی- پس هیچ درگیری بین تو و اون ها نیست؟ شین- نه. فالی- خب من اینو قبول میکنم. شین- این واقعیته.میتونی قبول کنی و میتونی قبول نکنی.
فالی- وقتی تریپل اچ و استفانی ازدواج کردند چه احساسی داشتی؟
شین- فقط به این فکر بودم که اونها خوشبخت بشند.
فالی- چه چیزی تو را به WWE بازگرداند؟
شین- خب من یه تماس از سوی پدرم داشتم و یه تماس هم از طرف آندرتیکر.من همیشه مطمئن بودم که بر میگردم ولی منتظر یک موقعیت مناسب بودم.من منتظر بودم که بتونم جلوی بچه هام مسابقه بدم.چون اونها هیچ وقت منو زنده ندیده بودند.اونا میتونستند توی اینترنت مسابقات منو ببینند ولی خب زنده دیدن یه چیز دیگه هست.من فکر کردم که زمان مناسبی برای بازگشت هست و همه چیز دست به دست هم داده بود که زمان بازگشت مناسب بشه و خب من هم برگشتم.
فالی- درمورد مسابقه بگو
شین- من نزدیک به سه هفته قبل از اینکه در دیترویت حاضر بشم از پدرم تماسی مبنی بر یک مسابقه داشتم.من با آندرتیکر زمان زیادی هست که دوست هستم.اون سال 1990 بود که اومد به WWE و از اون موقع با هم خیلی سفرها و از اینجور چیزها داشتیم.من و آندرتیکر همیشه درمورد یک مسابقه با هم حرف میزدیم ولی خوب موقعیتش فراهم نبود.اما خود آندرتیکر هم خواهان این مسابقه برای رسلمنیا بود و من هم گفتم درسته این زمانشه.
فالی- تو یک ورودی فوق العاده در رسلمنیا داشتی.چگونه طرح اونو ریختی؟
شین- راستش درست 7 دقیقه قبل از اینکه بچه ها برند توی تماشاگران بشینند من بهشون گفتم که میخواهید با من وارد بشید و اون ها هم با ذوق قبول کردند.این یکی از پرافتخارترین لحظه های زندگی من بود.
فالی- قبول دارم که پرش از قفس خیلی وحشتناکه.اون تصمیم بدترین تصمیمی بود که من در تمام عمرم گرفتم.تو برای چی انجام دادی؟
شین- من احساس کردم که مسابقه به این پرش احتیاج داره.من اینو از وقتی که مسابقه اعلام شد میدونستم.من به این مسابقه که با آندرتیکر داشتم خیلی افتخار میکنم.وقتی که بعد از مسابقه رفتم پشت صحنه پدرمو بقل کردم و باهم گریه کردیم.همه ی احساس ها دست به دست هم دادند و من و او با هم گریه میکردیم.رسلمنیا برای من خیلی خاص بود چون تمام خانواده ام در اون حضور داشتند.
پایان
