موضوع: حامد بهداد؛ نگین بازیگری دهه 80 سینمای ایران

[align=center][/align]
[size=medium][align=center]حامد بهداد؛ نگین بازیگری دهه 80 سینمای ایران [/align][/size]

[align=center]حامد بهداد در فیلم سینمایی "لطفا مزاحم نشوید" سیمایی تازه از خود و تصویری تاثیرگذار از توانایی*هایش ارائه داده است.
حامد بهداد در این سال*ها تنها یکی از مهمترین بازیگران سینمای ایران نبوده، موضع*گیری*های تند و تیز و غیرمتعارف و رفتارهای گاه غریبش از او سیمایی ساخته که برای عده*ای محبوب است و برای گروهی دیگر آزاردهنده. در جامعه*ای که فروتنی و تواضع امتیاز است اعتماد به نفس بیش از اندازه حامد بهداد سرمنشاء ماجراها و حاشیه*های بسیار بوده است.

اما بهداد فارغ از این موضع*گیری*ها همچنان بر مداری می*چرخد که خود می*خواهد، از سویی به دلبستگی*هایش در حوزه موسیقی و عکاسی می*پردازد و از طرفی در فیلم*هایی بازی می*کند که گاه ارتباط مستقیم با هم ندارند، چگونه می*توان توجیه کرد بازیگر "نیمه پنهان"یا "تسویه حساب" در "محاکمه در خیابان" بازی کند یا سر از "کسی از گربه*های ایرانی خبر نداره" در بیاورد؟ نبوغ انکار ناپذیر او در بازیگری است که با وجود اخلاق غریبش این اعتماد را در کارگردان*هایی مثل عباس کیارستمی و مسعود کیمیایی به وجود می*آورد که تجربه همکاری با بهداد را از دست ندهند.

حامد بهداد مثل هر بازیگر باهوشی نیاز به همراهی و همفکری کارگردانی درجه یک دارد، زمانی که تصمیم می*گیرد تجربه*گرایی را از سر بگذراند نتیجه این می*شود که نام و اعتبارش را در فیلم*هایی هزینه می*کند که نه تنها به کارنامه حرفه*ای اش نکته*ای اضافه می*کنند بلکه توانایی*هایش را هم نشان نمی*دهند. بهداد که از بازیگری لذت می*برد هنوز آن قدر سخت*گیر نشده که لذت تجربه نقش* کوتاه را به بازی در نقش* اول واگذار کند اما باید حد و مرزی برای این تجربه کردن قائل باشد.

این روزها می*توان بازی متفاوت حامد بهداد را در اپیزودی از فیلم سینمایی "لطفا مزاحم نشوید" به کارگردانی محسن عبدالوهاب دید، بازی در فضایی واقع*گرا و مستندگون باعث شده آنچه از بازی بهداد در ذهن داریم کنار بگذاریم و شاهد این باشیم که او چه خوب در دل فضای واقع*گرای فیلم جای گرفته است. او که متهم می*شود به اغراق در بازی، در این نقش کوتاه فرصت داشته تا در قالب مردی جوان و شکست خورده ظاهر شود. مردی که تکه*ای از پازلی است که تصویر کلی شهر تهران و ساکنانش را مقابل دیدگان مخاطب ترسیم می*کند. حامد بهداد که معمولا تصویری از عصیان و ناآرامی را در بازی*هایش متبلور کرده این بار بازی در سکوت را به خوبی نشانمان می*دهد.

حرکات، نوع دیالوگ*گویی، حتی فیزیک و گریم بهداد در این فیلم متناسب با سیمای تازه*ای است که کارگردان از این بازیگر ارائه می*دهد، بهداد با هوشمندی رفتارهای آشنای خود را حذف و به قالب شخصیت نزدیک می*شود. یکی از امتیازهای بازی بهداد در این فیلم استفاده درست از میمیک است. رنج و استیصال مرد را نه فقط در موقعیت سختی که در آن گرفتار شده که در چهره و چشمهای بهداد می*توان دید.

بازیگری که در فیلم*های "روز سوم"، "کسی از گربه*های ایرانی خبر نداره"، "هفت دقیقه تا پائیز" و نمونه*هایی از این دست نشان داده که رمز و راز برون*گرایی در بازی را خوب می*داند و در "لطفا مزاحم نشوید" مانند "هر شب تنهایی" با حذف نشانه*های بیرونی تبحرش در بازی درون*گرا را نشان می*دهد. حامد بهداد را می*توان مهمترین بازیگر دهه 80 سینمای ایران دانست. بازیگری که ویژگی*های ظاهری ستاره*های این سینما را ندارد اما با ممارست در حرفه*اش به محبوبیت رسیده است.

بازیگری که با وجود اخلاق متفاوت و تعلق نداشتن به گروه و باند خاص هوادار دارد، توانایی*اش را به کارگردان*های این سینما ثابت کرده و تعداد قابل توجهی نقش ماندگار از خود به یادگار گذاشته است. کدام بازیگر جوان به اندازه بهداد نقش خاطره*انگیز در کارنامه دارد؟ کدام بازیگر به اندازه او در جشنواره فیلم فجر بی*مهری دیده اما از سوی تماشاگران و منتقدان دیده و تحسین شده است.

دهه 80 دوران افول ستاره*های چشم روشنی است که می*خواستند گیشه*ها را تصاحب کنند، ستاره*هایی که با وجود ادعاهایشان یا از سینما و بازیگری فاصله گرفته*اند، یا درگیر پروژه*هایی شده*اند که فقط برای فروش ساخته شده*اند. حامد بهداد در کمتر از یک دهه تعدادی از بهترین تجربه*های بازیگری سینمای ایران را به نام خود ثبت کرده و این برای یک بازیگر امتیاز بزرگی است.[/align]
منــبع خبری :www.cinetmag.com

بهترین بازیگر حال حاظر سینما از نظر من .... خیلی خدا بازی میکنه . از 100 تا گلزار و این سوسول موسولا بهتره .

بازیش تو کسی از گربه های ایرانی خبر ندارد و اون تیکه کلامه Are You Crazy ترکوند و نشون داد که بهترین بازیگر حال حاظر است ....