این روز های تگ تیم دیویژن Wwe حال و روز خوبی ندارد . مسابقات تکراری پشت سر هم فقط برای پر کردن وقت شو ها به چیزی کاملاً عادی تبدیل شده است . شاید بتوان گفت
به جز وایــت فَمیلی ( متشکل از اریک رووان و لـوک هارپر ) ، و آن هم فقط به خاطر هارپر ، هیچ تیمی چنان چنگی به دل نمی زند . دِ اوســوز قهرمانان کمربند های تگ تیم دیگر
مثل اول نیستند . مسابقات آنها تکراری شده است و شخصیتشان بی نهایت حوصله سر بر و فیس رانشان بی نهایت شبیه به جان سینا ! و فکر نکنم لازم به کوچکترین نقدی در
تیم هایی مثل Slator-Gator و یا لوس ماتادورس باشد !
در این شرایط انتظارات تماشاچیان وقتی دو اسم " گلداست " و " کودی رودز " را در کنار هم می شنوند ، بسیار بالا می رود . چگونگی تیم شدن آنـها به اوایل پدید آمدن گروه
Authority بر می گردد . مسابقه ی بسیار ساده ی رندی اورتن Vs رومن رینز باعث به وجود آمدن استوری لاینی بسیار زیبا و برخلاف خیلی از استوری لاین های بد آن زمان شد .
کسی آن پروموی زیبای داستی رودز در حضور استفانی مکمن را هنوز فراموش نکرده است . وقتی پسران رودز با هم تیم شدند تا شغلشان و شغل پدرشان را پس بگیرند و انتقام
K.O پانچی که بیگشو به دستور استفنی به پدرشان زد را بگیرند ، همگی منتظر مسابقه شان در برابر گروه شیلد بود . آنها پیروز شدند و به کمپانی برگشتند و به صورت دائمی
در کنار هم مسابقه می دهند .
گروه خوبی بودند و دوست داشتنی . گلداست - که طرفداران قدیمی رستلینگ بیش تر دوست دارند به یاد مسابقات فوق العاده اش در WcW او را داستین رودز خطاب کنند - هنوز
، نه مثل گذشته ، روی فرم بود . شاید کاریزمای قبلی را نداشت ، گیمیکش دست کاری شده بود ( مهمترین قسمت گیمیک گلداست این است که او یک همجـ ـنسگراست اما
این موضوع دیگر باز نشد ) و سنش بالا رفته بود ، اما او همان گلداست با همان آرسنال قوی اش بود .
کودی رودز جوانی بسیار با استعداد بود . او 2007 به مین راستر آمد و در همان سال های اولیه با هـ ـاردکور هالی معروف تیم شد و با هم قهرمان شدند . سپس در لگاسی
با تد دیبیاسی جونیور و رندی اورتن معروف شد و اوج گرفت . بعد از آن هم یک کاراکتر هیل قوی از خود نشان داد . با درو مک اینتایر تیم شد ، بعد از مدتی باز هم با دیبیاسی
و چندی بعد با دیمین سندو . در همه ی این دوران ها او موفق بود .
تیمی با این پتانسیل کار را خیلی خوب شروع کرد ؛ قهرمان تگ تیم شد و حریفان را شکست می داد . اما شروع افولشان بعد از باخت آن کمربند ها بود . بعد از باخت دیگر
مثل قبل نبودند . برنامه ریزی روی آنها بسیار بد بود . این دو که انتظار میرفت با هم درگیر شوند و من میدکارد رسلمنیا رو در روی هم قرار بگیرند ، حالا تبدیل به تیمی شدند که
کسی اصلاً به حضورشان اهمیت نمی داد ! بدترین نقطه در تمام کریر این دو بی شک تقابل چند ماه اخیرشان مقابل تیم رایبکسل بود ! شو بعدِ شو بعدِ شو بعدِ شو ! مدام
مسابقه های تکراری با اسکریپت های مزخرف !
جای شکرش باقیست که با تغییر گیمیک کودی رودز به یک همسان برادرش ( یعنی استارداست ) بالاخره مسابقاتشان با رایبکسل پایان یافت . ولی خبر بد این که کودی رودز
در این گیمیک افتضاح است ! وقتی این گروه را می بینیم الآن ، خنده مان می گیرد . انگار رفتار های همجنـ ـسگرایی بیلی گان و چاک پالومبو را با مسخره بازی های اسکاتی
تو هاتی و گرند مستر سِکـ ـسای را با هم مخلوط کرده اند ! آن ها الآن واقعاً بَد هستند .
به نظر شما راه حل این مشکل چیست ؟ جدایی گروه ؟ تغییر گیمیک ؟ و یا ....






پاسخ با نقل قول
من خودم تو اکثر کامنت های اونوریا خوندم که مسابقات این تیم باید در شو باشه , نه دارک مچ ( اون هفته هایی که تو دارک مچ و این داستانا مسابقه میدادن )




نمیدونم ولی میگن یه شباهتی باهاش دارم 


علاقه مندی ها (Bookmarks)