موضوع: مستند تاریخی | نبردایران و روم - اشکانیان( پارت ها )

با سلام

روم در آن زمان در آسیای صغیر و مدیترانه هیچ دشمنی نداشت ، یونان رو هم تسخیر کرده بود ، جنگل نشینان شمال اروپا را به اسارت گرفته بود و به یک قدرت بزرگ تبدیل شده بود ، آن ها یک هدف بزرگ داشتند ، فتح ِ جهان ! ، برا این کار باید وارد بین النهرین میشدند .

اشکانیان که با بیرون راندن سلوکیان و به وجود آوردن یک ارتش منظم به قدرت قابل توجهی رسیده بودند ، قصد داشتند تا ایران را گسترش دهند و آسیای صغیر ، بین النهرین و ارمنستان را داشتند ، و خب مشخصه که شرایط طوری پیش میرفت که ایران و روم باید رو در روی هم قرار میگرفتند .

اولین جرقه ها جنگ از اینجا زده شد که پمپه ( سردار قدرتمند رومی ) در جنگ با ارمنستان از ایران خواست که بر ضد ارمنستان عمل کند و در ازای این کار دو شهر را به ایران میدهد ، اما بعد از فتح ارمنستان توسط رومی ها ، پمپه به قول خود وفا نکرد و این بهانه را اورد که ایرانی ها در کار خود جدی نبودند !! .

کراسوس ، پمپه و سزار ، سه فرمانده ی بزرگ و نامدار رومی بودند که با هم به توافق رسیده بودند که همه ی کارها را خودشان در دست بگیرند و عملا سنا هیچ نقشی در تصمیمات نداشت و این سه فرمانده بودند که روم بزرگ رو فرمانروایی میکردند .

کراسوس به فرمانروایی ِ سوریه منصوب شد ( 55 سال قبل از میلاد ) ، یک سال بعد ، او بین النهرین را تسخیر کرد و اینجا بود که ایران و روم هم مرز شدند .

رومی ها همه ی قدرت های اروپا و شرق را در هم کوبیده بودند و میپنداشتند که فتح ایران نیز کار راحتی است .

پادشاه ارمنستان (آرتا ) به کراسوس پیشنهاد کرد که از خاک ارمنستان به ایران حمله کنید ، (چرا؟؟ : چون لژیون های روم در مناطق کوهستانی بهتر میجنگند ولی سواران اشکانی خیر ) .
( حتی به کراسوس وعده داد که 30.000 سرباز نیز در اختیارش قرار میدهد ولی کراسوس به هر دلیلی که بعضی ها آن را غرور میخوانند این پیشنهاد را نپذیرف و تصمیم گرفت که با سربازان خودش به ایران حمله کند ) .

پادشاه ایران در آن زمان ( اورُد ) که قصد جنگ با رومی هارا نداشت ، یک سفیر نزد کراسوس فرستاد و گفت که من قصد جنگ با شما را ندارم و حتی پیشنهاد آزادی ِ اسرای رومی را به کراسوس داد .
( پیام اصلی به این صورت بود : اگر مردم روم خواهان جنگ با من بودند ، من از بدترین عواقب آن نیز بیم نداشتم . اما اگر شما با هدف شخصی قصد دست درازی به ایران دارید ، حاضرم به سفاهت شما رحم کرده و اسرای رومی را آزاد کنم ) .

کراسوس به سفیر ایران گفت جواب شمارا در خاک ایران خواهم داد ! و تنها یک جمله از سفیر ایران شنید " اگر کفت دست من مو میبینید ، ایران را نیز خواهید دید " .

اورُد که از وجود یک سردار ورزیده و باهوش ( سورن یا سورنا ) بهره میبرد خودش جنگ را شروع کرد ، به سرعت به ارمنستان حمله کرد تا هم ارتش بزرگ آن کشور را نابود کند و هم ارتباط کراسوس را با ارمنستان قطع نماید ، سپس سورنا را به جنگ با کراسوس فرستاد .

کراسوس با 42.000 سرباز قدرتمند لژیون وارد بین النهرین شده و به حران رسیده بود ، سورنا میدانست که رومی ها لباس های جنگی خیلی خوبی دارند و به این راحتی ها نمی شود با آن ها وارد جنگ شد بنابراین عمده سربازان خود را مخفی کرد و به آن دسته از سربازانی که قرار بود به سمت کراسوس روند دستور داد سلاح های خود را زیر لباسشان پنهان کنند .

سربازان رومی آرایش جنگی مخصوصی به خود گرفته بودند که ناگهان از همه طرف ایرانی ها با صدای طبل به سمت رومی ها حمله بردند و رومی ها تا بیایند آرایش خود را عوض کنند و نیزه ها و تجهیزاتشان رو به سمت ایرانی ها بگیرند سواران پارتی سلاح های خود را در آورده و شروع به تیراندازی کرده بودند به صورت زیگزاگ ! ، و حالا ابتکار عمل دست ایرانی ها افتاده بود ، لژیون های روم را به سمت بیابان کشیدند و با تیرها فراوانی که به سمتشان روانه میکردند آن هارا از پا در اوردند .

در همین زمان بود که پسر کراسوس ( فابیوس ) با 1400 سواره نظام کاملا مجهز و سنگین به کمک پدرش آمد و با دلاوری هایی که سربازان فابیوس به خرج دادند ، کراسوس و ارتشش مدتی از تیرباران شدن توسط ایرانی ها رهایی یافتند اما فابیوس هم توسط سورنا و یارانش منهدم شد و کراسوس که به خود آمده بود و میخواست دستور حمله ی مجدد به ایرانی هارا صادر کند ناگهان سر فابیوس را بالای نیزه ها داد ، روحیه ی ارتش روم به کلی از بین رفت ( چون فابیوس هم مثل پدرش فرمانده ی بسیار بزرگی بود و سال های سال در کنار سزار و در میدان های جنگ بزرگ شرکت کرده بود ) ، در این زمان بود که ارتش سورنا شدیدتر از قبل به سمت کراسوس و ارتشش هجوم بردند .

یکی از فرماندهان روم به کراسوس پیشنهاد عقب نشینی به سمت کوهستان رو داد ولی فایده ای نداشت و سورنا به حملات خود ادامه میداد و سرانجام این جنگ مرگ کراسوس بود ( [برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] ) .

بعد از سال ها ، مارک آنتوانت به قدرت رسید ، سپاه روم بسیار قدرت مند شد و هر جایی را که اراده میکرد با لژیونر های خود فتح میکرد ، اما همچنان ایران باقی مانده بود ، رومی ها هنوز نتوانسته بودند ایران را فتح کنند ( با فتح ایران ، رومی ها به ثروت هندوستان نیز دسترسی پیدا میکردند ) .

مارک آنتوانت و سرداران روم که هرگز غم از دست دادن 20.000 لژیونر رومی و کراسوس فرمانده ی بزرگ خود را فراموش نکرده بودند تصمیم به انتقام گرفتند .

مارک آنتوانت که میدانست برای غلبه بر ایران باید با ارتشی بزرگ تر از ارتش کراسوس به ایران حمله کرد ، با 70.000 نفر ( 16 لژیون بزرگ ) ، 10.000 سرباز سواره و سی هزار نیروی ذخیره به سمت فرات حرکت کرد ، پادشاه ارمنستان نیز 13.000 نیروی سواره و پیاده در اختیار رومی ها قرار داد .

سپاه عظیم روم 36 سال قبل از میلاد به فرات رسید اما با مقاومت ایرانی ها مواجه شد و مجبور شد به ارمنستان عقب نشینی کند ، پادشاه ارمنستان ( آرتا ) به مارک آنتوانت پیشنهاد کرد که چون ایرانی ها در فرات جمع شده اند ، ما نقشه ی جنگ را تغییر دهیم و به سمت آذربایجان حمله کنیم ( جالبه بدونید که ایرانی ها به سرعت قوای خود را به شمال انتقال داده بودند ! ) ، آنتوانت نیز این پیشنهاد را پذیرفت و ماشین های سنگین و قلعه های متحرک خود را بر جای گذاشت تا به سرعت به سمت آذربایجان برود ( پراسپا ) ، وقتی به ان جا رسید دید که ایرانی ها قبل از او به اینجا رسیده اند و آماده ی دفاع هستند ، بنابراین او دست به حمله نزد و منتظر ماند تا منجنیق و برجهای متحرک و ماشین آلات سنگین جنگی رومی ها نیز برسند و سپس با قدرت تمام حمله کند .

اشتباه آنتوانت اینجا کار دستش داد ! ، آن ها ماشین آلات سنگین و منجنیق ها و ... رو تنها با 1.000 نفر برجای گذاشته بودند تا از آن ها محافظت کنند و خود راهی آذربایجان شده بودند ، در این زمان سواران ایرانی با سرعت به این 1000 نفر حمله کردند و همه ی آن ها( به علاوه ی سردار روم ; استاتیانوس ) را کشتند و آن تجهیزات سنگین نظامی را تصرف کردند ، پادشاه ارمنستان نیز که اوضاع رو وخیم میدید به همراه ارتشش بی سر و صدا مارک آنتوانت را ترک کرد .

در ای زمان بود که پائیز فرا رسیده بود و منابع غذایی رومی ها رو به اتمام ، مارک انتوانت نیز تصمیم گرفت دست از محاصره ی آذربایجان بردارد و از طریق ارومیه و کوهستان ها عقب نشینی کنند ایرانی ها نیز به تعقب آن ها مشغغول شدند و مارک آنتوانت در کوهستان از سربازانی که گلوله های سربی استفاده میکردند ( به اسم فلاخن انداز ) استفاده کرد و باعث به عثب راندن ایرانی ها شد اما ایرانی ها از یک شیوه ی جنگی به اسم جنگ و گریز استفاده میکردند و در طی یک نبرد بزرگ و 19 روز ، در نزدیکی های رود ارس 8.000 رومی را کشتند .

رومی ها که به سمت غرب در حال عقب نشینی بودند ( و فرهاد پادشاه ایران تصمیم گرفت آن هارا رها کند و تعقیبشان نکند ) ولی رومی ها اسیر سرما و گرسنگی شدند و هزاران نفر دیگر از ارتش روم به این دلیل تلف شدند.

این نبرد ها 35 سال قبل از میلاد خاتمه یافت .

مارک آنتوانت 31 سال قبل از میلاد خودکشی کرد ! ( او توسط یک سردار رومی به نام اکتاویوس شکست خورد و دست به چنین کاری زد ) .

اکتاویوس که دوباره روم را به قدرت برگردانده بود وارد جنگ با ایران نشد و مصالحه رو به مبارزه ترجیح داد .

اکتاویوس که دیگر به اگوستوس معروف شده بود ، ارتشی به بزرگی 25 لژیون 5 هزار نفری ( 125 هزار نفر ) ارتش ثابتش را تشکیل میدادند ، اما روش جنگی ایرانی ها ( جنگ و گریز سواران ) و همچنین دو شکست پیاپی ِ دو سردار بزرگ رومی ها ( کراسوس و آنتوانت ) رومی هارا به وحشت انداخته بود و آن ها به مصاحله با ایران پرداختند .

جالبه بدونید در این زمان( آگوستوس) ، روم این سرزمین هارا در اختیار داشت : کل اسپانیا ، فرانسه ، کل بالکان ، کل ایتالیا ، اردن ، لبنان ، فلسطین ، غرب ترکیه ، مصر ، شمال عربستان ، بخشی از آلمان ، اتریس ، سوئیس و شمال آفریقا .

اما با همه ی این ها ، روم نتواست ایران و سرزمین های ایلام ، ارمنستان ، آذربایجان و بین النهرین را به خاطر وجود دولت قدرتمند ایران فتح کند .

امیدوارم لذت برده باشید .

تشکر ویزه بابت مقاله از آرش عزیز
خصوصا که به زبان نسبتا ساده هم نوشتیش!
اما یه سری نکات هست!

قبل از به قدرت رسیدن آگوستوس در واقع رومی وجود نداشت! بلکه 3 سردار قدرتمند در حال تلاش برای رسیدن به قدرت بودند یکی کراسوس-ژولیوس سزار و اکتاویان(اگوستوس)
دلیل حمله کراسوس به ایران همافزایش قدرت خودش بود...مارک آنتوان هم همچنین .

ضمنن یه نکته که تو کتب تاریخی کمتر میگن قتل عامیه که ارد راه انداخت اونم با همسران خودش!
موقعی که خبر رسید کراسوس به تیسفون نزدیک شده اون دستور داد تمام افراد حرمسراه رو قتل عام کنن تا دست رومیها بهشون نرسه
البته بعدها سورن رو هم خود ارد دستور قتلشو داد
اما این جملش که اگر کف دست من مو درآورد تو نیز تیسفون(نه ایران!چون ایران بخشیه که الان هست تیسفون و ارمنستان و...فراتر از مرز ایران بودن) را خواهی دید

ضمنن یه چیزی هم هست تاکتیک پارتیزانی پارتها در جنگها بی نظیر بود!اونها با استفاده از نوعی واد شیمیایی دود در میدان جنگ به پا میکردن سپس سواره نظام سبک اسلحه که نسبتشون 9/10 ارتش بود شروع به حمله میکردن و بارانی از تیر رو روی دشمن میریختن با توجه به اینکه همشون تیر انداز بودن و همشون سوار تقریبا امان دشمن رو میبریدن!
این موقع بود که سواره نظام زره پوش و سنگین اسلحه پپارتها وارد عمل میشد و عملا دشمن رو تار و مار میکرد
بله اینه کشور ما!

نوشته اصلی توسط Omid_Lesnar

اما این جملش که اگر کف دست من مو درآورد تو نیز تیسفون(نه ایران!چون ایران بخشیه که الان هست تیسفون و ارمنستان و...فراتر از مرز ایران بودن) را خواهی دید

کراسوس میگه "جواب شمارا در سلوکیه خواهم داد"

سفیر ایران هم میگه "اگر کف دست من مو دیدی ، سلوکیه رو هم خواهی دید" ، سلوکیه ; تیسفون نیست

×××

توی چت باکس هم توضیح دادم ، ولی گفتم شاید بچه ها بخوان در جریان بحث قرار بگیرن اینجا هم یه توضیح مختصری دادم

نوشته اصلی توسط seraph

کراسوس میگه "جواب شمارا در سلوکیه خواهم داد"

سفیر ایران هم میگه "اگر کف دست من مو دیدی ، سلوکیه رو هم خواهی دید" ، سلوکیه ; تیسفون نیست

×××

توی چت باکس هم توضیح دادم ، ولی گفتم شاید بچه ها بخوان در جریان بحث قرار بگیرن اینجا هم یه توضیح مختصری دادم

آرش سلوکیه؟خب مرد مومن سلوکیه همون تیسفونه دیگه
باو بعد امپراتوری پارت به سلوکیه تیسفون گفته میشد سلوکیه هنگام دوران سلوکیان و بعد در دوران پارتها تیسفون نامیده میشد

نوشته اصلی توسط Omid_Lesnar

آرش سلوکیه؟خب مرد مومن سلوکیه همون تیسفونه دیگه
باو بعد امپراتوری پارت به سلوکیه تیسفون گفته میشد سلوکیه هنگام دوران سلوکیان و بعد در دوران پارتها تیسفون نامیده میشد

آره فکر کنم حق با توعه ، دو سال پیش هم سر همین قضیه با یه استاد تاریخ حرف زدم بهم ایراد گرفت و کلی توضیح داد
توی دفترچه اَم نوشتم سلوکیه رو ، اشتباه نوشتم ، باید برم اصلاحش کنم .

مرسی از توضیحت .

نوشته اصلی توسط seraph

آره فکر کنم حق با توعه ، دو سال پیش هم سر همین قضیه با یه استاد تاریخ حرف زدم بهم ایراد گرفت و کلی توضیح داد
توی دفترچه اَم نوشتم سلوکیه رو ، اشتباه نوشتم ، باید برم اصلاحش کنم .

مرسی از توضیحت .

البته واقعا اینا مهم نیست مهم کار توئه که داری تاریخ باشکو کشورت رو به همه میشناسونی!
منم جوابتو دادم چون خواستم اشتباه پیش نیاد .وگرنه امسها معمولا درجه آخر قرار میگیرن.
مثلا بماند که تو دبستان میگفتن شهر صد دروازه(مرو) چرا نمیگفتن مرو؟که بهتر بره تو حافظه .
زحمتو تو میکشی داداش ما وظیفمون کمک به تو و تشکر از کار توئه