موضوع: نقد و برسی فست لین 2016 ، تغییرات در دقیقه 90

رود تو راسل مینیا چند هفته ای هست که آغاز شده و قرار بود که در این چند هفته شاهد شکل گیری استوری لاین ها و فیودهای نهایی راسل مینیا باشیم.راسل مینیایی که قراره عظیم ترین گردهمایی هواداران پرو رسلینگ رو در طول تاریخ رقم بزنه،از همین جهت همه منتظر بودن تا بعد از رویل رامبلی که بوی پیشرفت میداد شاهد فست لینی جذاب و نفس گیر باشن اما....بیست دقیقه ای پایانی شو که به زور عنوان مین ایونت رو یدک میکشید تیرخلاصی بود بر پیکر آرزوهای یونیورس و میخی بر تابوت وعده های بزرگ اما پوچ کمپانی، ولی شاید اینگونه نباشه؛ شاید کمپانی برنامه های بزرگی داشته باشه که هواداران هنوز ازش خبر ندارن.هزاران اما و اگر که هم از ضعف عمده فست لین حاصل شده.هنوزم میشه به راسل مینیا امیدوار بود... البته هنوز.










Kalisto vs. Alberto Delrio

2 of 3 falls match for US championship

Mexican duel





چندمین رویارویی این دو در طول چند هفته اخیر،تایتل us در طول یکسال گذشته روزهای خوبی رو سپری کرده و به جرئت میشه گفت کیفیت مسابقات این تایتل به مراتب بهتر از کیفیت مسابقات تایتل جهانی بوده.اما اینبار؛به نظر میاد که این اخرین رویارویی این دو استار باهم باشه و خیلی بعیده که این استوری ختم به مسابقه در راسل مینیا بشه.با این حال نوع مسابقه برای مسابقه پری شو کمی عجیبه،چون کمپانی خیلی به پری شو اهمیت نمیده و غالب مسابقات کوتاه و صرفا جهت سرگرمی هستن.اما این مسابقه میتونست این تابو رو بشکنه و یک جدال طولانی و غیرقابل پیش بینی رو به تصویر بکشه.مسبقه با همون استایل خشن و فیزیکی دلریو اغاز شد اما خیلی زود همونطور که انتظار میرفت کالیستو رو به بدل و انجام چند حرکت تکنیکی اورد و در نهایت در حالیکه دلریو دست بالاتر رو داشت و تنها چند لحظه مومنتوم رو به کالیستو واگذار کرده بود ،دلریو فال اول رو با دیسکوالی فیکیشن ( به علت وارد کردن ضربه صندلی) به کالیستو باخت.دلریو کاملا یاد گرفته که چه طور گیمیک یه کاراکتر یل رو بازی کنه،همونطور که جی بی ال هم اشاره کردگاهی اوقات برتری در یک مبارزه مهم تر از برد در یک مسابقس.دلریو کاملا به قصد تحقیر و آسیب رسوندن به کالیستو مبارزه میکرد.کندن قسمتی از ماسک ،چند سیلی ،به سخره گرفتن حرکات اون.همه و همه به خوبی نشون میداد که دلریو حالا تجربه خوبی برای ایفای گیمیک خودش کسب کرده.پس از اینکه در فال اول دلریو بنا به همون غرور خودش با صندلی کالیستو رو با صندلی زد چند دقیقه رو به ضربات سنگین اورد و در نهایت پس از شروع شدن فال دوم خیلی سریع تلاش کرد تا کار کالیستو رو یک سره کنه و برنده این فال باشه.در نهایت ریورس کیک کالیستو جاب نداد و دلری با تیزهوشی بوت کالیستو رو تبدیل به بک پرس کرد و خیلی زود کالیستو رو تسلیم و فال دو رو از آن خود کرد.تا به اینجا مسابقه بیشتر حالت خودنمایی دلریو رو داشت اما پس از فال دوم و به محض شروع فال سوم مسابقه کیفیت لازم رو به دست اورد و کالیستو بار دیگه توانایی های خودش به رخ کشید.چند حرکت زیبا و چشم نواز رو هم دراین فال شاهد بودیم، مثل سو*پر آپربادی کرش ، سوپ*ر بک پرس ، هرکن هرانا فیس باستر و...هردو کشتی گیر در فال سوم نبرد خوبی رو به نمایش گزاشتن و به مانند چند جدال قبلی مسابقه با کیفیتی رو شاهد بودیم.اما شگفتی مسابقه برمیگرده به لحظه ای که کالیستو پس از دریافت یک بک پرس سنین اون هم در تایم کیپرز اریاء کانت اوت نمیشه و سر ثانیه نهم برمیگرده،به نظر میاد کمپانی به دنبال خلق یک استار های فلایر ریز نقش جان سخته؛چون پس از اون حرکتش در تی ال سی با این حرکت ثابت کرد که میتونه حتی بهتر از ری میستریو باشه.و در نهایت هم یک رول که منجر به برد کالیستو و حفظ تایتل شد.مسابقه خوبی رو شاهد بودیم که از ریتم نیفتاد و خسته کننده نشد.البته چیز خارق العاده ای هم نداشت اما سرگردم کننده و با کیفیت بود.و هردو استار باردیگر نشون دادن که پتانسیلشون خیلی بیشتر از این حرفاست و باید خیلی زود منتظر حضور اونها در استوری لاین های مهم تر باشیم.



امتیاز مسابقه : 7 از 10










Sasha banks & Becky lynch vs. Naomi & Tamina

Tag team match

Boss is back!!!





بعد از سقوط دی*واز دیویژن هیچ کس امیدی نداشت که این بخش بتونه دوباره سرپا بشه.اما به لطف NXT نسل جدید به خوبی کارشون رو بلدن و بیشتر اونها به جای اینکه مدل باشن مبارزن.اما اینکه مسابقه افتتاحیه شو یک تگ تیم مچ بین دی*واز باشه کمی عجیبه. بکی لینچ و ساشا بنکس گزینه احتمالی برای رویارویی با شارلوت در راسل مینیا هستن که فعلا صرف جهت توقف استوری و نادیده گرفتن حوادث رویال رامبل باهم تیم شدن تا با تامینای سقوط کرده و نائومی به تازگی دیده شده مسابقه بدن.سخت میشد باور کرد که نائومی بتونه مثل ویکتوریا بشه.یعنی از رقاصگی شروع کنه اما در نهایت یک دی*وای هیل خوب از آب در بیاد.اما حقیقت اینچنیه.نائومی به خوبی بلده چه طور حس نفرت تماشاچی هارو تحریک کنه و چه طور به خوبی هرچه تمام تر منفور باشه و یک هیل تمام عیار.در سمت دیگه تامینا اسنوکا هم دیگه صلابت قبل رو نداره و اصلا خبری از اون غول بی شاخ و دم نیست و در واقع باید گفت تامینا در این مسابقه اصلا به چشم نیومد. در سمت دیگه ساشا بنکس و بکی لینچ با اینکه بیشتر زمان مسابقه به صورت فردی مبارزه ردن در دقایقی که تیمی فنون رو اجرا میکردن بی نقص بودن.چند حرکت ترکیبی و جذاب از اونها شاهد بودیم.اما به جز این حرکات تقریبا یک مسابقه معمولی رو شاهد بودیم که جز تلاش تامینا و نائومی برای جلوگیری از ورود ساشا چیز دیگری نداشت.و صد البته پایان نسبتا هماهنگ مسابقه که هردو دی*وا سابمیشن های مخصوص به خودشون رو انجام دادن و مسابقه در نهایت با تسلیم شدن تامینا در مقابل بنک استیتمنت تموم شد. پایان کاملا معمولی مسابقه این نوید رو میده که بعید نیست رابطه ای دوستانه بین ساشا و بکی شکل بگیره و شاید شاهد یک استوری بزرگ در این بخش باشیم.استوری که میتونه حتی شاهد حضور پیج و بری بلا باشه.تمامی دی*واهای مسابقه به جز تامینا پتانسیل خودشون رو به خوبی نشون دادن و میشه به اینده این بخش امیدوار بود.کمپانی قصد داره تا ساشا بنکس و بکی لینچ برن زیر اسپات لایت و پیج و نیکی رو از کانون توجهات دور کنه و باید گفت با این برنامه داره کم کم موفق میشه.



امتیاز مسابقه :5/5 از 10










Kevin Owens vs. Dolph Ziggler

Singles match for IC championship

KOMANIA is too good





قهرمانی ناگهانی اونز در شو راء هیجان انگیز بود و به نظر میاد که کمپانی برنامه ویژه ای برای امبروز و اونز داشته باشه.از طرف دیگه زیگلر با تغییر استایل خودش و حضور پر رنگش در توتال دی*واز و چند محصول تلویزیونی و سینمایی به خوبی تونسته طرفدارای خاص به خودش رو پیدا کنه.زیگلر یکی از اون استعدادهائیه که به علت اشتباهات فردی و صد البته سخت گیری کمپانی نتونست چیزی رو که لایقش هست رو حفظ کنه.اما با این حال زیگلر استاریه که در هر مسابقه جذابیت زیادی ایجاد میکنه و هنوزم یکی از استارهای درجه دو اما خوب کمپانی به حساب میاد.اونز هم فعلا پیشرفتی نداشته.اون همون اونز جذاب و چشم نواز چندماه پیشه و فعلا معلوم نیست که چه زمانی قراره اونز وارد استوری لاین های مهم تر بشه و تاثیر گذار تر باشه.از این مسابقه انتظار زیادی میرفت و خواسته همه مسابقه ای در حد و اندازه های جدال های قبلی اونز و امبروز بود.هردو استار رینگ اسکیلز خوبی دارن و میشد امیدوار بود که کیفیت مسابقه بالا خواهد بود.اما نتیجه چندان رضایت بخش نبود.سابمیشن هولد های نسبتا طولانی مدت اونز در حالیکه زیگلر هم چیز زیادی در چنته نداشت.تقریبا همان فنونی رو شاهد بودیم که در هر مسابقه روی حریف اجرا میکنن و شاید تنها حرکت نسبتا جذاب و غیرقابل پیش بینی مربوط بشه به هریکن هرانا زیگلر که منجر به برخورد سر اونز به استیل استپس( پله) شد. یکی از نکات جالب تعداد زیادی سوپرکیک ها و از اون بدتر review moment های صدا دار و زیاد بود! به طور مثال دیدن سوپرکیک چه جذابیت داره که باید با صدای زززززز تکرار بشه؟دست اخر هم یک پاپ اپ پاور بامب زیبا ک به این مسابقه نسبتا ضعیف پایان داد.این مسابقه به شدت نا امید کننده بود.و از هر دو استار انتظار زیاد تری میرفت. و البته قهرمان موندن اونز هم به نوعی قابل پیش بینی بود و همین موجب نارضایتی بیشتری از مسابقه ساده این دو استار در یونیورس شد.با این حال هر دو استار پتانسیل بالایی دارن و میشه انتظار داشت که در راسل مینیا یک مبارزه خوب داشته باشن.



امتیاز مسابقه : 4/5 از 10











KANE & BIG SHOW & RYBACK vs. Wyatt family

6 man tag team match

OLD GOD AGAINST THE NEW





جدال این دو تیم نوید یک پوش خوب به وایات فمیلی رو میداد.وایات فمیلی که پس از ورود استرومن جان دوباره ای گرفته حالا تاثیر گذار تر از قبل به دنبال فرصت برای دیده شدنه.دخالت اونها در استوری لزنر و رینز و همچنین درگیری استرومن با بیگ شو و کین این نوید رو میداد که بالاخره اعضای این تیم به صورت جداگانه مسابقه بدن و دیگه نیازی به حضور بری وایات در کنار رینگ نباشه. اما اینگونه نشد..یونیورس با یک پرومو بسیار ضعیف و تبلیغاتی از بیگ شو رایبک و کین به استقبال مسابقه رفت.میشه گفت کماکان استرومن در کانون توجه قرار داره و روون و هارپر صرفا نقش کتک خور رو ایفا میکنن.از اسامی کاملا مشخصه که قراره یک مسابقه فیزیکی و کند رو شاهد باشیم .مسابقه نکته خاصی نداشت.نه جذابیت آنچنانی و غافل گیری خاصی.روون و هاپر هیچ شانسی در مقابل بیگ شو نداشتن ، همونطور که رایبک و کین هیچ شانسی در مقابل استرومن نداشتن.پایان مسابقه هم طوری بود که باید منتظر جدال بیگ شو استرومن در راسل مینیا باشیم و در واقع بیگ شو به نوعی انتقام حذفش در رویال رامبل رو از استرومن گرفت.نکته جالب مسابقه هم فریاد یک نه یکی از هواداران رایبک بود که در نهایت منجر به همراهی کل آرنا با او شد.برای چند لحظه جالب بود این فریاد های یک تنه و بلند feed me more .عدم دخالت مستقیم بری وایات هم بازهم نشون میده که کمپانی برنامه دیگری برای او داره که فعلا مشخص نیست.با این حال این مسابقه صرفا در جهت پیشبرد کریر استرومن طراحی شده بود و به خوبی هم تونست از پس ماموریتش بر بیاد.



امتیاز مسابقه : 4/5 از 10










Charlotte vs. brie Bella

Singles match for di*v*as championship

Bad days…





شارلوت یکی از بهترین استعدادهای NXT بوده و این رو به خوبی نشون داده.فیزیک فوق العاده اون برای مبارزه مهم ترین ویژگیشه.همچنین با گذر زمان شارلوت داره مایک استایل خودش رو بهتر میکنه و کم کم داره به همون چهره ای تبدیل میشه که کمپانی به اون نیاز داره.یک هیل منفور و قدرتمند.شارلوت در طول چندماه گذشته با دوستان سابقش درگیر بوده و کاملا مشخصه که پایان قهرمانی اون باید به دست یکی از دوستان سابقش رقم بخوره. از طرفی بنا به دلایلی پیج و بکی و ساشا هیچ کدوم برای این مسابقه ثبت نشدن تا کمپانی استوری لاین جدیدی رو برای یک همسر/ خواهر شکست خورده خلق کنه. صادقانه بخوایم بگیم قبل از برگشت بلاتوئینز به کمپانی این دو به یک میزان اهمیت داشتن و هیچ کدوم برتری خاصی نستب به دیگری نداشت.اما پس از بازگشت این نیکی بود که برتری مطلق رو داشت و اون بود که توجهات رو داشت.هرچند که بری تاثیر گذار تر بود در استوری ها و پا به پای همسرش با آثوریتی جنگید و چه چک ها که نخوابوند تو گوش استف.اما بری همیشه زیر سایه نیکی قرار داشت و حتی باخت نیکی به شارلوت هم به نوعی تقصیر بری بود.اما در طول چند ماه گذشته بری بلا روزهای سختی رو تجربه کرد.قطعی شدن خداحافظی همسرش از پرو رسلینگ و مصدومیت خطرناک خواهر دوقلوش.همه اینها باعث شد تا بری شدیدا تحت فشار روانی قرار بگیره و مناسب برای خلق یک فیود جدید.چند جدال قبلی در این بخش کیفیت خوبی داشتن و انتظار میرفت که این مسابقه هم کیفیت خوبی داشه باشه.هرچند که بنا به دلایل ذکر شده کاملا مشخص بود که بری بلا قهرمان نخواهد شد. مسابقه نسبتا به جدال های قبلی شارلوت ضعیف تر بود. دقیق تر بگیم مسابقه از نظر کیفی معمولی و روتین بود و بدون غافل گیری.بری بلا تلاش کرده بود تا رینگ اسکیلز همسرش رو با رینگ اسکیلز خودش ترکیب کنه و همین باعث شد تا لحظاتی از مسابقه شاهد حرکات ناشیانه او باشیم.به طور مثال او دوبار تلاش کرد که یس لاک رو انجام بده.بار اول به طور بسیار مضحکی خراب شد.بری اونقدر ناشیانه عمل کرد که انگار بار اول که برای قفل کردن این حرکت تلاش میکنه.اما بار دوم به شدت حرفه ای و بی نقص بود.و یا مثلا رل کردن های بری واقعا ضعیف و دور از انتظار بود.در سمت دیگه شارلوت هم همه داشته هاش رو رو نکرد چون در کل دست بالاتر رو داشت و به جز در دقایق پایانی در کل بهتر میدان بود و البته سایه کاری ضعیفش روی ضربات بوت بری هم مطلقا تقصیر شخص خودش نیست.چون این حرکات برای بخش دی*واز کمی غریب و سنگین هستن.اما نفرت شکل گرفته میان این دو و اون mocking های جالبی که در طول مسابقه دیدیم پتانسیل این رو داره که یک استوری بزرگ تر و جذاب رو خلق کنه.به شرطی که بری بلا بتونه در رینگ هم چشم نواز تر باشه.



امتیاز مسابقه : 5 از 10










A.J styles vs. Chris Jericho

Singles match

A.J vs. Y2J





قبل از دبیوت ای جی شخصا حدسم این بود که جریکو صرفا به جهت فیود با اون برگشته.دو جدال قبلی ای جی و جریکو هردو از کیفیت خوبی برخوردار بودن اما مسابقه اونها در فست لین شوکه کننده بود ، چون این مسابقه احتمال رویارویی ای جی و جریکو در راسل مینیا رو کاهش میداد.با این حال صرفا به جهت کیفیت خوبی که از این مبارزه انتظارز میرفت یونیورس بی صبرانه منتظر این جدال بود.مسابقه در اغاز سرعت خوبی داشت.بدل های ای جی واقعا چشم نواز بود.و واقعا به خوبی تونسته بود کیفیت سبک خاص خودش رو به رخ بکشه.کرت انگل در جمله ای معروف گفته بود: شان مایکلز یکی از اون کشتی گیرایی بود که همیشه مسابقاتش جذاب و با کیفت بودن،مهم نبود طرف مقابل کی هست.بیگ شو، گریت کالی یا ری میستریو اون همیشه جوری مبارزه میکرد که کل آرنا به وجد میومدن،ای جی استایلز هم همونطوریه،اون هم همیشه جوری مبارزه میکنه که کل آرنا به وجد میاد.پس از خودنمایی استایلز نوبت به جریکو رسید تا با همون فرصت طلبی های بی اندازه جذاب و حرکات های فلائینگ و ترش تاکینگ های خودش جذابیت مسابقه رو دو چندان کنه.بدل های ناگهانی، ضربات نفس گیر و رل های جذاب موجب خلق مسابقه ای چشم نواز شد.البته نکته جالب هیل ترن نکردن جریکو بود که احتمال مسابقه دادن او با استایلز رو در راسل مینیا کاهش داد.جریکو حریف سخت و قدرتمندی برای استایلز بود و البته جریکو هم بار دیگه نشون داد که هنوز توانایی خلق موقعیت های جذاب رو داره.این مسابقه به جرئت بهترین و سخت ترین جدال استایلز در wwe بوده و اون به خوبی نشون داده که میتونه خیلی زود خودش رو با شرایط وفق بده.استایلز پتانسیل بسیار زیادی داره و ورود هرچه زودتر او به تایتل لاین جهانی عاقلانه ترین تصمیم ممکن خواهد بود.



امتیاز مسابقه : 7/5 از 10










Cutting edge peep show

Awesomeness!!!





اج و کریسشن هرکدوم به صورت جداگانه یکی از بهترین interview show های تاریخ کمپانی رو داشتن ( البته از این نظر کریس جریکو از هر دو شون بهتر بوده) و ز طرفی هردو اونها در فاصله بین فروپاشی فکشن brood و مسابقه دادن به صورت سولو تگ تیم قدرتمندی رو تشکیل داده بودن ، که همون چندسال کافیشه برای اینکه عنوان بهترین تگ تیم تاریخ رو از آن خودش کنه ، چاشنی طنزی که این گروه میشه همراه خودش داشت ویژگی تازه ای بود که حاصل خلاقیت اج و کریسشن بود و به هیچ وجه نمیشه گفت یه تقلید مطلق از دی اکس بوده ، بلکه یه وجه فانی تازه که با طنز جن30 دی اکس متفاوت بود.حالا در حالیکه هردو اونها بازنشسته شدن و یک شو جذاب هم برای wwe network کار کردن بهترین راه تبلیغ حضور دوباره اونها در رینگه. پرومو اونها با نیو دی خوب بود اما میتونست خیلی بهتر باشه.در واقع این مصاحبه بیشتر در جهت حضور داشتن نیو دی و لیگ اف نیشنز در فست لین طراحی شده بود و باید دید ایا کمپانی میتونه از ظرفیت هر سه گروه استفاده لازم رو ببره و یا این اینترویو تنها ب علت تبلیغ شو اینترنی نتورک بوده؟









R – Truth vs. Curtis axel

Singles match

Nothing to say….





یک مسابقه عجیب، بی سر و ته و صرفا در جهت پیشبرد مشکلات گلداست و ار تروث ، فکشن سوشال اوت کست که متشکل از 4 تن از شکست خورده های wwe هستن واقعا فکشن اعصاب خورد کنی به حساب میان.در واقع این فکشن اصلا اونهارو نجات نمیده بلکه بدتر موجب سقوطشون میشه.4 تا استار که هیچ ویژگی خاصی ندارن و همچنان همون شکل باقی موندن.ضعیف ، بی مزه ، عادی. کیفیت مسابقه هم ...این مبارزه بیشتر شبیه تمرین بود.و در طول 5 دقیقه ضربه خاصی زده نشد.دخالت گلداست هم تنها دلیل طراحی این مسابقه بود.یک مسابقه که هیچ منطقی پشتش نیست..باخت عجیب ارتروث تنها نکته نسبتا قابل توجه این مسابقه بود و از همه عجیب تر لیست شدن این مسابقه در این پی پی وی نسبتا مهم بود.



امتیاز مسابقه : 2 از 10









Roman reigns vs. Dean Ambrose vs. Brock lesnar

Triple threat match for wwe.WH championship

Brother vs. brother vs. beast





از این مسابقه انتظار زیادی میرفت.بعد از پایان به شدت قابل پیش بینی رویال رامبل حداقل انتظار هواداران این بود که کمپانی چند double cross خوب رو در روند استوری قرار بده اما کمپانی با بی توجهی کامل گند زد به تمام حدسیات و هیجانات مسابقه.در حالیکه خیانت امبروز به رینز و یا بالعکس در طول مسابقه میتونست جذابی نداشته مسابقه رو حداقل برای چند لحظه افزایش بده درگیری بی منطق این دو در شو های هفتگی وضعیت رو کاملا مشخص کرد. هیچ رفاقتی در کار نیست.در هفت دقیقه ای ابتدایی این مسابقه تقریبا 15 دقیقه ای لزنر رینگ رو در اختیار داشت.جرمن سوپلکس های مداوم و اف-5 به همین راحتی. رینز پس از 4 وعده کتک زدن لیگ اف نیشنز و آثوریتی هنوز نتونسته دست بالاتر رو در جدال با لزنر داشته باشه و خیلی راحت اف 5 رو دریافت میکنه.امبروز هم بنا به انتظار دقیقا نقش حریف تمرینی رو برای لزنر بازی کرد و در یک صحنه به قدری راحت و سبک جرمن سوپلکس رو دریافت کرد که مایکل کول هم باورش نمیشد!! اما در نهایت حرکت معروف لو بلو ( که به نظر تنها نقطه ضعف براک لزنره!!) باعث شد تا امبروز و رینز بتونن اون رو از متن مسابقه حذف کنن. و به شکل بسیار عجیبی پس از اینکه یک پارو بامب تیمی سنگین به لزنر زدن باهم درگیر شدن و به محض خیزش دوباره لزنر بازهم دشمنی رو رها کرده و به صورت تیمی مانع از ورود لزنر شدن.در نهایت ضربات صندلی و فرصت طلبی رینز باعث شد تا امبروز اسپیر رو دریافت کنه و رینز خیلی راحت به مصاف هانتر در راسل مینیا بره.کیفیت مسابقه خوب بود.در واق سوپلکس سیتی هنوز جذابه و قدرت بدنی لزنر هم بعضا لحظات جالبی رو خلق میکنه.پاوربامب ها هم واقعا چشم نواز بودن و از طرفی رینگ اسکیلز امبروز برای چند ثانیه هیجان رو به متن مسابقه تزریق میکرد.رینز هم چند حرکت خوب و کمتر دیده شده داشت که البته با مقاومت غیرقبل انتظارش در مقابل کیمورالاک کلا فراموش شد.کیفیت نسبتا خوب مسابقه تنها نکته مثبت اون بود.برد سر راست و بدون پیچ و خم و بدون غافل گیری رینز بدترین حالت ممکن بود که خیلی راحت عملی شد و با حضور هانتر در رینگ بدتر هم شد.کمپانی بدون هیچ زحمتی تصمیم گرفت تا رینز رو در یک مسابقه نه چندان سخت برنده کنه در حالیکه رینز میتونست در این مسابقه با یک هیل ترن خوب مسیر کریرش رو تغییر بده و یک استوری فوق العاده جذاب رو خلق کنه. باید دید این 42 روز میتونه جذابیت لازم برای جمع کردن 100 هزار نفر رو به کمپانی تزریق کنه؟



امتیاز مسابقه : 6/5 از 10









در کل این فست لین پی پی وی متوسطی بود که تمامی نتایج اون قابل پیش بینی بودن ، کیفیت مسابقات در سطح خوبی قرار داشت اما خبری از پیشرفت نبود.کمپانی وعده های زیادی برای جذاب تر کردن فست لین داده بود که هیچ کدوم به اون صورت عملی نشدن.اما مسئله کاملا قابل فهم اینه که اکثر استوری لاین های کمپانی دستخوش تغییر شدن و همین مسئله قطعاعامل اصلی افت نسبی فست لین نسبت به رویال رامبل بود.اما نکته کم تر دیده شده اما تلخ عدم حضور جری لالر در جایگاه برادکست بود ، به نظر میاد روزهای طلایی کینگ به اخر رسیده و این تلخه. در نهایت باید گفت فست لین صرفا قربانی تغییرات دقیقه نودی کمپانی شد ، دقیق تر بخوایم بگیم فست لین باید همراه با ماندی نایت راء پس از اون دیده بشه تا بشه برنامه کمپانی رو درک کرد ، کمپانی همه برنامه هاش به طرز قابل توجهی تغییر داده و میخواد از همه داشته هاش اون هم در حالیکه نصف تاپ ایونترهاش مصدومن استفاده کنه ، جرقه این ایده هم از راء زده شد و فست لین صرفا اخرین قطعه از پازل برنامه ای قبلی کمپانی برای راسل مینیا بود ، به نظر میاد این 42 روز خیلی مهم تر و تاثیر گذار تر از رویال رامبل و فست لین باشه و هوز هم میشه امید زیادی به راسل مینیای جذاب و 100 هزار نفری داشت.



امتیاز کلی پی پی وی : 5/5 از 10


ممنون از صبر و حوصله ای که به خرج دادین

با تشکر از مقاله ی کاملت
پی پر ویو ی بدی نبود و مسابقات خوب بود
اما مسابقه ارتروث و اکسل واقعا برای مسابقه به این مهمی اونم قبل مین اونت اصلا جالب نبود
مسابقه زیگلر و کوین خوب بود من در هر صورت مسابقات زیگلر رو دوست دارم
مسابقه جریکو با ای جی هم عالی بود و کار درست بودن هر دو خیلی از حرکات عالی بودن
سگمنت ادج و کریشن هم که کلی حال داد واقعا عالیییییی بود
میرسیم به مین اونت که خوب و داغ بود با اینکه من رومن رو خیلی دوست دارم اما واقعا از این برد قابل پیشبینی و کیلین راضی نبودم
واقعا باهات موافقم که گفتی با یه هیل ترن مناسب میشد کریر خودشو به سطح بالاتری ببره
اما نمیدونم که اصراریه که رومن فیس و سو***پر من باقی بمونه مین اونت با اینکه
پایانش بهم نچسبید ولی در کل مبارزه سختی بود
امتیاز کلی من به پی پر ویو 7 از 10

تشکر از حسن جان


کلا که کیفیت همه مسابقات عادی بود و چیز خاصی نداشتن حتی مین اونت هم کیفیتش متوسط و عادی بود! چهارتا سوپلکس و اف-فایو داشت ، اون دابل پاور بامب هم که اصلا صحنه خشنی نبود !!! شما این مسابقه مسخره رو مقایسه بکنید با مسابقه سال قبل توی رویال رامبل ترپل ترت مچ لسنر Vs سینا vs رالینز!!!

حسن جان نمیدونم چرا به مسابقه ای جی و جریکو 7.5 امتیاز دادی واقعا هیچی نداشت این مسابقه!!! عملا یک مسابقه کسل کننده و ضعیف! فکرمیکنم که بخاطر علاقت نسبت به ای جی نمره بالا دادی! اینکه بخوایم برای این مسابقه بسیار آبکی و ضعیف ای جی رو با شان مایکلز کبیر مقایسه بکنیم اصلا درست نیست چون این مسابقه رو دوتا استار نتونستن دربیارن نه اینکه عالی دربیارن...حتی نتونستن خوب دربیارن...!!!

به شان کم لطفی نکنید لطفا

نوشته اصلی توسط Naser

تشکر از حسن جان


کلا که کیفیت همه مسابقات عادی بود و چیز خاصی نداشتن حتی مین اونت هم کیفیتش متوسط و عادی بود! چهارتا سوپلکس و اف-فایو داشت ، اون دابل پاور بامب هم که اصلا صحنه خشنی نبود !!! شما این مسابقه مسخره رو مقایسه بکنید با مسابقه سال قبل توی رویال رامبل ترپل ترت مچ لسنر Vs سینا vs رالینز!!!

حسن جان نمیدونم چرا به مسابقه ای جی و جریکو 7.5 امتیاز دادی واقعا هیچی نداشت این مسابقه!!! عملا یک مسابقه کسل کننده و ضعیف! فکرمیکنم که بخاطر علاقت نسبت به ای جی نمره بالا دادی! اینکه بخوایم برای این مسابقه بسیار آبکی و ضعیف ای جی رو با شان مایکلز کبیر مقایسه بکنیم اصلا درست نیست چون این مسابقه رو دوتا استار نتونستن دربیارن نه اینکه عالی دربیارن...حتی نتونستن خوب دربیارن...!!!

به شان کم لطفی نکنید لطفا

با تشکر از کامنتت ناصرجان ، در جواب اینکه چرا 7/5 دادم باید بگم :

1- مسابقات یک پی پی وی با هم مقایسه میشن ، یعنی تو این پی پی وی متوسط امسال مسابقه استایلز و جریکو حکم پادشاه شهر کورها رو داشت وچون نسبت به بقیه بهتر بود تونست نمره بالاتری بگیره.

2- اینکه میگی مسابقشون اصلا خوب نشد برای من عجیبه. چون من که یه مسابقه نسبتا سرعتی و زیبا رو دیدم با فنون جذاب و دقیقا متوج نشدم دلیلت برای اینکه میگی مسابقه رو اصلا خوب درنیاوردن چیه؟ چون من ضعف خاصی ندیدم.

3- من به هیچ وجه قصد نداشتم استایلز رو با مایکلز مقایسه کنم.بلکه میخواستم اشاره کنم که بعضی از استارها توانایی دارن که حضورشون در هر مسابقه ای عامل جذابیته ، مثل رالینز و یا مرحوم بنوا اما شناخته شده ترین استار با این ویژگی شان مایکلز بود که من برای مثال انتخابش کردم ، صرفا همین و به هیچ وجه قصد مقایسه نداشتم.. هرچند مشخصه که استایلز از مایکلز بهتره!! قبول نداری؟

با تشکر و حسته نباشید از مقاله خوب و کاملتان

واقعا سخته از پی پر ویو فست لین که کیفیت مناسبی نداشت یه نقد و بررسی نوشت که این کار شما به نحو احسنت انجام دادید.

من با اکثر نقد هایی که کردید موافقم. منتهی به هر حال بر هر نقد و بررسی چه با در نظر گرفتن سلیقه ها و دیدگاه ها تفاوت هایی وجود داره و نمیشه به طور قطع اعلام کرد که همه با هم ، همکلام باشند.

این هارو گفتم که بگم که من احساس میکنم یک مقدار در مورد مین ایونت بی مهری شده. مین ایونت از لحاظ سرعتی و فنی کیفیت خوبی داشت و چیزی به نظرم باعث شد که یک مقدار تحت تاثیر قرار گرفته بشه اسپویل شدن نتیجه ی بازی بود.

شاید بعضی از دوستان بگن که چرا براک لزنار همش از دو حرکت استفاده میکنه،یا چرا نقطه ضعفی جز لو بلو نداره. خب کاراکترش این گونه طراحی شده. براک کاملا نقشش را در استوری ها به نحو احسنت انجام میده. کاراکتری که فقط قصدش پیروز شدن نیست بلکه بزرگترین هدفش خورد کردن حریف مقابلش هست. البته تا زمانی که تعداد بازی های براک کم باشه این ضعفش زیاد به چشم نمیاد و من موافقم .

مورد دوم هم من منکر ضعف در نحوه ی تموم شدن بازی نمیشم ک موقعیت بسیار خوبی برای هیل ترن رومن رینز بود منتهی این تغییرات و شکست براک به وسیله ی امبرز باعث پیش زمینه های بعدی شد و همانطور که به درستی فرمودید فست لین قربانی تغییرات ناگهانی و راو بعد از آن شد.

در مورد اج ستایلز هم بگم هنوز اون نتونسته خودش را انطور که باید نشان بده ،منظورم این نیست که بد بازی میکنه منظورم این است که هنوز به حد ایده آل خودش نرسیده. اصلا یکی از دلایل مچش با جریکو هم این بود که بتونه به کمک جریکو خودش ر با ضرب اهنگ بوک ها و تایم های شوها آماده کنه منتهی به نظر میاد هنوز نیاز به اداپته شدن داره.

در اخر هم دوباره از مقاله تون تشکر میکنم.

نوشته اصلی توسط The Fallen

با تشکر و حسته نباشید از مقاله خوب و کاملتان

واقعا سخته از پی پر ویو فست لین که کیفیت مناسبی نداشت یه نقد و بررسی نوشت که این کار شما به نحو احسنت انجام دادید.

من با اکثر نقد هایی که کردید موافقم. منتهی به هر حال بر هر نقد و بررسی چه با در نظر گرفتن سلیقه ها و دیدگاه ها تفاوت هایی وجود داره و نمیشه به طور قطع اعلام کرد که همه با هم ، همکلام باشند.

این هارو گفتم که بگم که من احساس میکنم یک مقدار در مورد مین ایونت بی مهری شده. مین ایونت از لحاظ سرعتی و فنی کیفیت خوبی داشت و چیزی به نظرم باعث شد که یک مقدار تحت تاثیر قرار گرفته بشه اسپویل شدن نتیجه ی بازی بود.

شاید بعضی از دوستان بگن که چرا براک لزنار همش از دو حرکت استفاده میکنه،یا چرا نقطه ضعفی جز لو بلو نداره. خب کاراکترش این گونه طراحی شده. براک کاملا نقشش را در استوری ها به نحو احسنت انجام میده. کاراکتری که فقط قصدش پیروز شدن نیست بلکه بزرگترین هدفش خورد کردن حریف مقابلش هست. البته تا زمانی که تعداد بازی های براک کم باشه این ضعفش زیاد به چشم نمیاد و من موافقم .

مورد دوم هم من منکر ضعف در نحوه ی تموم شدن بازی نمیشم ک موقعیت بسیار خوبی برای هیل ترن رومن رینز بود منتهی این تغییرات و شکست براک به وسیله ی امبرز باعث پیش زمینه های بعدی شد و همانطور که به درستی فرمودید فست لین قربانی تغییرات ناگهانی و راو بعد از آن شد.

در مورد اج ستایلز هم بگم هنوز اون نتونسته خودش را انطور که باید نشان بده ،منظورم این نیست که بد بازی میکنه منظورم این است که هنوز به حد ایده آل خودش نرسیده. اصلا یکی از دلایل مچش با جریکو هم این بود که بتونه به کمک جریکو خودش ر با ضرب اهنگ بوک ها و تایم های شوها آماده کنه منتهی به نظر میاد هنوز نیاز به اداپته شدن داره.

در اخر هم دوباره از مقاله تون تشکر میکنم.

یحیی جان ممنون بابت کامنت . من منکر کیفیت خوب مین ایونت نشدم و حتی در متن اشاره کردم که کیفیت نسبتا خوب مسابقه تنها ویژگی اون بود. نسبتا خوب چون : این مسابقه به عنوان مین ایونت خیلی کوتاه بود ، توجه بسیار کمی به عدم وجود قانون dq شد و صرفا آمبروز از نبود این قانون استفاده کرد ، ظرفیت های این مسابقه نادیده گرفت شد و خیلی سطحی تر از پتانسیل واقعیش برگزار شد. با این حال زیاد نمیشه به این پی پی وی خرده گرفت چون به قول شما ماندی نایت راء همه چیز رو تغییر داد و این سطح کیفیت با اینکه ناراحت کنندس اما توجیه خوبی داره و نمیشه زیاد نقدش کرد

بررسی رویداد از نظر من

به نظر من این بار دبلیو دبلیو ای ضعیف تر از رویال رامبل (رویداد پیشین) ظاهر شد و دو مشکل اساسی باعث شد فست لین چیز جالبی از آب در نیاد:
1-سطح فنی مسابقات به جز سه مسابقه به شدت پایین بود
2-مسابقات به شدت قابل پیش بینی بودند و نتایج رو میشد راحت حدس زد

در ارتباط با مسابقه Curtis Axel و R-Truth کلا حرفی ندارم جز اینکه آدم احساس میکرد مسابقه Opening شوی Superstars رو داره میبینه.

امتیاز من : فاقد ارزش 0 از 10

مسابقه Becky Lynch& Sasha banks vsNaomi and Tamina هم مسابقه ضعیفی بود که مثل مورد قبلی در حد و اندازه PPV نبود و برای همون Superstars و... بهتر بود. افول شدید رقابت های زنان در WWE کاملا محسوس هست. از طرفی TNA هم با رفتن Awesome Kong و Brooke دچار افت مشابهی شده و میشه گفت کلا کشتی حرفه ای زن ها این روزها اوضاع خوبی نداره.

امتیاز من: 1 از 10

Charlotte Flair vs Berrie Bella من همیشه منتقد بلاها بودم و به نظرم مثل بسیاری دیگر از زنان مشغول در دبلیو دبلیو ای به دلیل جذابیت های جنسی تلویزیونیشون به کمپانی اومدن و از توانایی فنی کمی برخوردار هستند. حتی برخلاف نسل پیشین در کار با میکروفن هم مهارت خوبی ندارند. چارلت(یا چارلوت یا شارلت یا هرچیزی که درست است) هم با وجود اینکه کاراکتر جالبی داره و مهمتر از همه ریک فلیر رو پشت سرش داره باز هم از همین مورد فنی دچار مشکله. مسابقه حالتی داشت که انگار دوتا کاراکتر هیل روبروی هم قرار گرفتن و تماشاگران ابراز احساسات خاصی نسبت به موقعیت های هیچ یک از طرفین نمی کردند.

امتیاز من 1.5 از 10

مسابقه Kevin Owens vs Dolph Ziggler :
جدای از اینکه اساسا چرا و دقیقا به چه علت باید این مسابقه صورت میگرفت که من دلیلی براش پیدا نمیکنم صحبتی نمیکنم. راستش به نظرم کوین اونز یکی از بهترین مهره های حال حاضر کمپانی هست. Owens کاراکتر خاص و متفاوتی داره. از نظر تکنیکی عملکرد قابل قبولی داره و مهمتر از همه به شدت اکتور و بازیگر خوبیه. وقتی با شخصی درگیره شما میتونید اوج نفرت رو به دور از هرگونه تصنع و ری اکشن های فرمالیته تو صورتش و رفتارش ببینید و این روال رو به خوبی ادامه میده. عملکرد اونز نوید یک ستاره خوب در آینده رو میده که میتونه تا حدود زیادی به کمپانی کمک کنه چه بسا الان هم کمک زیادی کرده. مسابقه از نظر فنی مناسب بود چون Dolph هم با وجود اینکه گاهی تلاش میکنه کپی پیست شاون مایکلز باشه ولی باز هم شایستگی های خودش رو داره(هرچند من قبلا هم گفتم قهرمانی جهانش یک اشتباه مهلک و زودهنگام بود) . این رقابت به شدت بهتر از درگیری های قبلی Dolph بود(به خصوص با Tyler Breeze ) و مسابقه خوبی رو شاهد بودیم(هرچند پایان مسابقه به نظرم یکم اون طوری که میخواستند در نیومد و عدم هماهنگی قبل از سوپرکیک اونز کاملا واضح بود) البته به دلیل کمبود سابقه بین این دو نفر و ضعف های داستانی مربوط به Storyline خیلی جنبه ی قصه گویی مناسبی نداشت ولی در هر صورت مسابقه استانداردی بود.

امتیاز من : 5 از 10

مسابقه Wyatt Family vs Bigshow, Ryback ,Kane

من به طور کل با ماهیت این مسابقه مشکل دارم. متوجه نمیشم چرا Wyatt Family که هم ارتباط خوبی با هوادارها برقرار کردن و هم از منتقدین امتیازها و نقد های خوبی میگیرن مدام سرگردان هستن؟ بعد از رویال رامبل پیش بینی می کردم وارد یک درگیری بلند مدت با براک لسنر بشن که تا WrestleMania ادامه پیدا کنه ولی به یکباره شاهد چنین مسابقه بی ربطی هستیم. مسابقه ای جدای از خسته کننده و بی هدف بودن شاهد شکست خوردن مهره های خوب و ارزشمند راستر توسط دو مهره پا به سن گذاشته و فاقد محبوبیت و همینطور یکی از بی استعداد ترین کشتی گیرهای فعلی کمپانی یعنی رایبک هستیم. رایبکی که اینبار حتی لباس پوشیدنش هم شبیه به گلدبرگ شده و ذهنیت کپی پیست بودن این کاراکتر (که البته به هیچ عنوان با گلدبرگ قابل قیاس نیست) رو تقویت می کنه. مسابقه خوبی نبود و مهمتر از اون نقش Bray Wyatt بود که به عنوان سردسته این گروه عملا نقش سیب زمینی پلویی رو گوشه رینگ ایفا کرد و حتی به اندازه یک منیجیر زن هم موثر نبود. همینطور برد تیم بیگ شو و رایبک و کین این خبر بد رو ذهن میرسونه که کماکان قراره روی این دوستان تمرکز بشه و پوش بگیرند و مسابقات خسته کننده بیشتری در راه است.

امتیاز من : 1 از 10


مسابقه Kalisto vs Alberto Del Rio
متاسفانه موفق به دیدن کیک آف شو نشدم ولی در صحنه هایی که نمایش داده شد نحوه 3 امتیاز(3 پین فال) رو دیدم و به نظرم صحنه ای که دل ریو به عمد و در حضور داور مسابقه با صندلی به کالیستو حمله میکنه اقدامی نامعقول و عقل گریزانه و احمقانه بود و همینطور پایان مسابقه که با رول آپ انجام شد چندان خوشایند من نبود. هرچند به لحاظ فنی مسابقات قبلی این دو بد نبوده.

بدون امتیازدهی به دلیل ندیدن مسابقه


مسابقه AJ Styles vs Chris Jericho
بهترین مسابقه این رویداد از نظر من.
به عنوان یک مخاطب ثابت TNA همیشه ای جی استایلز رو ارزشمندترین کشتی گیر این کمپانی میدونستم و یکی از دلایلی که TNA محبوبیتش رو در چشم من تا حد زیادی از دست داد همین وادار کردن AJ به ترک کمپانی بود. از نظر من دیکسی کارتر صلاحیت مدیریت کمپانی رو نداره و امیدوارم هرچه زودتر دیگه این خانم رو نبینم و شاهد بازگشت Jeff Jarret که پدر فوق العاده ی TNA هست باشم.
واقعا عقد قرارداد با AJ یکی از هوشمندانه ترین اقدامات کمپانی بود چون میتونه کمک شایانی به دبلیو دبلیو ای بکنه. تقریبا در هر سبک مسابقه ای و در برابر هر نوع حریفی میتونه موفق ظاهر بشه. مسابقات فوق العاده و به یاد موندنی در TNA داشته که میتونه در دبلیو دبلیو ای هم تکرار بشه.
در رویال رامبل هم عملکرد خوبی داشت ولی نکته قابل توجه این بود که عمده تایم حضورش در مسابقه رویال رامبل با جریکو درگیر بود چرا که تصور میکنم کمتر کسی در راستر فعلی(جدای ان اکس تی) باشه که توانایی عملکرد پایاپای تکنیکی با AJ رو داشته باشه برای همین مسابقات بعدی با جریکو تا حدودی قابل پیش بینی بود. جریکو همیشه خوب بوده و در این مسابقه هم به خوبی نقش یک کشتی گیر کهنه کار که با عملکرد خوب و در نهایت شکستش به دیده شدن یک مهره تازه وارد کمک میکنه رو انجام داد. مسابقه از نظر تکنیکی فوق العاده بود و هوادارها هم ارتباط خوبی باهاش برقرار کردند.
پایان مسابقه قابل پیش بینی نبود به خصوص برد ای جی با سابمیشن که خیلی کم اتفاق افتاده حتی در TNA و NJPW
(البته مسابقه با شنسوکه ناکامورا و کازوچیکا اوکیدا پایان مشابهی داشت)
در مجموع به شدت عملکرد هر دو کشتی گیر رو تحسین میکنم و باز هم پیوستن AJ به دبلیو دبلیو ای رو مهمترین اتفاق امسال تا اینجای کار میدونم

امتیاز من : 7 از 10

مسابقه پایانی Roman Reigns vs Brock Lesnar vs Dean Ambrose

من هنوز در چرایی تشکیل این مسابقه موندم. همونطور که قبل تر گفتم انتظار داشتم لسنر بعد از رویال رامبل بیشتر با وایت فمیلی درگیر بشه ولی باز هم دیدن لسنر در مین اونت و عرصه قهرمانی همیشه خوشایند منه.
مساله اصلی که با این مسابقه دارم بحث اینه که واقعا چه کسی Face و چه کسی Heel هست؟ آیا تفاوتی بین شخصیت منفی و مثبت در کمپانی دیگه دیده نمیشه؟ چگونه هست که شخصیت Face مثل Dean Ambrose از حرکت Low Blow که در تاریخ کشتی کچ توسط کشتی گیرهای Face شاید هیچوقت استفاده نشده به راحتی اون هم از پشت استفاده می کنه یا بخش زیادی از مسابقه دو شخصیت مثبت یعنی دین امبروز و رومن رینز دونفری و به صورت تیمی لسنر رو مورد حمله قرار میدن؟ دقیقا قرار هست چه ارزشی به تماشاگر القا بشه؟ آیا اینکه لسنر به شدت خوب و دارای رزومه قابل دفاع(چه در کشتی حرفه ای و چه در مبارزات آزاد) هست حمله چند نفره و استفاده از میز و صندلی و دفن کردن لسنر زیر انبوه تجهیزات و میزها و.... رو توجیه میکنه؟
به شخصه توجیه مناسبی برای این مساله پیدا نمی کنم. مساله بعدی اینه که نتیجه مسابقه تا حدود زیادی قابل پیش بینی بود.
اما کماکان عقل گریزانه. چرا که حتی بازخورد های تماشاگران و بو شدن متوالی رومن رینز(طبق معمول) باعث میشد برای من هم رومن آخرین کسی باشه که بخوام برنده این مسابقه بشه. (هرچند به شخصه نه رومن رینز و نه دین امبروز رو حداقل فعلا مناسب قهرمانی سنگین وزن نمیدونم)
در نهایت به شخصه این مسابقه را دوست نداشتم هرچند از نظر فنی وضعیت بدی نداشت. این مساله که همیشه برای حذف و شکست لسنر نیاز به حمله چندین و چند نفری بهش هست هم به نظرم چندان جالب نیست. به هر حال از الان مسابقه رستلمنیا رو هم تا حدودی فاقد محبوبیت و همینطور تاحد زیادی قابل پیش بینی میبینم.

امتیاز من : 5 از 10

درباره تاک شوی Edge و Christian و اتفاقاتی که در ادامه افتاد هم به شخصه به نظرم بی معنی و عجیب بود و تماشاش رو از بین بردن وقت میدونم.

در مجموع از نظرم جدای از مسابقه AJ Styles vs Chris Jericho و تاحدودی مین اونت اگر این پی پی وی رو ندیدید چیز خاصی از دست ندادید.

با سپاس از توجه همه عزیزان

با تشـکر از حسـنِ عـزیز بـابت نقـدِ عـالی !

در مورد مسـابقه Kalisto و Alberto بـاید بـگم که خـودِ مسـابقه زیـبا بـود ولی نـتیجش اصلاً خوب و رضـایت بـخش نـبود , به نظرِ مـن گروه League Of Nation به نـوعی Evolution قـدیم هسـتش ( هر چـند زیاد با هم فرق دارن از نظر سـطحی )
و به نظر مـن هر کـدام میــتونن صـاحبِ یه چـمپ بشـن [ دلـریو : یـونایـتد اسـتیتس چـمپیون , شـیمس و روسـو : تـگ تـیم , کیـنگ بـرت هم IC , البـته شاید کیـنگ برت از گروه جـدا شه ]

خوب برگردیم به خـودِ مسابقه ، خـوب اره به نظرم دلــریو اگه پیروز میشـد در نهـایت مسابقهِ زیبایی از اب در میـومد !

مسـابقه اونــز و زیـگلر که فوق العـاده زیبا بـود ولی نتیـجش قابلِ پیش بیـنی بود , ولی خودِ مسابقه عالی بـود مخصـوصاً ضربات انـجام شـده در مسابقه ...
البته اگـه مثلاً دخـالتی توسط نـویل یا زیـن تو مسابقه انجام میشـد , هیـجان مسابقه بیـشتر میشـد و خود مسابقه زیـبا تـر ,,,

مسابقه بـری با شـارلـوت هـم که زیـبا بـود ولی دیگه شـارلوت خیلی تـکراری شـده بود و اگر بـری برنده مسابقه میشـد , بـسیار مسابقه زیبـاتری میشـد و حال و هـوای مسابقات دیــ ـواز هم عوض میشـد .
در مورد مسابقه تـگ تیم دیــ ـوا هم نقـدی ندارم چون تمـاشاش نـکردم .

مسابقه Six Man tag team Match هم که بسـیار مسابقه کسـل کـننده ای بود و واقعاً هدف مسابقه معلوم نبـود و صرفاً جهت پر کردن تـایمِ PPV بـود .
مسابقه اکسـل در مقابل آرتــروث هـم که ...

مراسـم ادج و کریشـن هم خـوب بود و مخصوصاً حضور TND و حرکاتی که در حیـنِ نمایش انجام دادن واقعاً باحال و خوب بود و همجنین برگشتِ ادج هم که با اینکه از قبل گفته شده بود ولی خیلی چسـبید .

در مورد میـن اونـت که نمیشـه گفت عالیـه عـالی بود ولی در حد یه مسابقه برای PPV بـود و سـوپرلـکس زیبای لـزنر روی هر رینز و آمبروز به طور همزمان زیبا ترین حرکتِ مسابقه بـود ولی نتیجش معلوم بـود که چیه به خاطر همون نـچسبید آخرش , آمبروز هم که معلوم بود حضورش صرفاً جهت پین شدن توسط ریـنز بود چون همه میـدونن که لـزنر به این راحــتیا شـکست نـمیخوره !

و در نـهایت مسابقه اسـتایلز و جریـکو به نظرِ شخصیِ خـودم زیبا ترین مسابقه PPV بـود و واقعاً نقـدی بهش وارد نیسـ

در کل PPV مـعمولی بـود و زیـادِ زیـادم خوب نبـود ولی به رسـلمنیا امـیدوارم



با تشـکر , فعلاً