موضوع: تایپیک صنعت هوایی فضایی ( --- بمب افکن Tu-۱۶۰ --- )

[size=medium]هواپیمای f-16

تاریخچه
در سال 1974 وزیر دفاع وقت آمریکا خواستار تجدید نظر در هواپیماهای جنگی و القای پروژه هواپیمای تاکتیکی مافوق صوت برای جانشینی هواپیمای اف-4 شد، هواپیماهایی که بتوانند در نیروی هوایی کشورهای عضو ناتو نیز مورد استفاده قرار گیرند. قبل از این تصمیم کمپانی مک دانل داگلاس بطور متوالی شروع به تولید هواپیمای پیشرفته اف-15 نمود، منظور از ساخت این هواپیما حفظ برتری در نبردهای هوایی مقابل هواپیماهای میگ - 23 شوروی بود.
اف-15 هواپیمای موفقی در مقابل هواپیماهای روسی شد و رکوردهایی کسب کرد. از جمله (حمل سلاح بیشتر ، برد پروازی ، همچنین سرعت اوج*گیری نسبت به هواپیماهای روسی مشابه*اش. به دنبال آن شرکت هوافضایی جنرال دینامیکز (General Dynamics) شروع به ساخت مدلهای آزمایش مدرنترین و پیشرفته*ترین هواپیمای شکاری سبک تاکتیکی به نام اف - 16 نمود.

مراحل آزمایش
مدلهای آزمایشی این هواپیما تحت عنوان وای اف - 16 تولید و به مدت 10ماه بر روی آن آزمایشات زیادی انجام شد و این هواپیما تمام مراحل آزمایش را با موفقیت به پایان رساند. پس از پروازهای آزمایشی خلبان هواپیما از سیستمهای کنترل آتش ، دستگاههای ناوبری ، سرعت عمل در مانورها و قبلیتهایی در بدست آوردن سرعت و سقف پرواز اظهار رضایت کرده و موفقیتهایی را به دست آورد. جمعا هواپیمای وای اف-16 ، 286 پرواز آزمایشی انجام داد. طبق آزمایشات اف - 16 کارایی انجام هر ماموریتی در هر نوع شرایط آب و هوای را دارا می*باشد.

بی*نظیر بودن هواپیمای اف - 16 در کلاس شکاریهای سبک
وزن اف - 16 نصف وزن اف-4 (فانتوم) است. از جمله شعاع گردش اف - 16 نصف اف-4 است و همچنین اف - 16 در نوع خود قابلیتهای حمل سلاح ، نبردهای هوایی و حمله به مواضع زمینی نظیر ندارد. در این هواپیما از سیستم*های پیشرفته و پیچیده*ای برای ایجاد برتری نسبی هوایی استفاده شده است.

دستگاه هدآپ یا سایت (Head up-Sight)
این دستگاهها عمل نشانه*روی و قفل کردن رادارها را روی هدف انجام می*دهند. به گونه*ای طرح*ریزی شده که هدف*یابی و پرتاب موشکهای هوا به هوا و هوا به سطح را بدون هیچ*گونه اشکالی و با کمترین زمان با ضریب دقت 90% ، یعنی سریع*تر از هر هواپیمای مشابهی عمل می*کند.

دستگاههای ارتباطی و ناوبری
دستگاهها و کانالهای بسیار مدرن و پیچیده*ای در اف - 16 بکار رفته است که قادر به فرستادن و دریافت طول موجهای مختلف و رفع اختلالات کانالهای ارتباطی هستند. این دستگاهها شامل سیستم*های ارتباطی VHF و UHF هستند که در هنگام پرواز کور و اضطراری بدون دید اجازه فرود در هر باندی را به خلبان می*دهد. دستگاه IFF کار تشخیص دوست از دشمن و کاهش گمراهی هواپیما را انجام می*دهد و در سیستم جدید ناوبری اف-16 که دستگاه ILS است که به هواپیما اجازه برخاستن سریعتر در مدت کمتر از 5 دقیقه را می*دهد.

رادار هواپیما
پوشش رادار در اف - 16 بگونه*ای متمایز از دیگر رادارها ، که قادر است 80 درصد از پوشش هوایی را در اختیار خلبان قرار دهد.

موتور هواپیما
موتور هواپیما توربوفن اف - 100 پی*دبلیو - 100 ساخت پرت اندوتینی است که قادر به تولید کششی برابر 11340 کیلوگرم همراه پس سوز و کشش استاتیکی معادل 7711 کیلوگرم می*باشد که در آن سیستم*های زیر بکار رفته است :
1. ژنراتور سی*دی*اس (CDS)
2. درایو گیربکس متحرک فرعی
3. پمپ هلی هیدرولیک دوبله (دوتایی)
4. سیستم بجریان انداختن سوخت جهت

ابعاد هواپیما
مساحت بال 28 متر مربع ، فاصله دو نوک بال بدون موشک 9.4 متر ، موشک سایدویندر 10 متر ، زاویه لبه حمله بال 40 درجه و طول هواپیما 14.63 متر ، ارتفاع 5 متر ، فاصله بین ارابه*های اصلی فرود و ارابه دماغ هواپیما 4 متر ، فاصله بین دو ارابه اصلی 2.387 متر می*باشد.

وزنهای هواپیما
وزن هواپیما همراه سوخت داخلی 10056.6 کیلوگرم ، وزن هنگام بلند شدن 10419 ، کیلوگرم وزن کل هواپیما 14970 ، حداکثر وزن تسلیحات حمل شونده در قسمت خارجی هواپیما 6885.6 کیلوگرم ، وزن خالی هواپیما 6900کیلوگرم.

تسلیحات
تسلیحات هواپیما شامل مهمات مختلفی برای ماموریتهای هوا به هوا و هوا به سطح مورد استفاده می*شود.
1. توپ ام - 16 الی 20 میلیمتری ولکان که در سمت چپ کابین خلبان می*باشد.
2. موشکهای برد کوتاه آی ام 9 (سایدویندر) و موشکهای برد متوسط ای آی ام-7 (اسپارو) برای نبردهای هوایی
3. تجهیزات سیستم اختلال الکترونیک در رادارهای دشمن (ECM)
4. دارای قابلیت حمل بمب*های از نوع ام کی-28 و ام کی-84 انواع بمب*های شیمیایی ، خوشه*ای و ناپالم و راکت . قادر بحمل موشکهای هوا به زمین و هدایت*شونده تلویزیونی (AIM-65) برای حمله به مواضع زمینی
5. اف-16 قادر به حمل یک بمب تاکتیکی اتمی برای حملات هسته*ای است.

قابلیتها
اف - 16 دارای حداکثر سرعتی معادل 2+ برابر صوت ، در ارتفاع 9340 متری ، قادر به بدست آوردن سرعتی معادل 1.6 برابر صوت و همچنین دارای سرعت 1.2 برابر صوت (سرعت صوت برابر با 1224 کیلومتر در ساعت) در سطح دریان می*باشد.
مسافت برای نشستن 808 متر و مسافت برای برخاستن 533 متر ، برد هواپیما 3705 کیلومتر (2303 مایل)
اف - 16 قادر به تحمل نیروی فشار برابر 9 جی (9G) می*باشد.

ريز مشخصات f16

اولين پرواز :
2فوريه 1974 مدل yf-16
8 دسامبر 1976 اولين پرواز رسمي f-16a
انواع :
f-16 a/b/c/d/e/f
f16-a/c/e تك سرنشين
f16-b/d/f دو سرنشين
موتور :
General Electric F100-100 يا Pratt & Whitney F100-220 afterburning turbofan يا General Electric F-110-GE-132
ابعاد :
طول : 15.39
عرض : 9.45
ارتفاع : 5.09
مساحت بال : 27.88مترمربع
عملكرد پروازي :
سقف پرواز :
از 15000 متر تا 16875 متر برحسب مدل
حداكثر برد بدون سوخت گيري :
1000 تا 1500 كيلومتر برحسب مدل
شعاع عملياتي :
3890 كيلومتر
حداكثر سرعت :
2.05 ماخ
ظرفيت باك :
3255 كيلوگرم داخلي
قابليت نصب دو بك به ظرفيت كلي 1400 ليتر همراه با يك بك اضافه به ظرفيت 1135 ليتر
يا در مدلهاي e,f دو باك به ظرفيت 2270 ليتر
ميزان صعود اوليه :*
15239 متر در هر دقيقه
وزن :
8495 كيلوگرم
حداكثر وزن مهمات :
7800 تا 9275 كيلوگرم بر حسب مدل
حداكثر وزن قابل تحمل :
16875 كيلوگرم
حداكثر وزن در لحظه برخاستن :
10780 كيلوگرم

جايگاه 1 و 9 محل نصب موشكهاي آسرام و سایدوایندر
جايگاه 2 و 8 محل نصب انواع موشكهاي هوابه هوا
جايگاه 3 و 7 و 3a و 7a محل نصب انواع موشكهاي هوا به زمين و بمبها
جايگاه 4 و 6 محل نصب تانكرهاي اضافه سوخت
جايگاه 5r و 5l جايگاه هاي اضافه جهت نصب مهمات
جايگاه 5 محل نصب دستگاه ناوبري

عکسها:
بعد از یک ماه عکسها را میزارم. ( میخواهم برم جایی . بای )

موفق باشید.[/size]

[size=medium]تاریخچه هواپیما تایفون
يوروفايتر تايفون، جنگنده اروپايي

در بسیاری از موارد، یورو فایتر با کد EF-2000، یکی از پیشرفته ترین جنگنده هایی به شمار می آید که تا کنون سینه آسمان را شکافته است. این هواپیما، به منظور ایجاد استقلال هوایی از هواپیماهای آمریکایی توسط اروپاییان طراحی شده و هواپیمایی بسیار چابک در سطح هواپیمای اف-16 فالکون و حتی بیشتر است. کارائی بسیار بالا و توانایی مانور عالی به دلیل اندازه متوسطش، نشان از هنر طراحان آن دارد.

این هواپیما به گونه ای طراحی شده که می تواند نبرد های بسیار دور یا ماورای دید بصری انسان و در عین حال، ماموریت های داگ فایت یا نبرد نزدیک را نیز به شایستگی انجام دهد. علاوه بر توانایی های فراوان در ماموریت های هوا به هوا با جنگنده های دیگر، این جنگنده چالاک می تواند به راحتی از پس اهداف زمینی نیز بر آید. اولین پرواز این هواپیما، در مارس 1994، یعنی حدود ده سال پیش انجام گرفته و در سال 2001 نیز وارد خدمت گردید که از این جهت، می توان آن را در مقایسه با جنگنده های دیگر عضوی جوان و البته بسیار جدید از خانواده جنگنده های اروپایی محسوب کرد.

این هواپیما، از سیستم بسیار پیچیده کامپیوتری پرواز با سیم بهره می برد، یعنی کنترل ها به صورت مکانیکی توسط نیروی دست خلبان صورت نمی گیرد بلکه فرامین به کامپیوتر منتقل شده و پس از پردازش نهایی، این دستورات به جک های هیدرولیکی سطوح کنترلی منتقل شده و تغییر جهت لازم صورت می پذیرد. این هواپیمای تک یا دو نفره، از دو موتور توربوفن نسبتاً کوچک با کد EJ200 برای پیشرانش خود استفاده می کند که قابلیت هایی چون نسبت قدرت به وزن بالا، مورد اعتماد بودن در تمام شرایط و طراحی مجتمع برای یوروفایتر تایفون فراهم می کنند. این هواپیما همچنین قادر است با حداکثر سرعتی معادل 2 ماخ پرواز کرده و از امکاناتی چون سوخت گیری هوا به هوا نیز بهره مند گردد. چون این هواپیما، جنگنده ای نسبتاً سبک و در عین حال نیرومند می باشد، برای برخاست تنها به 700 متر باند پروازی احتیاج دارد.

قابل توجه است که این هواپیما نیز مانند اکثر جنگنده های اروپایی از بالهای دلتا یا مثلثی شکل بهره می برد و به این جهت که در انتهای آن سکان افقی یا دم هواپیما وجود ندارد، این سکان به قسمت جلو منتقل شده و اصطلاحاً «کانارد» نامیده می شود. البته سیستم کانارد و بالهای دلتا شکل مزیت هایی چون دیر استال یا وامانده شدن را دارند اما به دلیل نقایص و عیب های دیگری که دارند، هواپیماهای آمریکایی از این نوع طراحی استفاده نمی کنند. در این هواپیما جمعاً 13 مقر سلاح یا پایلون در نظر گرفته شده که 5 عدد آنها زیر بدنه و 8 عدد در زیر بال ها قرار گرفته اند. این هواپیما، می تواند در این مقرها از موشک های کوتاه برد هوا به هوا نظیر AIM-9 سایدوایندر و یا موشک های میان برد نظیر AIM-120 آمرام برای نبرد های هوایی و از بمب ها و موشک های ضد زره هدایت لیزری بهره جوید.

گفتنی است که این هواپیما به صورت مشترک میان چند کشور اروپایی و برای برطرف کردن نیاز آنان به جنگنده ای با توانایی هایی در حد و حدود جنگنده اف-16 آمریکایی طراحی گشته و ساخته شده است.نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا، به منظور جایگزین سازی این هواپیما با هواپبماهای قدیمی تورنادو اف-3 و جاگوار تعداد 232 فروند از این هواپیما را سفارش داده که تحویل این هواپیما ها از سال 2002 آغاز شده و تا سال 2014 ادامه خواهد یافت. در کل، خلبانان این هواپیما، پرواز با این جنگنده را نشاط آور توصیف کرده و پرواز با آن را به هر خلبان نظامی توصیه می کنند.

مشخصات کلی :
حداکثر وزن روی اب : 24500 تن
حداکثر وزن زیر اب : 48000 تن
سرعت روی اب : 12-16 گره
سرعت زیر اب : 25-27 گره
حداکثر عمق قابل تحمل : 500 متر
طول : 172 متر
عرض : 23.3 متر
ابخور: 11.5 متر
موتور: دو راکتور هر کدام به قدرت 200 مگاوات – راکتور ابی – و قدرت هر یک 50 هزار اسب بخار – توربینهای بخار- چهار توربو ژنراتور هریک به قدرت 3200 کیلو وات و دو ژنراتور دیزلی هریک به قدرت 800 کیلو وات
پیشبرنده : دو پروانه 7 تیغه
پرسنل : 150 نفر
استقامت در زیر اب به مدت 120 روز متوالی بدون هواگیری

تسلیحات :
20 موشک بالستیک RSM-52 (SS-N-20) با برد 8300 کیلومتر و دقت 500 متر دارای 10 کلاهک 100 کیلوتنی – از سال 2005 بوسیله 20 موشک SS-NX-30 Bulava جاگزین شده اند .
22 موشک 81R (SS-N-15) یا Vodopad (SS-N-16)
4 مقر 533 میلیمتری اژدر از نوع VA-111 و 2 مقر 630 میلیمتری
سیستمهای الکترونیک :
سونار دارای سیستم active/passive
رادار سطحی باند I/J
سیستم ESM (electronic support measures ) برای اخطار و جستجو
تجهیزات مخابراتی :
انتن رادیویی – ماهوارهای برای استراق سمع و دریافت و ارسال پیام از اعماق زیاد ( 400 متر ) و زیر یخ
زیردریاییهای فعال : 3 فروند همگی در دریای شمال .
لطفا بدون هماهنگی با من از این مطلب در جای دیگری استفاده نکنید .

پایان.[/size]

مرسی ساسان کارت درسته دمت گرم

تاریخچه .
F-5 به عنوان يك جنگنده صادراتي ارزان قيمت در راستاي برنامه هاي كمك نظامي به كشورهاي هم پيمان آمريكا توليد شد. F-5 يك جت جنگنده دو موتوره كوچك با سطح بال كم و بهينه سازي شده جهت تعمير و نگهداري آسان بود. F-5 هيچگاه در مقياس وسيع توسط نيروي هوايي آمريكا به كار گرفته نشد ؛ اما به واسطه داشتن خصوصيات مشابه با MIG-21 ، از آن به عنوان هواپيما متخاصم ( در مانورهاي هوايي ) استفاده مي شد. F-5A ( كه 799 فروند از آن توليد شد) يك هواپيماي بسيار ابتدايي با حداقل تجهيزات بود ، حال آنكه F-5 E Tiger II ( كه 1166 فروند از آن توليد شد) داراي قابليتهاي بسيار بيشتري بود. نهايتاٌ هواپيماي اصلاح شده و تك موتوره F-5G با نام جديد F-20 توليد شد. دستكم 28 كشور F-5 را به كار گرفتند.

F-5 يك جنگنده مافوق صوت با قيمت پايين ، تعمير و نگهداري آسان و قابليت كاربرد چندگانه است. بيش از 2000 فروند هواپيماي F-5 توسط نيروي هوايي آمريكا جهت استفاده كشورهاي هم پيمان آمريكا ساخته شد. F-5 كه به هواپيماي آموزشي T-38 ساخت كارخانه نورث روپ شباهت دارد ، براي ماموريتهاي متنوع پشتيباني زميني و رهگيري هوايي مناسب است. نخستين پرواز F-5 در 30 جولاي 1959 انجام و تحويل آن به فرماندهي تاكتيكي هوايي جهت آموزش خلبانان خارجي در آوريل 1964 آغاز شد. خلباناني از ايران و كره جنوبي اولين كساني بودند كه جهت هدايت F-5 آموزش ديدند. سپس خلباناني از نروژ ، يونان ، تايوان ، اسپانيا و ساير ملل جهان آزاد كه F-5 را در اختيار داشتند ، تحت آموزش قرار گرفتند.

يك نمونه آموزشي از هواپيماي F-5 موسوم به F-5B نخستين پرواز خود را در فوريه 1964 انجام داد. در سالهاي 67- 1966 ، يك اسكادران از هواپيماهاي F-5 نيروي هوايي آمريكا به منظور سنجش قابليتهاي عملياتي اين هواپيما به ماموريتي رزمي در جنوب شرق آسيا اعزام شد.

F-5 E Tiger II يك نمونه بسيار بهبود يافته تر نسبت به نمونه قبلي (F-5A Freedom Fighter ) بود. در طراحي مجدد به مدل E به عنوان يك جنگنده برتري هوايي مانورپذير ، سبك وزن و ارزان قيمت ، يك سيستم رادار كنترل آتش هوا به هوا و يك سيستم نشانه روي محاسبه گر زاويه افزوده شد. موتورهاي نيرومندتر J85 مستلزم افزايش طول و عرض هواپيما بود. طراحي مجدد بر روي ريشه بال جلو صورت گرفت تا به بال اين هواپيما ، ويژگي دلتا شكل سه گانه را بدهد. نخستين پرواز F-5 E در 11 اوت 1972 انجام شد و اولين واحد نيروي هوايي آمريكا كه آن را دريافت كرد ، 425th TFS at Williams AFB, Arizona بود كه مسئوليت آموزش خلبانان خارجي را جهت پرواز با F-5 بر عهده داشت. مشهورترين كاربرد Tiger II به عنوان هواپيماي متخاصم در آموزشگاه جنگ افزار جنگنده نيروي هوايي آمريكا در نوادا بود. خلبانان متخاصم اسكادران 64 جنگ افزار جنگنده (64th Fighter Weapons Squadron) ، در زمينه تاكتيكهاي شوروي ، آموزش مي ديدند و از هواپيماهاي F-5 E به منظور شبيه سازي ميگهاي 21 براي آموزش خلبانان نيروي هوايي آمريكا در مانورهاي هوايي استفاده مي كردند.

مشخصات هواپيماي F-5

F-5A Freedom Fighter
نوع: F-5A
كشور سازنده : آمريكا
ماموريت : جنگنده
سال ورود به خدمت : 1963
سرنشين : 1 نفر
موتورها : 2 * 1800 kg G.E. J85-GE-13
سطح بال : 15.79 m2
طول بال : 7.70 m
طول : 14.38 m
ارتفاع : 4.01 m
وزن بدون تسليحات : 3667 kg
حداكثر وزن : ؟؟؟؟؟؟
حداكثر سرعت : 1490 km/h
برد : 15200 m
سقف پرواز : 15200 m
تسليحات : دو توپ 20mm
قيمت هر فروند : 5 ميليون دلار

Northrop F-5E Tiger II

نوع: F-5E
كشور سازنده : آمريكا
ماموريت : جنگنده
سال ورود به خدمت : 1973
سرنشين : 1 نفر
موتورها : 2 * 22.24 kN G.E. J85-GE-21A
سطح بال : 17.28 m2
طول بال : 8.13 m
طول : 14.68 m
ارتفاع : 4.08 m
وزن بدون تسليحات : 4410 kg
حداكثر وزن : ؟؟؟؟
حداكثر سرعت : 1.64 ماخ
حداكثر برد : 2860 km
سقف پرواز : 15790 m
تسليحات : دو توپ 20mm

عکس:
http://i34.tinypic.com/n2moi0.jpg
http://i33.tinypic.com/2ih7y1h.jpg
http://i34.tinypic.com/dbs6th.jpg
http://i37.tinypic.com/6quzig.jpg
http://i33.tinypic.com/2gtulio.jpg

موفق باشید ... بای

دمشششششششششششششششششش گرم
وقتی دیوار صوتی میشکنه چه باحال میشه

سلام به بچه های فعال انجمن ... این بار میگ 25.

[size=medium]مقدمه
هنگامي كه نيروي هوايي ايالات ]متحده اقدام به طراحي و ساخت بمب افكن سنگين و دوربرد B-70 نمود، اين بمب‏افكن مافوق‏صوت كه جهت بمباران هسته‏اي اتحاد شوروي ساخته شده بود، قادر بود به راحتي و با سرعت 3 ماخ (به صورت مداوم) و در ارتفاع 70000 فوتي (حدود 21 تا 22 كيلومتري سطح زمین) پرواز نمايد. به همين منظور، اتحاد شوروي دست به طراحي جنگنده‏اي شكاري - رهگير زد كه قادر به پرواز با سرعت بسيار زياد و ارتفاع خيلي بالا بود. هرچند پروژة ساخت بمب‏افكن بي70 سرانجام در آمريكا كنار گذاشته شد، ولي برنامة ساخت جنگندهء شکاری - رهگیر MiG-25 Foxbat در شوروي ادامه يافت و سرانجام منجر به ساخت سريعترين و بلندپروازترين جنگندهء جهان گرديد.

ميگ25 فقط براي نبرد دور هوايي در ارتفاع بسيار بالا طراحي شده بود و در ارتفاع پائين به طرز وحشتناكي ناموفق و شكننده بود. اگرچه ماموريت شناسايي و پدافند هوايي در طراحي مدل‏هاي ميگ25 مد نظر بوده است، ولي برد پروازي اين جنگنده، به دليل بهره‏گيري از موتورهاي غول‏پيكر و پرمصرف توربوجت، همواره محدود مانده است. به همين دليل، بعدها شركت ميگويان گيرويچ دست به ساخت نمونة اصلاح شدة ميگ25 زد كه ميگ31 ناميده مي‏شود. ميگ-31 جنگنده‎ اي است با قابليتهاي اصلاح شده در جهت شركت در تمام عملياتهايي كه جنگنده‏هاي شكاري در آن شركت مي‏كنند: هم ارتفاع پائين و هم ارتفاع خيلي بالا. همچنین میگ25 نمی‏تواند بیش از 2 دقیقه با سرعت بیش از 3 ماخ و در ارتفاع بسیار بالا پرواز نماید، زیرا در غیر این صورت، موتورهایش دچار واماندگی (Stall) شده و هواپیما از کنترل خلبان خارج می‎شود، ضمن اينكه پس از چنين پروازي، يا بايد موتورها تعمير اساسي شوند يا با موتور نو تعويض گردند. این نقیصه بنا به ادعای شرکت میگ، در مدل ميگ31 برطرف شده است؛ نکته جالب دیگر این است که خلبانان میگ25 و میگ31 لباسی مشابه لباس فضانوردان می‏پوشند. ميگ25 تحمل فشار g بيش از 4.5 برابر را نداشت و در صورت قرار گرفتن در موقعيت داگ‏فايت كه مستلزم انجام مانورهاي سنگين بود، نمي‏توانست مانند شکاری‏هاي نسل قبل خود نظير ميگ-19 يا ميگ-21 با دشمن درگير شود؛ انجام مانورهاي سنگين باعث خسارت و نهايتن تلاشي شدن جنگنده مي‏شود و اگر بدنه‏ اش نيز متلاشي نشود، جنگ‏افزارهاي نصب شده بر زير بالها – نظير موشكهاي هوا به هوا – كنده مي‏شوند. براي مثال كافي است بدانيد جنگندة «اف4 فانتوم» تا فشار 7 برابر g و شكاري رهگير «اف14 تامکت» تا فشار 9 برابر g را تحمل مي‏كنند؛ بنابراین ميگ25 در ارتفاع و رعت پائين، به راحتي شكار جنگنده‏‎هاي معمولي نظير F-5 و F-4 مي‏شود.
ميگهاي 25 عراقي در زمان جنگ با ايران نيز بارها در نبردهاي هوايي، شكار جنگنده‏هاي ايراني شدند. براي نمونه در يكي از عملياتها يك هواپيماي اف-5 متعلق به پايگاه دوم شكاري تبريز در یک داگ‏فایت به راحتي و با آتش مسلسل، ميگ 25 عراقي را در حومهء تبریز هدف قرار داد و ساقط کرد. اين اتفاق پس از آن رخ داد
كه ميگهاي25 عراقي، بارها هواپيماهاي مسافربري و غيرنظامي را كه از طريق مرز تركيه عازم خارج از كشور بودند مورد تحديد قرار داده بودند و در يك مورد نيز هواپيماي حامل وزير خارجة الجزاير را كه از ديدار با مقامات ايراني به كشورش بازمي‏گشت هدف قرار دادند و باعث كشته شدن تمامي سرنشينان آن شدند.
همچنین یکی از دلائلی که باعث شد شاه فقید ایران، اقدام به خرید اف-14 بکند، پرواز گاه و بی‏گاه میگهای25 اتحاد شوروی و انجام عملیات جاسوسی و عکسبرداری آنان در فضای ایران بود.

اولين نمايش عمومي
وابستة هوايي ناتو به سال 1967 و به هنگام مراسم روز نيروي هوايي در پايگاه Domodedovo در نزديكي مسكو، مبهوت يك جتگندة دو موتوره كه ميان دو جت ميگ21 پارك شده بود گشت. هيچ كدام از افسران باتجربه‏اي كه در آنجا حضور داشتند چنين جنگندة بزرگي را تا آن موقع نديده بودند، جنگنده‏اي با ابعاد عظيمي چون دو سر بال 45 فوت (14 متر)، طول 78 فوت (24 متر) و ارتفاع 20 فوت (6 متر) نمي‏توانست از ديدگان پنهان بماند. غروب همان روز، افسران عاليرتبة ناتو، اطلاعات محرمانه را گزارش نمودند. آنها هنوز نمي‏دانستند كه شوروي چه نوع هواپيمايي توليد كرده است. آنها اين هواپيما را ميگ23 با نام مستعار Foxbat ناميدند. ولي به سختي مي‏شد باور كرد كه اين ميگ23 جديد، از خانوادة معروف ميگ21 باشد.
در سالهاي بعد، فاكس‏بت بر روي تمام اروپا و آمريكا پرواز كرد بدون آنكه كسي چيزي بداند؛ اما مورد شگفت‏آور ديگر در مورد اين جنگنده، استفاده از يك نوع موشك اصلاح شده (يا موشك كروز) به جاي موتورهاي اين هواپيما بود. در يكي از روزهاي سال 1972 (برابر 1349 خورشيدي) دو فروند فاكس‏بت كه خلبانان روسي هدايت آنها را بر عهده داشتند از پايگاهي در مصر به پرواز درآمدند و با سرعت 2.5 ماخ بر فراز منطقهء شرم‏الشيخ (آن زمان در كنترل اسرائيل بود) پرواز كردند. نيروي هوايي اسرئيل با جنگنده‏های F-4E سعي كرد با آنها درگير شود، اما تصويري كه از دو فروند فاكس‏بت بر روي رادار زميني اسرائيل نقش بسته بود، بدون درنگ از صفحه ناپديد شدند.
فرماندهان ناتو به زودي متوجه شدند اين پرنده، ميگ23 نيست. در سپتامبر 1976 (شهريور 1353) آنها به طور اتفاقي به اين جنگنده دست پيدا كردند و به نكات آن از نزديك پي بردند. ويكتور بلنكو ، خلبان ناراضي روس، با جنگنده‏اش به درون دفاع هوايي ژاپن نفوذ كرد، در حالي كه تنها براي 60 ثانيه پرواز ديگر، سوخت
داشت. وي ادعا كرد شكاري‏هاي روس در تعقيبش هستند. مهندسين ناتو جهت جداسازي قطعات ميگ25 (اطلاع از جزئيات فني) به سمت آن هجوم آوردند اما بسيار متعجب گشتند: قطعات اين جنگنده با دست جوشكاري شده بودند؛ به جاي استيل از نيكل استفاده شده بود. بهترين متخصصين ناتو نتوانستند بدانند در جستجوي چه هستند؛ چرا آنها نتوانستند به جزئيات درون آن دست يابند؟ زيرا در آن هنگام مسئولين خشمگين مسكو، خواستار بازگرداندن هواپيمايشان بودند. قطعات ميگ25 به صورت جداشده، در بسته‏بندي به وسيلة هواپيماي باري به مسكو بازگردانده شد. (برخي بر اين عقيده بودند كه مهندسين شوروي، به عمد بلنكو را به پناهندگي در غرب وادار ساختند تا بدين وسيله، با تكنولوژي برتر خود، غرب را بترسانند.)

میگ25 یک جنگنده ی شناسایی و جاسوسی تا رهگیری موفق
به دنبال تصمیم کنگرهء ایالات متحده به تاریخ 31 جولای 1960 جهت تامین بودجه به منظور طراحی و ساخت بمب افکن مافوق صوت XB-70 Valkyrie، مقامات بلندپایه اتحاد شوروی دریافتند که فاقد یک رهگیر توانمند جهت حمله به هدفی که دارای سرعتی در حدود 3 ماخ و ارتفاع پروازی در حدود 80 هزار فوت می‏باشد، هستند. میگ-25 در پاسخ به چنین تهدیدی طراحی شد و اولین هواپیمای پیش نمونه به نام Ye-266، نخستین پروازش را به تاریخ آوریل 1965 به انجام رساند.تولید انبوه میگ25 که با کد Foxbat-A شناخته می شد، به سال 1969 آغاز گشت و میگ25 در نهایت به سال 1973 به طور رسمی وارد خدمت گردید.
بعدها آشکار شد که میگ25 با وزنی در حدود 40 تن، یک هواپیمای بسیار عالی جهت ماموریتهای شناسایی به شمار می‏رود و گونهء شناسایی- جاسوسی این هواپیما بر اساس نمونهء دوسرنشینهء جنگندهء میگ25 طراحی و ساخته شد. در مجموع، بیش از 200 نمونه از میگهای25 شناسایی، در گونه‏های مختلف، بین سالهای 1969 تا 1977 ساخته شدند که عمده‏ترین کاربر میگهای25، رژیم بعث عراق بود.

Foxbat-B
جنگندهء MiG-25RB یک جت دومنظورهء شناسایی و بمب افکن مافوق صوت ارتفاع بالا محسوب می‏شد و از روی این مدل بود که گونهء MiG-25RBS طراحی و ساخته شد که به دو مدل MiG-25RBSh و MiG-25RBV تقسیم گردید. این گونه‏های مشتق شده بر اساس میگ25 اولیه، به نام Foxbat-B شناخته می‏گشتند و در آنها سامانهء SLAR که شامل یک دوربین پرقدرت عکاسی عمودی و چهار دوربین مورب بود، اضافه می‏گردید.

Foxbat-D
اولین گونهء شناسایی با رادار میگ25 به نام MiG-25RBK معرفی گردید و در کنار آن، گونهء ویژهء شنود و ضبط اصوات رادیویی موسوم به ELINT به نام MiG-25RBF نیز عرضه شد؛ این گونه‏های میگ25 به طور عام به نام Foxbat-D شناخته می‏شدند.
در دههء 1970، چهار فروند Foxbat-B به همراه خلبانان و تکنسین‏های فنی روس، به دو کشور دوست و برادر شوروی یعنی الجزائر و ویتنام واگذار شدند؛ اما اولین صادرات رسمی میگ25 به سال 1982 اتفاق افتاد و در جریان آن، تعداد 8 فروند Foxbat-B به هند فروخته شدند. میگهای25 هندی، توسط اسکادران 106 ام مستقر در پایگاه هوایی «اوتار پرادش» (Uttar Pradesh) عملیاتی گشتند و اغلب هدف ماموریتشان، شناسايي و جاسوسي بر فراز کشور پاکستان بود؛ ضمن اینکه جنگنده‏های Foxbat-B به کشورهای عراق، سوریه و لیبی نیز فروخته شدند.

ميگ25 بازنده‏اي بزرگ در نبردهاي هوايي
جنگنده‏های MiG-25B با خلبانان و تکنیسین‏های فنی روس، از اواخر سال 1975 توسط سوریه عملیاتی شدند. به تاریخ 13 فوریه 1981، دو فروند جنگنده ی شناسایی اسرائیلی RF-4E که در ارتفاع بالایی بر فراز لبنان عملیات شناسایی انجام می‏دادند، خلبانان میگهای25 سوری را به طمع انداختند تا با آنها درگیر شوند؛ اما در حالی که دو میگ25 سوری در حال صعود ارتفاع و نزدیک شدن به دو RF-4E اسرائیلی بودند، خلبانان اسرائیلی به واسطهء سیستم‏های گیرندهء پیشرفته ی موجود در هواپیمایشان، از حضور میگها آگاه گشته و به وسیلهء رهاسازی فریبنده‏های Chaff و ایجاد اغتشاش به وسیله غلافهاي ضدالکترونیک ECM، رادار میگهای25 را از کار انداختند، با اين اوضاع، بازهم خلبانان سوري سعي كردند تا جنگنده‏هاي اسرائيلي را هدف قرار دهند، اما غافل از اينكه گرفتار دام پيش‏بيني شدهء شكاري‏هاي اسرائيلي گشته‎اند، زيرا دو جنگندهء شكاري F-15A اسرائيلي با كمك راهنمايي‏هاي رادار زميني و همچنين گشت هوايي رادار پرندهء E-2C با دو موشك AIM-7F Sparrow ميگهاي25 سوريه را هدف قرار دادند. يك فروند از ميگهاي25 سوري، در آسمان هدف قرار گرفت و متلاشي شد اما ديگري آسيب ديد ولي توانست از مهلكه فرار كند اما بر طبق گزارش منابع اسرائيلي*، اين واقعه كه به تاريخ 29 جولاي 1981 روي داده است باعث سرنگوني هر دو ميگ25 گشته است. همچنين به تاريخ 31 آگوست 1983، يك ميگ-25 سوري ديگر نيز هدف سامانهء ضدهوايي بهينه‏سازي شدهء Hawk اسرائيلي هدف قرار مي‏گيرد؛ اين خبر نيز توسط خلبان شكاري F-15A اسرائيلي حاضر در منطقه تاييد مي‏گردد.

توضیحات تاریخی
ميگهاي25 شوروي از اواخر دههء 1970، پروازهاي شناسايي خود را در ارتفاع 65 هزار فوتي و با سرعت 2.5 ماخ بر فراز درياي مازندران آ‎غاز كردند تا بتوانند از پايگاه شكاري خاتمي در نزديكي اصفهان كه به تازگي به عنوان محل استقرار جنگنده‏هاي بسيار پيشرفتهء اف14 تامكت ايراني درنظر گرفته شده بودند، عكاسي كرده و كسب اطلاعات نمايند. با اين حال، اين عمليات روسها به يكباره متوقف گرديد، زيرا تامكتهاي ايران به واسطهء موشكهاي فونيكس ساخت هيوز، به راحتي قادر به حمله و ساقط كردن ميگهاي25 روسي بودند.
در طول جنگ ويرانگر 8 سالهء ايران و عراق، ميگهاي25 شناسايي عراق، پروازهاي شناسايي متعددي را بر فراز ايران به انجام رساندند. ليبي نيز از ميگهاي25 شناسايي خود بر فراز كشور چاد و تونس استفاده مي‏كرد؛ اين هواپيماها از فرودگاه «اوكبا بن نافي» (Okba Ben Nafi) كه توسط ايالات متحده به طور رسمي به نام پايگاه هوايي ويلوس (Wheelus) شناخته مي‎شد، انجام مي‎پذيرفتند.
وضعيت مبهم و افسانه‏اي ميگ-25 فاكس‏بت، با پرواز يك خلبان ميگ25 روسي به نام ويكتور بلنكو با هواپيمايش كه از نوع Foxbat-A بود، آشكار گرديد. اين خلبان روس، با يك فروند MiG-25P به فرودگاهي در جزيرهء هوكايدو ژاپن فرار كرد و به غرب پناهنده شد.
بررسي‏هاي نزديكي كه توسط كارشناسان آمريكايي بر روي ميگ25 مذكور انجام گرفت، نشان‏دهندهء اين بود كه اساس اين هواپيما بر استانداردهاي غربي بنا گشته است، موتورهاي آن عطش فوق‏العاده‏اي براي مصرف سوخت دارند و هواپيما داراي آويونيكي بسيار ابتدايي و دور از انتظار است. اگرچه ميگ25 به راحتي قادر
بود به سرعت 3 ماخ دست يابد، اما به طور آشكاري در زمينهء انجام مانور در سرعتهاي بالا بسيار ناتوان بود و موتورهاي غول‏پيكر توربوجت R-15BD پس از چنين پرواز پرسرعتي، نياز به تعمير اساسي و يا تعويض پيدا مي‏كردند.
هرچند كه در سال 1991، هند و پاكستان، توافق‏نامهء عدم تجاوز به حريم هوايي كشورهاي يكديگر را به امضاء رسانده بودند، اما همانند ساير توافقات بين‏المللي، هنگامي كه يكي از دو طرف درخواست لغو آن را نمايد، طرف ديگر چه كاري از عهده‏اش بر مي‏آيد. به تاريخ مي 1997، آشكار گرديد كه يك فروند MiG-25RB نيروي هوايي هند، پروازي شناسايي بر فراز اسلام‏آباد و پاكستان انجام داده است. اين هواپيما با سرعتي زيرصوت و در ارتفاع حدد 65 هزار فوتي وارد آسمان پاكستان گرديد و توسط رادارهاي پاكستان نيز شناسايي نشد. سپس با عبور از قسمت عمده‏‎اي از فضاي پاكستان، اقدام به عكسبرداري از مناطق استراتژيك حومه ی پايتخت نمود و بعد از آن نيز با آسودگي خاطر به پايگاهش در هند بازگشت. شايد با اين اقدام هندي‏ها، دماغ پاكستاني به خاك ماليده شده باشد، زيرا خلبان هندي به هنگام بازگشت، تصميم گرفت با روشن كردن پس‏سوز موتورهاي قدرتمند ميگ25 خود، با سرعتي فراتر از 2 ماخ پرواز نمايد و باعث شكسته شدن ديوار صوتي در اسلام‏آباد و شنيده شدن صدايي بسيار سهمگين در اين شهر شود. تعداد از جنگنده‏هاي اسکرمبل (آمادهء پرواز) F-16A پاكستان، مجهز به موشكهاي سايدوايندر، جهت رهگيري، سريعن به هوا برخاستند، اما به هيچ وجه قادر نشدند به هواپيمايي كه با سرعت بيش از 2 ماخ و در ارتفاعي بالاتر از 65 هزار فوت در حال پرواز بود، نزديك شوند.
در حالي كه ميگهاي25 روسيه از رده خارج مي‏گشتند، تعداد 15 فروند از آنها هنوز در خدمت نيروي هوايي روسيه باقي ماندند كه همگي از نوع MiG-25BSh يا Foxbat-D بودند، كه به سامانهء عكاسي پرقدرت SLAR از نوع Shampol يا Ramrod مجهز بودند.
پس از روسيه، نيروي هوايي هند نيز برآن گرديد تا ميگهاي25 خود را از رده خارج سازد. امروزه تعداد قابل توجهي از ميگهاي25 در خدمت كشورهاي عربي گوناگون نظير الجزائر، سوريه و عراق قرار دارند؛ اگرچه در شرائطي بسيار نامطلوب، تعمير و نگهداري مي‎شوند و تهيهء قطعات يدكي براي آنها با دشواري‏هاي بسياري انجام مي‏پذيرد اما كسي از تعداد عملياتي اين هواپيماها آمار دقيقي در اختيار ندارد.
در جريان جنگ دوم خليج فارس، نيروي هوايي عراق بر آن شد تا تعدادي از هواپيماهاي خود را مخفي نمايد كه جنگنده‏هاي MiG-25R نيز از آن جمله بودند؛ اين هواپيماها، زير چندين تن شن و خاك مدفون گشتند. با آشكار شدن مكان مخفي شدهء اين جنگنده‏ها، شماري از آنها در پايگاه هوايي التقدم در غرب بغداد از زير خاك
بيرون آورده شدند كه پايان بسيار غم‏انگيزي براي اين هواپيماهاي افسانه‏اي به شمار مي‏رفت. البته با مساعدت نيروي هوايي ايالات متحده، شماري از اين جنگندها، زندگي تازهء خود را در موزهء نيروي هوايي ايالات متحده آغاز كرده‏اند.

مشخصات MiG-25
1- نقش هواپیما : جنگنده ی شکاری رهگیر
2- نام کشور سازنده : اتحاد جماهیر شوروی
3- نام کمپانی سازنده : میکویان گورویچ
4- سال ساخت : 1964 (ورود به خدمت:1970)
5- حداکثر سرعت : 3.2 ماخ (در ارتفاع 13 کیلومتری) و 0.85 ماخ در سطح دریا (سریعترین جنگنده ی عملیاتی جهان تا به امروز)
6- سقف پرواز : 20700 متر (با رسیدن به ارتفاع 37650 متری در زمان خودش رکورد جهانی ثبت کرده)
7- وزن : 20 تن (خالی) و 36.72 تن (حداکثر هنگام برخواست)
8- طول هواپیما : 23.82 متر
9- فاصله ی دو نوک بال : 14.02 متر
10- ارتفاع هواپیما : 6.10 متر
11- برد هواپیما : 2575 کیلومتر (خالی)
12- موتور : 2 دستگاه موتور توربو جت R-31 ساخت تومانسکی با پس سوز با کشش فوق العاده ی هرکدام 110 کیلونیوتن (کشش موتور ورسیدن به این سرعت

باورنکردنی مدیون پس سوز بسیار قدرتمند موتور آر-31 است)
13- نوع رادار : رادار فاکس فایر (نام ناتو) با برد موثر 100 (در حالی که هنوز از تکنولوژی لامپ خلا استفاده می کرد) و 3 رادار هشدار دهنده ی سایرنا
14- خدمه : یک نفر
15- نرخ اوج گیری : 12480 متر در دقیقه
16- توضیحات :
با دو جفت موشک حرارتی AA-7 ایکس/AA-8 افید و هدایت شونده ی AA-6 اکرید بارگیری می شود.دارای 22 مدل گوناگون و به 10 کشور صادر شده. بیشتر میگ 25 ها با ورود میگ 31 در شوروی بازنشسته شد.در صورتی که هم اکنون تعداد اندکی در سایر کشورها خدمت می کنند.آخرین فاکس بت از مجموع 1190 فروند در سال 1984 ساخته شد و تا سال 2004 همچنان 217 فروند در دیگر کشورها عملیاتی هستند.تنها شکار هوا به هوا فاکس بت در 17 ژانویه 1991 توسط عراق رقم خورد.MiG-25 در آن زمان یکی از پر افتخارترین(ثبت رکورد های بیشمار) و اسرارآمیز ترین ها (موتور و رادار قدرتمند) در جهان به حساب می آمد.

عکس :[/size]



http://i33.tinypic.com/a2epau.jpg
http://i35.tinypic.com/2il0zo4.jpg
http://i34.tinypic.com/21obfxc.jpg
http://i37.tinypic.com/2e58d1i.jpg
http://i34.tinypic.com/1zokj8x.jpg
http://i33.tinypic.com/2ai0kys.jpg
http://i34.tinypic.com/26425ax.jpg

موفق باشید ... sasan

ممنون جالب بود

ساسان جان عالی بود.دستت درد نکنه واقعاً
ساسان جان اگه ممکنه از بمب افکن B52 هم مطلب بگذاری ممنون می شم.

با اجازه ساسان جان من هم یک مطلب درباره میشه گفت پدربزرگ میگهای امرزه می گذارم.
میگ 3 مدل سال های 1940 و 1941. این میگ در سال های اولیۀ جنگ جهانی دوم توسط نیروی هوایی شوروی بر علیه هواپیماهای قدرتمد آلمانی به کار گرفته می شد.میگ 3 در مقایسه با سایر جنگنده های سال های 1940 و 1941 در ردۀ پایین تری قرار داشت و همچنین در مقایسه با جنگنده های سال 1943 کاملاً ناکار آمد و شکست پذیر بود.قابلیت کارکرد و پرواز میگ 3 در ارتفاعات پایین بسیار بد و ضعیف بود. به خاطر خصوصیات بدی که داشت تسلیحات نظامی ضعیفی بر رویش سوار می شد.بهترین ارتفاع برای کارکرد این هواپیما در ارتفاع بالای 4500 خوب و در ارتفاع زیر 1000 متر بسیار بد بود.
مشخصات:
قدرت موتور: 1200 اسب بخار
سرعت برخاست: 165 کیلومتر در ساعت
بهترین تنظیم موتور جهت پرواز افقی: 1850 دور در دقیقه
بهینه ترین تنظیم موتور جهت پرواز افقی: 1750 دور در دقیقه
تنظیم موتور جهت نبرد: 2200 دور در دقیقه
سرعت فرود: 160 کیلومتر در ساعت
اهرم تنظیم گام ملخ: دستی
تقویت کننده: ندارد
اهرم تنظیم مخلوط سوخت و هوا: دستی
**** شارژ: ندارد
ببینید میگ چی بوده و چی شده
اینم لینک عکسش
http://www.flankers-site.co.uk/moscow_2007_files/day03_041.jpg

هواپيما ميگ۳۱ شکاری روسيه . معروف به سگ شکاری ...

مقدمه
بهترين وسيله برای مقابله با هرگونه تهديد هوايی را می توان هواپيماهای رهگير و شكاری دانست. اين نوع هواپيماها با تسليحات خاص و قدرت مانور بالا به راحتی می توانند هر پرنده آهنی كه در حال پرواز باشد را نشانه گرفته و منهدم سازند و به همين دليل يكی از قوی ترين بازوان دفاعی ـ هوايی هر كشور به حساب می روند.
ايالات متحده آمريكا و روسيه (اتحاد جماهير شوروی سابق) دو كشوری هستند كه رقابت بسيار جدی ای در ساخت هواپيماهای رهگيری و شكاری با هم داشته و همچنان دوش به دوش هم در حال حركت هستند. اگر آمريكا هواپيمای بمب افكنی مانند (Lancer) B1-B می سازد، كمتر از چند ماه بعد خبر ساخت بمب افكن توپولف (Tu-160) را خبرگزاری های روسيه (شوروی) اعلام می كنند. يا اگر روسيه موشك بالستيكی را آزمايش می كند، مدتی نگذشته كه خبر ساخت سپر موشكی قوی آمريكا به گوش می رسد و اين رقابت (به رغم افت اندك قدرت هوايی روسيه پس از فروپاشی اتحاد جماهير شوروی) در تمامی عرصه های هوايی مانند ساخت موشك، شاتل و. . . ادامه داشته و دارد. در اين كشمكش های رقابتی بر سر ساخت هواپيماهای شكاری، روسيه (شوروی سابق) موفق به ساخت هواپيمای رهگير - شكاری شد كه به راستی يكی از بهترين هواپيماها در نوع خود به حساب می رود.

توضیحات:
ميگ ـ ۳۱ (Mig-31) هواپيمای رهگيری با سرعت مافوق صوت (supersonic) و دوربرد است كه هواپيمايی محبوب در نيروی هوايی روسيه است. قبل از Mig-31 هواپيمای Mig-25 وظيفه دفاع هوايی را برعهده داشت اما Mig-25 برای نزاع در ارتفاع های بالا طراحی شده بود. پس در اواسط دهه ۱۹۶۰ متخصصان هوافضای شوروی دست به ساخت Mig-31 زدند و برای صرفه جويی در وقت و هزينه طرح اصلی آن را از Mig-25 امانت گرفته و با انجام تغيير و تحولاتی مثلاً ساخت بدنه ای كشيده تر نسبت به Mig-25 (برای به دست آوردن سرعت مافوق صوت پرواز در ارتفاعات پايين) و موتوری جديد (جهت افزايش برد) سرانجام اولين نمونه آزمايشی آن به نام Ye-155MP را ساختند كه نخستين پروازش را در ۱۶ سپتامبر سال ۱۹۶۵ ميلادی انجام داد. با جلب رضايت كارشناسان نيروی هوايی، توليد آن از سال ۱۹۶۹ آغاز شد. در سال ۱۹۸۲ ناتو (سازمان پيمان آتلانتيك شمالی NATO) به آن لقب سگ شكاری (foxhound) نهاد.
از اين زمان به بعد Mig-31 جايگزينی اصلح به جای هواپيماهای Mig-23 و Tu-28 و Su-15 به حساب می آيد. اين سگ شكاری آهنی توسط دو موتور توربوفن مدل D-30F6 تجهيز شده است كه برد آن را به طور چشمگيری نسبت به هواپيماهای هم دوران خود افزايش داده و احتياج به دريچه های ورودی هوای (intakes air) بزرگ تر و همچنين خروجی های (nozzle) گشادتری نسبت به Mig-25 دارد.

كليد موفقيت Mig-31 كه اين هواپيما را از باقی رقبای خود متمايز می سازد، می توان در وجود رادار زاسلون (Zaslon) مدل SBI-16 دانست. اين رادار پيشرفته خط كنترل آتش تا محدوده ۱۲۰ كيلومتری (حدود ۶۵ مايل) اطراف خود را به وضوح در بر می گيرد و حتی نسبت به اهدافی كه پشت هواپيما هستند حساس است و می تواند ۱۰ هدف را شناسايی كرده و به ۴ هدف در آن واحد كنترل كامل داشته باشد. در همين راستا Mig-31 با ۴ موشك دوربرد AA-9-Amos) R) تجهيز شد. بعد از Mig-31 مدلی پيشرفته تر به نام Mig-31B ساخته شد كه توانايی حمل موشك های جديدتر را مانند موشك های دوربرد R-33S، موشك ميان برد R-40TD و موشك كوتاه برد R-60 را داشت و تغييراتی نيز در سنجش ايونيك (الكترونيك پرواز) آن داده شد و مهم ترين مسئله توانايی سوخت گيری هوايی (in-flight refuling) را نيز به دست آورد. مدلی ديگر از ميگ ها، Mig-31D است كه خصوصياتی جديد و توانايی حمل موشك ضدماهواره (Anti-Satellite Missile) دارد كه اين موشك به صورتی عمود به نوك بال هايش نصب می شود. در سال ۱۹۹۲ ميلادی Mig-31E برای اولين بار در نمايشگاه هوايی برلين به نمايش گذاشته شد در حالی كه فقط يك نمونه از اين هواپيما ساخته شده بود

اما باز هم با وجود اين همه مدل های مختلف از هواپيمای ميگ ـ ۳۱ نيروی هوايی روسيه ارضا نشد و دست به ساخت مدل جديدی با نام Mig-31M زد كه بسيار پيشرفته تر از مدل اصلی يعنی Mig-31 بود. در اين مدل به طور كلی وضعيت رادارها تغيير كرد و رادارهای پيشرفته تر جای آنها را گرفت به گونه ای كه می توانست در يك زمان با ۶ هدف مجزا به مبارزه هوايی بپردازد كه نسبت به رادارMig-31« SBI-16» از توانايی كنترل ۲ فروند هواپيما بيشتر بهره می برد. اين مدل يعنی Mig-31M قادر به حمل موشك R-37 كه مدل پيشرفته R-33 است را دارا است. كابين خلبان از نو طراحی شده است و در آن از نمايشگرهای چندمنظوره سه رنگ استفاده می شود. ديگر تغييرات عبارتند از: ظرفيت بيشتر سوخت، چتر ترمز بزرگ تر (Chute hausing brake)، نداشتن مسلسل،۱ چرخ دماغه ای با طراحی جديد است. بعد از چند وقت باز هم سروكله مدلی ديگر پيدا شد با نام Mig-31BM كه در واقع بسيار شبيه به Mig-31B بود اما تمامی تجهيزاتش به روز شده بود به خصوص تمركز خاصی برای توانايی بيشتر در حمله های هوا به زمين شد و می توانست ۲۴ هدف زمينی را انتخاب كرده و آنها را موشك باران كند. يكی از مشخصات ويژه ميگ ها استحكام بدنه آن ها است كه تمامی آن ها از آلياژی متشكل از ۵۰ درصد از نوع خاصی از نيكل، ۱۶ درصد تيتانيوم و ۳۳ درصد از آلياژ سبك آلومينيوم است.

مشخصات میگ _31

كشور سازنده : شوروی
شركت : ميگويان
سال ساخت : 1960 ميلادی
مبنای قدرت : موتور توربوفن مدل D_ 30F6
نيروی پيشران : 159 هزار نيوتون
طول : 5/21 متر
ارتفاع : 63/5 متر
وزن : 21825 كيلوگرم
وزن با تجهيزات : 46200 كيلوگرم
سقف پرواز : 20600 متر
سرعت : 83/2 ماخ
هواپيماهای مشابه : میگ_25 - اف_14 - اف_15
خدمه : 2نفر
رنج پروازی : 1250 كيلومتر
سرعت ارتفاع : طی 9 دقيقه20000متر
سوخت گيری در هوا : خير
مخزن سوخت : 14200 ليتر

عکس:
عکسها در اسرع وقت گذاشته میشود.